اما خشک شدن بخش وسیعی از دریاچه ارومیه موجب کوچ این پرندگان در سال 1389 شد. بعد از مشکلات بوجود امده برای دریاچه ارومیه ، سالها در هیچ جای ایران فلامینگو مشاهده نشده تا اینکه سرانجام در سال 1392 در منطقه ای باتلاقی در محدوده شهرستان آبادان و در مجاورت تالاب شادگان مشاهده شدند.
به همین دلیل و برای مشاهده و ارزیابی این پرنده کمیاب گروهی از دوستداران محیط زیست و تنی چند از خبرنگاران و رییس اداره محیط زیست آبادان برای مشاهده این فلامینگو ها پای پیاده دل به دشتهای باتلاقی حومه آبادان زدندمسیر رسیدن به منطقه فلامینگوها بسیار سخت ، صعب العبور، باتلاقی و آبگیر و دور از دسترس بود که فقط با پای پیاده امکان عبور از آن وجود داشت.البته برای طی این مسیر یک راهنما هم لازم بود تا کسی در باتلاقهای خطرناک منطقه فرو نرود.
پس از سه ساعت ونیم پیاده روی صعب العبور در باتلاق کم عمق و گل ولای ،گروه اعزامی به منطقه فلامینگوها رسیدند.مکانی که فلامینگوه در آن زیست می کردند منطقه ی جزیره مانندی بود که بر اثر جزر و مد دریا حداقل روزی دوبار به زیر آب میرود.
اولین نشانه از حیات در این مسیر باتلاقی زمینهای جلبکی بودکه سفره های غذایی برای موجودات ریز ان منطقه باتلاثی تلقی میشد.سیداحمد موسوی آزاد رییس اداره محیط زیست آبادان گفت :علت اینکه فلامینگوها این مکان بسیار دور و سخت را برای زندگی انتخاب کرده اند این است که از دشمنان طبیعی و انسانها بدور باشند.
منطقه ای که این پرندگان در آن ساکنند هیچ اسم خاصی ندارد و محیطی بکر و پنهان برای زیست فلامینگوهاست . این منطقه ی بی نام در محدوده شهرستان آبادان و در جوار تالاب شادگان است و از نظر زیستی برای فلامینگوها مناسب است.
رییس اداره محیط زیست آبادانهمچنین گفت : در این منطقه قریب به 11 کلنی برای فلامینگو وجود دارد که در این 11 کلنی بیش از سه هزار فلامینگو زیست می کنند که برخی از آنها تخم گذاشته اند و برخی از انها در حال بزرگ کردن جوجه هایشان هستند.
سالهای گذاشته گلوله های آتشین شکارچیان غیر مجاز و نیز خشکیده شدن اب در رگهای دریاچه ارومیه در سال 1389 تعداد فلامینگوها را در کشور بشدت کاهش داده بود همین امرموجب شد امید برای مشاهده دوباره فلامینگو در حورهای داخلی کشور به یاس تبدیل شود. اما مشاهده دوباره فلامینگوها در محدوده شهرستان آبادان توسط محیط بانان امیدها را دوباره زنده کرد و نوید از بازگشت دوباره این پرنده زیبا به طبیعت ایران می داد.
یک محیط بان گفت: خوشبختانه جمعیت فلامینگوها در این منظقه خوب و قابل توجه است و تا فصل تابستان برای بزرگ کردن جوجه هایشان در این منطقه ساکن هستند.
یکی از دوست داران محیط زیست در باره این منطقه گفت: آرزوی هر دوست دار محیط زیستی این است که حداقل یک بار به چنین جایی بیاید و زیست ایمن این فلامنگوها را مشاهده کند. زیرا اینجا یکی از مناطق نادر در کشور است که فلامنینگوها حضور دارند وی افزود: آبهای این منطقه قرمز رنگ است و علت آنهم این است که مملو از جلبک و نیز سخت پوستی به نام آرتمیاست که غذای اصلی فلامینگو ها را تشکیل میدهد.
فلامینگو پرنده ای است که به جفت خود وفادار است و فقط با یک بار تخم گذاری در سال بقای خود را تضمین می کنند
یکی از محیط بانان گفت : تخم های فلامینگوها پس از حدود 30 روز تبدیل به جوجه می شوند و با شرایط بسیار سخت و گرما طاقت فرسای جنوب سازگار هستند.
یکی دیگر از دوستداران محیط زیست گفت: امدن به این منطقه دور دست و باتلاقی بسیار سخت است اما عظمت و زیبایی حیات در این منطقه خستگی را از تن هر کسی بیرون میکند. زیرا خوشحال می شویم وقتی که میبینیم این پرندگان زیبا دوباره با طبیعت ایران آشتی کرده اند.
حال که فلامینگو ها دوباره با طبیعت ایران بازگشته اند و منطقه ای باتلاقی در محدوده شهرستان آبادان را برای زیست خود انتخاب کرده اند بجاست تا نهایت تلاش برای حفظ این گونه حفاظت شده در ایران و جهان به عمل آید تا دوباره شاهد کوچ همیشگی این پرنده نادر با محیط زیست ایران نباشیم .
زیرا اگر این منطقه همچنان بکر و ناشناخته بماند صدای فلامینگوها هیچوقت از این مکان قطع نمی شود و این همان چیزی است که همه دوستداران محیط زیست خواهان آن هستند.
انتهای پیام/