دعای سوم صحیفه سجادیه:
(۱) اللَّهُمَّ وَ حَمَلَةُ عَرْشِک الَّذِینَ لا یفْتُرُونَ مِنْ تَسْبِیحِک، وَ لا یسْأَمُونَ مِنْ تَقْدِیسِک، وَ لا یسْتَحْسِرُونَ مِنْ عِبَادَتِک، وَ لَا یؤْثِرُونَ التَّقْصِیرَ عَلَی الْجِدِّ فِی أَمْرِک، وَ لَا یغْفُلُونَ عَنِ الْوَلَهِ إِلَیک
(۲) وَ إِسْرَافِیلُ صَاحِبُ الصُّورِ، الشَّاخِصُ الَّذِی ینْتَظِرُ مِنْک الْإِذْنَ، وَ حُلُولَ الْأَمْرِ، فَینَبِّهُ بِالنَّفْخَةِ صَرْعَی رَهَائِنِ الْقُبُورِ.
(۳) وَ مِیکائِیلُ ذُو الْجَاهِ عِنْدَک، وَ الْمَکانِ الرَّفِیعِ مِنْ طَاعَتِک.
(۴) وَ جِبْرِیلُ الْأَمِینُ عَلَی وَحْیک، الْمُطَاعُ فِی أَهْلِ سَمَاوَاتِک، الْمَکینُ لَدَیک، الْمُقَرَّبُ عِنْدَک
(۵) وَ الرُّوحُ الَّذِی هُوَ عَلَی مَلَائِکةِ الْحُجُبِ.
(۶) وَ الرُّوحُ الَّذِی هُوَ مِنْ أَمْرِک، فَصَلِّ عَلَیهِمْ، وَ عَلَی الْمَلَائِکةِ الَّذِینَ مِنْ دُونِهِمْ: مِنْ سُکانِ سَمَاوَاتِک، وَ أَهْلِ الْأَمَانَةِ عَلَی رِسَالاتِک
(۷) وَ الَّذِینَ لَا تَدْخُلُهُمْ سَأْمَةٌ مِنْ دُءُوبٍ، وَ لَا إِعْیاءٌ مِنْ لُغُوبٍ وَ لَا فُتُورٌ، وَ لَا تَشْغَلُهُمْ عَنْ تَسْبِیحِک الشَّهَوَاتُ، وَ لَا یقْطَعُهُمْ عَنْ تَعْظِیمِک سَهْوُ الْغَفَلَاتِ.
(۸) الْخُشَّعُ الْأَبْصَارِ فَلَا یرُومُونَ النَّظَرَ إِلَیک، النَّوَاکسُ الْأَذْقَانِ، الَّذِینَ قَدْ طَالَتْ رَغْبَتُهُمْ فِیمَا لَدَیک، الْمُسْتَهْتَرُونَ بِذِکرِ آلَائِک، وَ الْمُتَوَاضِعُونَ دُونَ عَظَمَتِک وَ جَلَالِ کبْرِیائِک
(۹) وَ الَّذِینَ یقُولُونَ إِذَا نَظَرُوا إِلَی جَهَنَّمَ تَزْفِرُ عَلَی أَهْلِ مَعْصِیتِک: سُبْحَانَک مَا عَبَدْنَاک حَقَّ عِبَادَتِک.
(۱۰) فَصَلِّ عَلَیهِمْ وَ عَلَی الرَّوْحَانِیینَ مِنْ مَلَائِکتِک، وَ أَهْلِ الزُّلْفَةِ عِنْدَک، وَ حُمَّالِ الْغَیبِ إِلَی رُسُلِک، وَ الْمُؤْتَمَنِینَ عَلَی وَحْیک
(۱۱) وَ قَبَائِلِ الْمَلَائِکةِ الَّذِینَ اخْتَصَصْتَهُمْ لِنَفْسِک، وَ أَغْنَیتَهُمْ عَنِ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ بِتَقْدِیسِک، وَ أَسْکنْتَهُمْ بُطُونَ أَطْبَاقِ سَمَاوَاتِک.
(۱۲) وَ الَّذِینَ عَلَی أَرْجَائِهَا إِذَا نَزَلَ الْأَمْرُ بِتَمَامِ وَعْدِک
(۱۳) وَ خُزَّانِ الْمَطَرِ وَ زَوَاجِرِ السَّحَابِ
(۱۴) وَ الَّذِی بِصَوْتِ زَجْرِهِ یسْمَعُ زَجَلُ الرُّعُودِ، وَ إِذَا سَبَحَتْ بِهِ حَفِیفَةُ السَّحَابِ الْتَمَعَتْ صَوَاعِقُ الْبُرُوقِ.
