تهران- سئول؛ خیلی دور، خیلی نزدیک؛
تسری دیپلماسی تهران به شبه جزیره کره؛ بیانگر "قدرت عقلایی جمهوری اسلامی در جامعه جهانی است"
سفر رئیس‌جمهوری کره‌جنوبی به ایران پس از 54 سال، حکایت از اهمیت ایران در فضای پسابرجام دارد.
به گزارش خبرنگار سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، سفر تاریخی رئیس‌جمهوری کره‌جنوبی به ایران پس از 54 سال از آغاز روابط سیاسی که با بازتاب گسترده از سوی رسانه‌های داخلی و خارجی مواجه شده، حکایت از اهمیت ایران در فضای پسابرجام دارد؛ دوران جدیدی که می‌تواند روابط پایدار جمهوری اسلامی ایران و جمهوری کره‌جنوبی را به روابط راهبردی تبدیل کند. رؤسای‌جمهوری دو کشور در این دیدار علاوه بر موضوعات مرتبط با راه‌های گسترش روابط دوجانبه در حوزه‌های مختلف، تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی را نیز مورد بحث و تبادل‌نظر قرار دادند.
جست‌وجوی راه‌های تقویت همکاری مشترک در حوزه‌های انرژی، بانک و بیمه، پروژه‌های زیربنایی، بهداشت و درمان، علمی، فناوری و فرهنگی از جمله محورهای بحث و تبادل‌نظر رؤسای‌جمهوری دو کشور اعلام شده است و ٢٠ سند و یادداشت تفاهم همکاری در این حوزه‌ها، با حضور رؤسای‌جمهوری توسط مقام‌های عالی‌رتبه ایران و کره جنوبی، امضا شد.
بنا بر اعلام جابری‌انصاری، سخنگوی وزارت امور خارجه ٢٤ سند همکاری دیگر نیز در چارچوب تفاهمات اقتصادی امضا خواهد شد. در جریان سفر رئیس‌جمهوری کره جنوبی به تهران همایش بررسی راه‌های تقویت و گسترش روابط اقتصادی و تجاری تهران – سئول در دوره پسابرجام و فرصت‌های سرمایه‌گذاری شرکت‌های کره‌ای در پروژه‌های اقتصادی ایران، با حضور وی، رؤسا و مدیران بخش‌های دولتی و خصوصی دو کشور در تهران برگزار می‌شود.
رئیس‌جمهوری ایران با تاکید بر تصمیم تهران و سئول برای تبدیل روابط تجاری دو کشور به روابط راهبردی و ریشه‌دار اقتصادی ابراز کرد که دو طرف تصمیم گرفته‌اند سطح روابط اقتصادی خود را به سه برابر میزان موجود یعنی 18 میلیارد دلار افزایش دهند. همزمان رئیس‌جمهوری کره‌جنوبی نیز با اشاره به ترسیم چشم‌اندازی از روند توسعه روابط تهران - سئول گفت در جریان این سفر نخستین بیانیه مشترک دو کشور صادر خواهد شد و این می‌تواند راهنمای خوبی برای توسعه روابط تهران - سئول باشد. اقتصاد کره‌جنوبی، چهارمین اقتصاد بزرگ آسیا و سیزدهمین اقتصاد بزرگ دنیا است. این کشور یکی از بزرگ‌ترین خریداران نفت ایران به شمار می‌رود.
رییس جمهور کره، ایران را امیدی برای وحدت دو کره می داند
پارک گئون خلال سفر به تهران گفت: ایران امید مردم ما برای وحدت صلح‌آمیز دو کره است و ما از آن حمایت می‌کنیم. او قطع‌نامه ٢٢٠٧ را که اخیرا در این زمینه تصویب شده است، بااهمیت دانست و یادآور شد: ما از همکاری ایران تقدیر و بر صلح و ثبات پایدار منطقه آسیای شرقی و وحدت صلح‌آمیز دو کره تأکید داریم. او دیدار با رئیس‌جمهوری اسلامی ایران را با هدف توسعه روابط دوجانبه و نخستین گام تاریخی دانست و اظهار امیدواری کرد دو کشور در طول مسیر صلح و موفقیت به عنوان دوست و همراه خوب در کنار هم ایستاده و این روابط را پیش ببرند. سفر به ایران از زمان برقراری روابط دیپلماتیک بین دو کشور از سال ١٩٦٢ میلادی تاکنون نخستین سفر تاریخی است که برای روابط دوجانبه به‌ویژه در این مقطع زمانی که ایران با جامعه بین‌المللی به دنبال صلح و کامیابی است، انجام می‌شود. این دیدار مهم و تاریخی است.
