به گزارش
گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از وبسایت نشریه لاتریبون؛ از این پس تنها کاندیدای باقی مانده برای حزب جمهوریخواه جهت نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، دونالد ترامپ است. هرچند انتخاب وی به عنوان رئیس جمهور آمریکا بعید به نظر میرسد؛ اما احتمال آن باید جدی گرفته شود. زیرا اظهارات ترامپ سایهای از نگرانی و تردید را بر پیامدهای احتمالی پیروزی وی افکنده است.
در اینجا به بررسی سه پرونده سیاست خارجی آمریکا که در صورت انتخاب ترامپ آیندهای نامشخص خواهند داشت می پردازیم:
1- روابط پکن و واشنگتن
دونالد ترامپ، روز یکشنبه اول مه، در اجتماعی انتخاباتی "فورت واین" در ایالت ایندیانا برای چندمین بار حملات خود را متوجه هدف مورد علاقه اش «چین» کرد و گفت آمریکاییها «دیگر نمیتوانند اجازه دهند چین به کشورشان تجاوز کند.»
برخلاف سکوت معمول چین در برابر حملات پیشین ترامپ، این بار پکن از طریق سخنگوی وزارت امور خارجه خود، به این حمله واکنش نشان داد و از آمریکاییها خواست عاقل باشند. وزیر دارایی چین هم در ماه آوریل در گفتگو با وال استریت ژورنال گفته بود دونالد ترامپ مردی غیر منطقی است.
ترامپ در برنامه اقتصادی خود پیشنهاد کرده است مالیات بر واردات چین تا 45 درصد افزایش یابد. او اصرار دارد که چین جنگی اقتصادی به راه انداخته است. صرف نظر از این که فرضیه انتخاب او چقدر به واقعیت نزدیک یا از آن دور است، این گفتمان که آمریکا را رویاروی عرصه بین المللی قرار می داد، موثر افتاد و این نامزد جمهوریخواه روز سهشنبه 3 ماه برنده انتخابات درون حزبی در ایندیانا شد. به این ترتیب انتخاب احتمالی او به ریاست جمهوری آمریکا آتش تنش در روابط این کشور با چین را شعلهورتر خواهد کرد.
2- پرونده هستهای ایران
پس از بیش از 10 سال مذاکره، در 14 ژوئیه سال 2015 توافقی هستهای با ایران به امضا رسید، اما با توجه به جهت گیریهای دونالد ترامپ این توافق در صورت پیروزی او آیندهای نامشخص خواهد داشت .
او 21 مارس در کنوانسیون سالانه لابی قدرتمند یهودیان «آیپک» اعلام کرد «اولویت اولش برچیدن توافق فاجعه بار با ایران» است. این نامزد جمهوریخواهان در گفتگو با روزنامه واشنگتن پست گفت توافق هستهای با ایران «یکی از بدترین چیزهایی است که مذاکره درباره آن را دیدهام». افزون بر این وی، مثل جناح جمهوریخواهان، از «ساده لوحی» دستگاه حکومتی اوباما در برابر سیاست ایران ابراز تاسف کرد.
روشن است که هدف او از این راهبرد جمع کردن رای و اطمینان دادن به اسرائیل، متحد دیرین آمریکا، است؛ اما این اظهارات، از تمایلات ترامپ و عدم درایت او در مسائل دیپلماسی نیز حکایت دارد. هرچند توافق وین از 16 ژانویه به اجرا درآمده است اما برخی از تحریمهای آمریکا بر ضد ایران هنوز پابرجاست. فعلا روابط دو کشور راه طولانی برای عادی سازی در پیش دارد.
نشریه اکونومیست، در طبقهبندی آوریل سال 2016 خود در مورد خطرهایی که اقتصاد جهانی را تهدید میکند، خطر پیروزی دونالد ترامپ را هم تراز خطر افزایش تروریسم قرار داد.
3- پیمان تجارت آزاد کشورهای دو سوی اقیانوس اطلس موسوم به تفتا
برخلاف اعلام سال 2013،بعید به نظر میرسد تا پایان دوره ریاست جمهوری اوباما، درباره پیمان تفتا توافقی حاصل شود. ترامپ از ابتدای مبارزات انتخاباتی، نفرت خود را از توافق تجارت آزاد بین آمریکا و اتحادیه اروپا اعلام کرد و به لفاظی درباره تدابیر حمایتی پرداخت.
گفتنی است، هیلاری کلینتون رقیب دموکرات ترامپ هم که در زمان تصدی وزارت خارجه از این توافق حمایت میکرد، اکنون مخالفت خود را با این توافق ابراز کرده است و رای دهندگان هم متقاعد شدهاند که مخالف این توافق باشند. به طوری که طبق نظرسنجی سال 2014 بیش از نیمی از آمریکاییها (53 درصد) موافق پیمان تفتا بودند اما در حال حاضر موافقان این پیمان به 18 درصد کاهش یافته اند.
انتهای پیام/