(۱۵) وَ مُشَیعِی الثَّلْجِ وَ الْبَرَدِ، وَ الْهَابِطِینَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذَا نَزَلَ، وَ الْقُوَّامِ عَلَی خَزَائِنِ الرِّیاحِ، وَ الْمُوَکلِینَ بِالْجِبَالِ فَلَا تَزُولُ
(۱۶) وَ الَّذِینَ عَرَّفْتَهُمْ مَثَاقِیلَ الْمِیاهِ، وَ کیلَ مَا تَحْوِیهِ لَوَاعِجُ الْأَمْطَارِ وَ عَوَالِجُهَا
(۱۷) وَ رُسُلِک مِنَ الْمَلَائِکةِ إِلَی أَهْلِ الْأَرْضِ بِمَکرُوهِ مَا ینْزِلُ مِنَ الْبَلَاءِ وَ مَحْبُوبِ الرَّخَاءِ
(۱۸) وَ السَّفَرَةِ الْکرَامِ الْبَرَرَةِ، وَ الْحَفَظَةِ الْکرَامِ الْکاتِبِینَ، وَ مَلَک الْمَوْتِ وَ أَعْوَانِهِ، وَ مُنْکرٍ وَ نَکیرٍ، وَ رُومَانَ فَتَّانِ الْقُبُورِ، وَ الطَّائِفِینَ بِالْبَیتِ الْمَعْمُورِ، وَ مَالِک، وَ الْخَزَنَةِ، وَ رِضْوَانَ، وَ سَدَنَةِ الْجِنَانِ.
(۱۹) وَ الَّذِینَ «لا یعْصُونَ اللَّهَ ما أَمَرَهُمْ، وَ یفْعَلُونَ ما یؤْمَرُونَ»
(۲۰) وَ الَّذِینَ یقُولُونَ: «سَلامٌ عَلَیکمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَی الدَّارِ»
(۲۱) وَ الزَّبَانِیةِ الَّذِینَ إِذَا قِیلَ لَهُمْ: «خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ثُمَّ الْجَحِیمَ صَلُّوهُ» ابْتَدَرُوهُ سِرَاعاً، وَ لَمْ ینْظِرُوهُ.
(۲۲) وَ مَنْ أَوْهَمْنَا ذِکرَهُ، وَ لَمْ نَعْلَمْ مَکانَهُ مِنْک، و بِأَی أَمْرٍ وَکلْتَهُ.
(۲۳) وَ سُکانِ الْهَوَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ الْمَاءِ وَ مَنْ مِنْهُمْ عَلَی الْخَلْقِ
(۲۴) فَصَلِّ عَلَیهِمْ یومَ یأْتِی «کلُّ نَفْسٍ مَعَها سائِقٌ وَ شَهِیدٌ»
(۲۵) وَ صَلِّ عَلَیهِمْ صَلَاةً تَزِیدُهُمْ کرَامَةً عَلَی کرَامَتِهِمْ وَ طَهَارَةً عَلَی طَهَارَتِهِمْ
(۲۶) اللَّهُمَّ وَ إِذَا صَلَّیتَ عَلَی مَلَائِکتِک وَ رُسُلِک وَ بَلَّغْتَهُمْ صَلَاتَنَا عَلَیهِمْ فَصَلِّ عَلَینَا بِمَا فَتَحْتَ لَنَا مِنْ حُسْنِ الْقَوْلِ فِیهِمْ، إِنَّک جَوَادٌ کرِیمٌ.
