به گزارش حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران،وزارت دفاع افغانستان از درگیریهای مسلحانه با طالبان فهرست بلند بالا دارد؛ به گفته این وزارت هم اکنون در ۵ نقطه هرات، ۲ جای فاریاب، ۲ منطقه بغلان، دو ناحیه جوزجان، ۸ محل در هلمند، یک ولسوالی در نیمروز، چندین محله قندوز، درقد تخار، و چند کوهپایه بدخشان جنگ جریان دارد.
طرح و تلاش یک و نیم ساله دولت وحدت ملی افغانستان برای وادار کردن شورشیان به لغو عملیات بهاری و شروع گفتگوهای صلح از راه پاکستان به بنبست خوردهاست.
یک منبع در حکومت وحدت ملی به بیبیسی میگوید هرچند دولت در ماههای گذشته سرانجام توانست پاکستان را در برنامه صلح با خود همراه کند، اما شورشیان افغان بهرغم تهدید و فشاری که دولت پاکستان بر آنها اعمال کرد، جنگ را اعلام کردند.
این مقام ارشد به شرط افشا نشدن هویتش میگوید پاکستان طالبان را تهدید کرد که یا از آغاز عملیات بهاری دست بکشند، یا منتظر پیآمدهای آن باشند. یک مقام پاکستانی به روزنامه اکسپرس تریبون هم عین موضعگیری را تایید کرده است. اما به گفته منابع ما، طالبان به جای وقع گذاشتن به پاکستان، تصمیمی دیگر گرفتهاند: نزدیکی با برخی همسایه ها و روسیه برای ادامه پیکارهای خود علیه دولت افغانستان.
منابع ما میگویند که پاکستان نگران از دست دادن نفوذش بر شورشیان، ناچار شده دوباره تغییر موضع بدهد و از سطح فشارها بر طالبان بکاهد تا مبادا "سرمایه پانزده ساله اش را یکباره از دست بدهد.”
سید اکبر آغا، از فرماندهان پیشین طالبان میگوید: "پاکستان فشارها را زیاد کرده. فکر میکنم که پاکستان زیر فشار خارجیها علیه طالبان فشار میآورد. اما طالبان از جنگ هدفی دارند و آنرا از دست نمیدهند. آنها اگر زیر تاثیر پاکستان تغییر موضع بدهند، زیر انتقاد مردم قرار میگیرند و مداخله پاکستان آشکار میشود.”
وحید مژده، کارشناسی که طالبان را به دقت دنبال میکند، هم میگوید: "در فصل جنگ تعداد زخمیهای طالبان زیاد میشوند که میروند به پاکستان. این است که نفوذ پاکستان هم بر طالبان بیشتر میشود و ناچار اند به پاکستان امتیاز بدهند.”
پاکستان از وقت سرنگونی امارت اسلامی طالبان، پناهگاه اصلی رهبری شورشیان افغان قلمداد میشود. سرتاج عزیز، مشاور امور خارجی نخستوزیر پاکستان اخیرا در واشنگتن اعتراف کرد که رهبران طالبان در پاکستان هستند، خانوادههای فرماندهان شورشیان در کشورش پناه گرفته و برخی جنگجویان هم برای دارو و درمان به پاکستان میآیند.
اما شورشیان تنها در محدوده پاکستان نماندهاند. دفتر سیاسی قطر آنها پنجره ارتباط شورشیان با کشورهای خلیج فارس بوده است.
البته چند ماه پیش در اوج تلاشهای گروه چهارجانبه افغانستان، پاکستان، چین و آمریکا برای کشاندن طالبان به پشت میز مذاکره، خبری هم از دیدار ضمیر کابلوف، نماینده ویژه روسیه برای افغانستان با نمایندگانی از طالبان گزارش شد. هرچند دولت روسیه آنرا تایید نکرد.
بسیاری از سیاستمداران افغان در کابل در ماههای گذشته این طرح را پیشکشیده اند که روند چهارجانبه را به شش جانبه با حضور ایران و روسیه توسعه دهند تا میزان موفقیت بیشتر شود.
ولی ناکامی دولت افغانستان در آغاز گفتوگوهای رو در رو با طالبان با پادرمیانی پاکستان و خودداری طالبان از شرکت در گفتگوهای صلح، مایه نگرانی اشرف غنی رئیس جمهوری افغانستان شده است.
شاهحسین مرتضوی، از سخنگویان رئیس جمهوری افغانستان میگوید: "حکومت افغانستان از کشورهای همسایه میخواهد رفتار شان با افغانستان، دولت محور باشد و از تماس با گروههای دیگر دست بردارند.”
سخنگوی رئیس جمهوری توضیح نمیدهد که چه کشوری با چه گروهی بدور از محور دولت در تماس شده است.
با آنهم شک و تردیدها به پاکستان در به کارگیری تمام توانش برای صلح افغانستان پا برجاست.
طاهر خان، خبرنگار پاکستانی مستقر در اسلامآباد که مسائل طالبان را دنبال میکند، میگوید: "پاکستان از طالبان خواسته است که به گفتگوها بپیوندند، اما فکر نمیکنم که فشار لازم بر طالبان وارد کرده باشد.
افغانستان به پاکستان گوشزد میکند که حالا باید علیه عناصر آشتیناپذیر طالبان در پاکستان، اقدام کند… اما چنین نخواهد شد. رهبران پاکستان گفته اند که نمیخواهند جنگ کسی دیگر را در خاک خود انجام دهند.”
انتهای پیام/