به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ پایگاه اینترنتی اویل پرایس در گزارشی به قلم "دَن دیکر" نوشت: زمانیکه صحبت از معاملات نفت به میان می‌آید، بازار با یک آزمون حقیقی مواجه می‌شود. معمولا درآمدهای فصلی اندک اندک شروع به جمع شدن می‌کنند و کسی نمی‌داند اظهارات و اهداف اعلام شده در کنفرانس‌های مختلف یک توهم بوده و یا در واقعیت نیز محقق می‌شوند. اوضاع درمورد برنامه‌های آتی نفت نیز به همین صورت است. پیش‌بینی می‌شود بازارهای جهانی نفت فصل دشواری را در پیش رو داشته باشند و این بار سختی بوجود امده از سوی ایران و عربستان بر معاملات طلای سیاه اعمال می‌شود.

اویل پرایس در ادامه نوشت: هر دو کشور ایران و عربستان وعده افزایش تولیدات را داده‌اند؛ اما باید دید تا چه اندازه توان انجام این کار را دارند. در کنفرانس دوحه قطر، شرکت‌کنندگان بر سر محدودسازی تولیدات نفتی در راستای حمایت از بهای طلای سیاه به توافق دست نیافتند. شرکت‌کنندگان در این کنفرانس، ایران و عربستان را دو عامل مهم ناکامی در رسیدن به یک تفاهم کلی می‌دانند. ایران اعلام کرده است پس از پشت سر گذاشتن سالها تحریم اقتصادی، با توجه به توافق هسته‌ای حاصل شده و لغو تحریم‌ها قصد دارد تا 12 ماه آینده سطح تولیدات نفتی را دست‌کم روزانه یک میلیون بشکه افزایش خواهد داد. عربستان هم در اقدامی تلاف‌جویانه و برای مقابله با ایران مدعی شد درصورتیکه رقیب دیرینه‌اش اقدام به افزایش تولیدات کند، ریاض هم تولیدات نفتی را روزانه 2 میلیون بشکه افزایش خواهد داد. اما آیا وعده این دوکشور واقعا در عمل محقق خواهد شد؟

اویل پرایس در ادامه مدعی شد: این موضوع از طرف ایران نمی‌تواند به طور کامل اجرایی شود. واضح است ایران تلاش می‌کند تولیدات نفتی را روزانه یک میلیون بشکه افزایش دهد؛ اما در واقعیت توان انجام این کار را ندارد. برای تمام تولیدکنندگان نفتی اعم از شرکت‌های مستقل و یا دولت‌ها، هزینه سرمایه‌گذاری، نقش تعیین‌کننده‌ای در افزایش و یا کاهش تولیدات دارد. ایران از زیرساخت‌های نفتی فرسوده‌ای بهره می‌برد که به دلیل چندین دهه تحریم، از فناوری روز دنیا عقب مانده است.اقتصاد ایران هم به قدر کافی قوی نیست تا بصورت بومی در پروژه‌های نفتی سرمایه‌گذاری کند.

اویل پرایس همچنین مدعی شد: سرمایه‌گذاری‌های خارجی در حوزه نفت و گاز ایران به دو شرکت توتال و اِنی خلاصه می‌شود و بخش قابل توجهی از پروژه‌های سودآور در انحصار این دو شرکت است. در این شرایط سرمایه‌گذاران جدید خارجی، آینده فعالیت خود را در بازار نفتی ایران همراه با ریسک می‌بینند و احتمالا به همین دلیل عقب‌نشینی خواهند کرد. اویل پرایس پیش‌بینی می‌کند ایران حداکثر می‌تواند روزانه 300 هزار بشکه به ظرفیت تولیدات نفتی خود اضافه کند.

اویل پرایس درمورد عربستان نیز نوشت: عربستان برای اضافه کردن روزانه 2 میلیون بشکه نفت به سطح تولیدات خود با مشکل تجهیزات زیربنایی و یا فناوری مدرن این حوزه مواجه نیست. این کشور مدتی است که با مازاد تولیدات مواجه است و منطقی نیست اگر بخواهد بار دیگر بر حجم تولیدات اضافه کند. وعده ریاض برای افزایش تولیدات، بیشتر یک تهدید توخالی بود که مقامات این کشور نیز می‌دانند ممکن است مازاد تولیدات نفتی آنها مشتری در بازارهای جهانی نداشته باشد. انگیزه عربستان از تولید روزانه 10 میلیون بشکه نفت، در اختیار داشتن حداکثر سهم بازار جهانی و جنگ بر سر یکه‌تازی در این عرصه است. درحالیکه نفت در آستانه رسیدن به بهای 50 دلار در هر بشکه است، اگر عربستان حتی 20 درصد به سطح تولیدات خود اضافه کند، بهای نفت به کمتر از 20 دلار سقوط خواهد کرد. 

اویل پرایس در پایان نوشت: بنا به دلایل یاد شده، ایران و عربستان قادر به محقق کردن وعده خود برای افزایش تولیدات نفتی نیستند و دیگر کشورهای صادرکننده نفت نیز نباید نگران نزاع میان این دو باشند.

انتهای پیام/