ترجمه دعای سوم صحیفه سجادیه:
(۱) بارالها و حاملان عرشت که از تسبیح تو سست نمیشوند و از تقدیست ملول نمیگردند و از عبادتت وا نمیمانند و در اجرای فرمانت کوتاهی بر کوشش را انتخاب نمینمایند و از شیفتگی به سوی تو غافل نمیگردند،
(۲) و اسرافیل صاحب صور که چشم به راه اجازه و فرمان توست، تا در صور بدمد و بدین برنامه افتادگان به زندان گور را از خواب مرگ بیدار کند
(۳) و میکائیل که نزد تو بلندمرتبه و به خاطر طاعت تو دارای مکانی رفیع است و
(۴) جبرئیل امین وحی تو که در بین اهل آسمانهای تو مورد اطاعت است و در پیشگاهت ارجمند و به درگاهت مقرّب،
(۵) و روح که بر فرشتگان حجب گمارده است،
(۶) و آن روح که از امر توست، پس بر همه آنان درود فرست و همچنین بر فرشتگانی که از نظر مقام پایینتر از ایشاناند از ساکنان آسمانهایت و امین بر پیامهایت
(۷) و آن فرشتگانی که از کوشش و کار ملول نمیشوند و از هیچ زحمتی وا مانده و سست نمیگردند، و خواستهها ایشان را از تسبیح تو باز نمیدارد و سهو ناشی از غفلتها آنان را از بزرگداشت تو جدا نمیکند،
(۸) دیدگان به خشوع فرو هشتهاند، و اراده نگریستن به انوار جلالت نمینمایند، سرها به زیر افکندهاند، آنان که عشق و شوقشان را به آنچه نزد توست پایانی نیست، شیفته یاد نعمتهای تواند و در برابر بزرگی و جلال کبریائیات متواضعاند،
(۹) و بر آن فرشتگان که چون دوزخ را بر گنهکاران خروشان ببینند میگویند:ای خدای منزه و پاکیزه، ما تو را چنان که سزاوار توست عبادت نکردیم،
(۱۰) پس بر همه آنان درود فرست، و نیز بر روحانیان از ملائکهات، و اهل منزلت و قرب در پیشگاهت، و حاملان پیام غیب به سوی فرستادگانت، و امینان بر وحیات،
(۱۱) و اصناف فرشتگانی که آنان را به خود اختصاص دادهای، و به وسیله تقدیس خود ایشان را از خوردنی و آشامیدنی بینیاز نمودهای، و در اندرون طبقات آسمانهایت مسکن دادهای
(۱۲) و بر آن فرشتگان که چون فرمانت به انجام وعدهات صادر گردد بر اطراف آسمانها گماشته شوند،
(۱۳) و بر خزانهداران باران و حرکتدهندگان ابر
(۱۴) و بر آن مَلَکی که از فریاد زجرش غرّش رعدها شنیده شود و چون ابر خروشان به وسیله او به شنا درآید، شعلههای برق درخشیدن گیرد
(۱۵) و برفرشتگانی که دانههای برف و تگرگ را بدرقه میکنند، و ملائکهای که همراه قطرات باران فرود میآیند، و بر آنان که وکیل خزینههای بادند، و آنان که بر کوهها گماشته شدهاند تا از جا در نروند،
(۱۶) و بر آنان که وزن آبها و اندازه بارانهای سیلآسا و رگبارهای متراکم را به آنان آموختهای،
(۱۷) و بر فرشتگانی که به سوی اهل زمین گسیل میشوند و گرفتاری ناخوشایند و گشایش خوشایند برای آنان میآورند،
(۱۸) و بر سفیران بزرگوار نیکوکار، و فرشتگان بزرگواری که حافظ عمل مردم و نویسنده آناند، و بر فرشته مرگ و یارانش، و منکر و نکیر، و بر رومان آزمایشکننده مردگان در گور، و بر طوافکنندگان بیتالمعمور، و بر مالک، و بر خازنان دوزخ و بر رضوان، و خدمتگزاران بهشت،
(۱۹) و بر فرشتگانی که خدا را در آنچه امر میکند مخالفت نمینمایند، و مأموریت خود را به نحو احسن انجام میدهند،
(۲۰) و بر فرشتگانی که به اهل بهشت میگویند: سلام بر شما به خاطر آنکه صبر کردید، پس نیکوسرایی است خانه آخرت برای شما، (۲۱) و بر فرشتگان نگاهبان دوزخ که چون به آنان فرمان رسد: او را بگیرید و به زنجیر کشید سپس به آتش درافکنید، به سرعت دستگیرش کنند و به او مهلت ندهند،
(۲۲) و بر هر فرشتهای که نامش را یاد نکردهایم، و از قدرش در پیشگاه تو خبر نداریم، و نمیدانیم او را به چه کاری گماشتهای،
(۲۳) و بر آن فرشتگانی که ساکن هوا و زمین و آبند، و به هر کدام از آنان که موکل آفریدگاناند،
(۲۴) پس بر همه آنان درود فرست در روزی که هرکس با دو فرشته یکی راننده و دیگری گواه میآید،
(۲۵) و بر ایشان درود فرست درودی که بر بزرگواریشان بیفزاید و بر طهارتشان طهارت اضافه کند
(۲۶) بارالها به وقتی که بر فرشتگانت و فرستادگانت درود میفرستی و درود ما را به آنان ابلاغ میکنی، به علت آن گفتار نیکو که در وصف آنان بر زبان و دل ما روان ساختی، بر ما نیز درود و رحمت فرست که تو بخشنده و بزرگواری.
انتهای پیام/