گفتنی است، محققان دانشگاه East Anglia در کشور انگلستان با مطالعه بر روی ازدواج های خانوادگی و هم خونی دریافته اند میزان طول عمر فرزندان والدینی که باهم نسبت خونی دارند و کاملاً از یک ژنتیک هستند کمتر از سایر فرزندانی با ژنتیک های متفاوت است.
بررسی ها نشان می دهند، تلومرها که محافظ کد های ژنتیکی هستند و دارای توالی تکرار هستند در فرزندانی که از والدین هم خون بدنیا آمده اند کوتاهتر است و این بتدریج باعث کوتاه شدن طول عمر و حتی بروز بیماری های مختلف در فرزندان می شود.
کارشناسان اعتقاد دارند این نوع ازدواج ها باعث پیری زودرس سلول های بدن می شود و درنتیجه فرد مستعد ابتلا به انواع بیماری ها و تسریع پیری بدن و مرگ زودرس می شود.
کارشناسان برای راستی آزمایی این تحقیق برروی گروهی از چکاوک ها که بومی یک منطقه خاص بوده و با سایر گونه ها جفت گیری نداشته اند آزمایش انجام داده و دریافته اند طول عمر این دسته از چکاوک ها با توجه به کوچک بودن اندازه تلومرها در کد های ژنتیکی آنها کمتر از سایر گونه ها است.
هربار که یک تقسیم سلولی رخ می دهد اندازه تلومر کوتاه می شود و این کوتاه شدن با افزایش خطر ابتلا به بیماری و طول عمر کوتاه همراه است.
کارشناسان در طول 14 سال از 592 چکاوک نمونه DNA گرفته و مورد تحقیق به لحاظ طول عمر و تعمیم به انسان ها قرار داده اند.
بر این اساس کارشناسان توصیه می کنند افراد تا حد امکان از ازدواج با خویشاوندان اجتناب کنند تا به لحاظ سلامت و فاکتورهای ژنتکی در وضعیت متعادلی قرار بگیرند.
افرادی که با غیر خوشاوند و هم خون ازدواج می کنند در مقابل ابتلا به بیماری ها مقاومت بیشتری دارند وطول عمر بیشتری خواهند داشت.
اندازه تلومر ها همچنین به سبک زندگی، وزن ، استعمال دخانیات، عدم ورزش، بی تحرکی،سوء تغدیه ، زندگی در مکان هایی با آب وهوای آلوده ، استرس و ابتلا به برخی بیماری ها نیز بستگی دارد.
منبع: medical news today
انتهای پیام/