به گزارش خبرنگار گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از اصفهان، مهدی زارع در نشست زنگ انديشگاه با موضوع "خطر و ريسك زمين لرزه در ايران" در دانشگاه كاشان گفت: تعداد ايستگاه هاي لرزه نگاري در ايران با باند پهن حدود 25 ايستگاه است.

وی افزود: ايران حدود يك هزار و 100 ايستگاه شبكه شتاب نگاري نيز وجود دارد كه توزيع تعداد ايستگاه ها در ايران متوازن نيست.

به‌گفته‌وی،اين در حالي است كه در ژاپن 25 هزار ايستگاه شتاب نگاريوجود دارد و پرتراكم ترين رصد زلزلهدنيا در كشور ژاپن ثبت مي شود.

استاد پژوهشگاه بين المللي زلزله شناسي و مهندسي زلزله با اشاره به اینکه در ايران به دليل كمبود ايستگاه قادر به ثبت زلزله با ريشترهاي بالا نيستيم گفت:در صورت افزايش تعداد ايستگاه هاي لرزه نگار، مي توان از وقوع زلزله هاي بزرگ پيشگيري كرد.

زارع اظهار كرد:در صورت داشتن شبكه لرزه نگاري تعداد زمين لرزه هاي كوچك را نیز مي توان ثبت كرد و بر اساس آن تصميم گرفت.

وي بيشترين مناطق لرزه خيز ايران را مناطق شمالي كشور و بخش هايي مثل زاگرس عنوان كرد و گفت: برخي مناطق و بخش ها مثل منطقه لوت ميزان تغيير شكل در آنها كمتر است.

به‌گفته‌وی، لرزه خيزي نتيجه فرايندي است كه به آن تغيير شكل در پوسته مي گويند که بخشي از اين تغيير شكل به شكل لرزه اي خودش را نشان مي دهد.

استاد پژوهشگاه بين المللي زلزله شناسي و مهندسي زلزله تصریح کرد: حدود 90 درصد از تغيير شكل ها درايران بي لرزه است و به طور متوسط حدود 10 درصد تغيير شكل در ايران به صورت زلزله خودش را نشان مي دهد.

زارع، خاطر نشان كرد: به طور متوسط در هر دهه حدود 2 زمين لرزه به بزرگاي بين 7 و 8 و هرسال دو زمين لرزه با بزرگي 7-6 و 20 زمين لرزه با حدود 5 تا 6 و 200 زمين لرزه به بزرگي حدود 4و 5 و حدود دو هزار زمين لرزه با بزرگي بين 3 تا 4 در كل كشور اتفاق مي افتد.

وی افزود: اگر به نقشه توزيع جمعيت استان هاي ايران نگاه شود برخي استان ها مانند آذربايجان شرقي، تهران و خراسان كه جمعيت بيشتري دارند مستعد لرزه خيزي بيشتري است.

به‌گفته‌وی،ما بايد با توليد علمي به سمت نقشه هاي ريسك برويم تا تهيه اين نقشه ها نتايجي به ما مي دهد كه براي تصميم گيري هاي آينده و چگونگی توسعه شهر كاربردي است.

انتهای پیام/م