تسری دیپلماسی تهران به شبه جزیره کره؛ بیانگر "قدرت عقلایی جمهوری اسلامی در جامعه جهانی است"
توسعه روابط دو جانبه بین تهران و سئول، آن هم در دوه ای که حاکمیت جمهوری اسلامی مبنا را بر گسترش روابط پایاپای و سازنده گذاشته است، می تواند یک معادله سیاسی برد - برد در سطح بین الملل تحلیل گردد. چرا که این سفر برای هر دو طرف دارای منافع هم سیاسی و هم اقتصادی است. این احتمال می رود که، هدف اصلی سیاسی رییس‌جمهوری کره جنوبی از سفر به ایران این است که از ابزار روابط اقتصادی با ایران به منظور ترغیب تهران برای استفاده از روابط قدیمی‌اش با کره شمالی به گونه‌ای مطابق با سیاست‌های سئول بهره ببرد تا تهدید کره شمالی را خنثی و دفع کند.
به طور قطع ایران پتانسیل میانجی‌گری میان کره شمالی و کره جنوبی را دارد چرا که از جمله معدود کشورهایی است که روابط خوبی با هر دو کره دارد. این احتمال ممکن است در گفت‌وگوی وزیران امور خارجه ایران و کره جنوبی در نوامبر گذشته مطرح شده باشد. امکان دارد محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران در آینده نزدیک به کره شمالی سفر کند، چرا که می‌توان فرض کرد تمام کارهای مقدماتی با توجه به حساسیت هر دو طرف انجام شده باشد، به ویژه این که رهبری کره شمالی ارزش زیادی برای روابط استراتژیک منحصر به فرد خود با ایران قائل است.
در این بین ضرورت دارد، تهران رویکردی کاملا محتاطانه، پیش فرض خویش قرار دهد تا از هرگونه آسیب به روابط و نزدیکی قدیمی‌اش با کره شمالی جلوگیری کند. علاوه بر این چین که یک حامی برای کره شمالی محسوب می‌شود به دقت توسعه روابط تهران و سئول را زیر نظر دارد. بنابراین، بعید به نظر می‌رسد که تهران اقدامی ناپخته برای اتخاذ نقشی میان کره شمالی و کره جنوبی به‌کار گیرد.
آن چه در حال حاضر برای ایران اهمیت دارد، بهره بردن از شرایط جدید پس از تحریم‌هاست، چیزی که نتوانسته است به میزان زیادی از غرب به دست آورد. واشنگتن به متحدان خود چراغ سبز نشان داده و اعلام کرده است که آن‌ها می‌توانند روابط سالم پیشین خود را با ایران از سرگیرند اما متاسفانه وجود جنگ طلبان ضد ایرانی فراوان در کنگره آمریکا هم‌چنان مانعی برای عادی سازی روابط اقتصادی ایران با جهان است.
یکی از جنبه‌های مهم گشایش جدید کره شمالی به سوی ایران در زمینه بانکداری است. با وجود این که بانک‌های غربی به دلیل ترس از جریمه‌های آمریکا موقتا تمایلی برای داد و ستد با ایران ندارند، سفیر کره جنوبی در تهران پیش تر گفته بود که دو کشور تراکنش‌های بانکی خوبی با یکدیگر دارند که منجر به افزایش تعاملات اقتصادی میان تهران و سئول شده است. تمایل بانک‌های کره جنوبی برای تجارت عادی با ایران نیز بدون شک روی بی‌میلی بانک‌های دیگر کشورها برای کار با ایران تاثیرگذار خواهد بود.
از منظر ایران هم بازگردان روابط با کره جنوبی در فضای جدید پس از تحریمها یک دستاورد قابل توجه هم از نظر سیاسی و هم اقتصادی به شمار می‌آید. به عبارت دیگر پرواز رییس جمهوری کره به مقصد تهران می تواند یک پرواز برد – برد در افقهای پیش روی دو کشور قلمداد گردد.
تصویر انزوای سیاسی ایالات متحده در آینه دیپلماسی پویای جمهوری اسلامی
امروز ما شاهد نوعی پویایی آشکار در ساختار سیاست خارجی ایران هستیم، امری که می‌تواند زمینه را برای تسریع گام‌های منطقه‌ای ایران فراهم و همچون بادبانی کشورمان را در مسیرش هدایت کند. در تجزیه و تحلیل روندهای جدید در حوزه سیاست خارجی ایران، به‌خصوص در بخش مربوط به حل و فصل منازعات هسته‌ای و خروج از بن‌بستی که در این زمینه به وجود آمده بود، تشخیص فوری نتایج بلند مدت و متوسط این دستاورد از اهمیت زیادی برخوردار است.
علاوه بر این، درک حصول توافق هسته ای که ممکن است نیازمند درک تغییرات در جامعه بین‌الملل باشد. در این میان نه خوش‌بینی موافقان و نه بدبینی مخالفان نسبت به توافق مورد توجه نیست، بلکه آنچه مورد نظر است ارزیابی درست براساس واقع‌گرایی سیاسی از امور جهان است، امری که می‌توان از آن به‌عنوان شرط ضروری برای حراست از منافع ایران در برابر تحولات شگفت‌آور آینده استفاده کرد.
بدیهی است توافق با قدرتهای جهانی حتما برای ایران تبعات منطقه‌ای را نیز به همراه خواهد داشت(بطور نمونه کنشهای دولت سعودی در منطقه). در شرایط کنونی نوعی آشفتگی دیپلماتیک به وجود آمده است، به‌ویژه در میان همسایگان ایران در حاشیه خلیج فارس که در حال حاضر باید سیاست خارجی خود را در پرتو ظهور ایران به‌عنوان یکی از ستون‌های مهم برای ثبات منطقه تنظیم کنند.
به عقیده حقیر، در گسترش روابط سایر دول با کشورمان بهتر است به فرمایشات استراتژیک رهبری در سنوات گذشته توجه بیشتری کنیم.در دوران آماج ناجوانمردانه تحریمها(بویژه 2008 میلادی به بعد)، صحنه گردانهای تحریم علیه مردم ایران بطور خودخوانده، برچسب جامعه جهانی بر خود الصاق کرده بودند. در همان مقطع رهبری انقلاب با اینکه چند کشور در دنیا نام جامعه جهانی را روی خود نهاده بودند بشدت مخالفت می کردند،چرا که معظم له بر این باورند که چند کشور محدود در جهان نمی تواند نماینده مطلوبی برای کل دنیا باشد. کشورهایی که بر تبل فوبیای ایران هراسی کوفتند تا ایران را منزوی گردانند. اما امروز وقتی بر گستره روابط خارجی ایران می نگریم همانا تحقق فرمایشات و پیش بینیهای مقام معظم رهبری را در سطح کلان نظام بین الملل به نظاره گر نشسته ایم.
آلمان- ایتالیا- فرانسه- بلژیک- اتریش- سوییس- مجارستان- کره و... زمانی در صف طولانی دیدار با رهبر نظام جمهوری اسلامی ایران منتظر ماندند که؛ هیچ یک از دولتهای مذکور ابدا، بلیط پرواز خود را به مقصد تهران از واشنگتن اوکی نکردند. در دوره پبش رو، چشم اندازی که می توان از آن متصور بود اینکه؛ هراندازه از تکامل و پویایی سیاست خارجی کشورمان می گذرد، تصویر انزوای ایالات متحده پررنگ تر در آینه دیپلماسی ایران نمایان می گردد و این حقیقت موجود جامعه جهانیست و نه توهمی که آمریکا از جامعه جهانی به یادگار دارد.
محمدرضاشجاعیان
انتهای پیام/
