دعای جوشن کبیر + دانلود
متن، ترجمه و فایل صوتی دعای جوشن کبیر را در ادامه این گزارش دریافت کنید.
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ جوشن کبیر دعایی است که جبرئیل(ع) به پیامبر(ص) آموزش داد و شامل هزار و یک نام و صفت خداوند است. خواندن این دعا در شب‌های قدر بسیار توصیه شده تا جایی که روایت می کنند هرکه این دعا را در سه شب قدر بخواند جهنم بر جسم او حرام می‌شود.
بِسم اللهِ الرَحمنِ الرَحیم
به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانیاش هميشگى است
(1) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا اَللّهُ يا رَحْمنُ يا رَحيمُ يا كَريمُ يا مُقيمُ يا عَظيمُ يا قَديمُ يا عَليمُ يا حَليمُ يا حَكيمُ سُبْحانَكَ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ يا رَبِّ
خدايا از تو خواستارم به نامت، اى خدا، اى بخشنده، اى مهربان، اى گرامى، اى پايدار، اى بزرگ، اى ديرينه اى دانا، اى شكيبا، اى فرزانه، منزّهى تو اى كه معبودى جز تو نيست، فرياد رس فرياد رس، ما را از آتش برهان اى پروردگار من.
(2) يا سَيِّدَ السّاداتِ، يا مُجيبَ الدَّعَواتِ يا رافِعَ الدَّرَجاتِ يا وَلِىَّ الْحَسَناتِ يا غافِرَ الْخَطيئاَّتِ يا مُعْطِىَ الْمَسْئَلاتِ يا قابِلَ التَّوْباتِ يا سامِعَ الاْصْواتِ يا عالِمَ الْخَفِيّاتِ يا دافِعَ الْبَلِيّاتِ
اى سرور سروران، اى برآورنده دعاها، اى بلندی بخش جايگاه ها، ای سرچشمه نيكي ها، اى درگذرنده از خطاها، اى عطابخش خواسته ها، اى پذيرنده توبه ها، اى شنونده نداها، اى داناى رازها، اى دور كننده بلاها
(3) يا خَيْرَالْغافِرينَ يا خَيْرَ الْفاتِحينَ يا خَيْرَ النّاصِرينَ يا خَيْرَ الْحاكِمينَ يا خَيْرَ الرّازِقينَ يا خَيْرَ الْوارِثينَ يا خَيْرَ الْحامِدينَ يا خَيْرَ الذّاكِرينَ يا خَيْرَ الْمُنْزِلينَ يا خَيْرَ الْمُحْسِنينَ
اى بهترين آمرزگاران، اى بهترين گشايش گران اى بهترين ياوران، اى بهترين داوران، اى بهترين روزى دهان، اى بهترين وارثان، اى بهترين ستايش گران اى بهترين يادآوران، اى بهترين عطابخشان، اى بهترين نيكوكاران،
(4) یَا مَنْ لَهُ الْعِزَّةُ وَ الْجَمَالُ یَا مَنْ لَهُ الْقُدْرَةُ وَ الْکَمَالُ یَا مَنْ لَهُ الْمُلْکُ وَ الْجَلالُ یَا مَنْ هُوَ الْکَبِیرُ الْمُتَعَالِ یَا مُنْشِئَ السَّحَابِ الثِّقَالِ یَا مَنْ هُوَ شَدِیدُ الْمِحَالِ یَا مَنْ هُوَ سَرِیعُ الْحِسَابِ یَا مَنْ هُوَ شَدِیدُ الْعِقَابِ یَا مَنْ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ یَا مَنْ عِنْدَهُ أَمُّ الْکِتَابِ
اى آن كه شكوه و زيبايى تنها از آن اوست اى آن كه توانايى و برازندگى تنها از آن اوست، اى آن كه فرمانروايى و شوكت تنها از آن اوست، اى آنكه اوست بزرگ و برتر، ای پديدآورنده ابرهاى پرباران، اى آن كه نيرومند، و پرتوان است، اى آن كه حسابرسى چالاك است، اى آن كه كيفرش سخت و شديد است، اى آن كه پاداش نيك تنها نزد اوست، اى آن كه دفرت هستى پيش روى اوست
(5) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا حَنَّانُ یَا مَنَّانُ یَا دَیَّانُ یَا بُرْهَانُ یَا سُلْطَانُ یَا رِضْوَانُ یَا غُفْرَانُ یَا سُبْحَانُ یَا مُسْتَعَانُ یَا ذَا الْمَنِّ وَ الْبَیَانِ
خدايا! از تو خواستارم به نامت اى پرمهر، اى بخشايشگر، اى جزادهنده، اى روشنى خرد، اى فرمانروا، ای خشنودى، اى آمرزش، اى پاك، اى پشتوانه، اى صاحب نعمت و بيان
(6) یَا مَنْ تَوَاضَعَ کُلُّ شَیْ ءٍ لِعَظَمَتِهِ یَا مَنِ اسْتَسْلَمَ کُلُّ شَیْ ءٍ لِقُدْرَتِهِ یَا مَنْ ذَلَّ کُلُّ شَیْ ءٍ لِعِزَّتِهِ یَا مَنْ خَضَعَ کُلُّ شَیْ ءٍ لِهَیْبَتِهِ یَا مَنِ انْقَادَ کُلُّ شَیْ ءٍ مِنْ خَشْیَتِهِ یَا مَنْ تَشَقَّقَتِ الْجِبَالُ مِنْ مَخَافَتِهِ یَا مَنْ قَامَتِ السَّمَاوَاتُ بِأَمْرِهِ یَا مَنِ اسْتَقَرَّتِ الْأَرَضُونَ بِإِذْنِهِ یَا مَنْ یُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ یَا مَنْ لا یَعْتَدِی عَلَى أَهْلِ مَمْلَکَتِهِ
اى آن كه همه در برابر عظمتش فروتن، اى آن كه همه در برابر قدرتش تسليم، اى آن كه همه در برابر عزّتش خوار، اى آن كه همه در برابر هيبتش هراسان، اى آن كه همه از ترسش فرمانبردار، اى آن كه كوه ها از بيمش شكافته، اى آن كه آسمان ها به امرش بر پا، اى آن كه زمين ها به اجازه اش بر جا، اى آن كه رعد به ستايشش تسبيح گو است، اى آن كه بر اهل مملكتش ستم نمی‌كند
(7) یَا غَافِرَ الْخَطَایَا یَا کَاشِفَ الْبَلایَا یَا مُنْتَهَى الرَّجَایَا یَا مُجْزِلَ الْعَطَایَا یَا وَاهِبَ الْهَدَایَا یَا رَازِقَ الْبَرَایَا یَا قَاضِیَ الْمَنَایَا یَا سَامِعَ الشَّکَایَا یَا بَاعِثَ الْبَرَایَا یَا مُطْلِقَ الْأُسَارَى
اى درگذرنده از خطاها، اى برطرف كننده بلاها، اى اوج اميدواري ها، اى بسياردهنده عطاها، اى بخشنده هدايا، اى روزى رسان آفريده ها، اى برآورنده آرزوها، اى شنواى گلايه ها، اى برانگيزنده بندگان، اى بندگشاى دربندان
(8) یَا ذَا الْحَمْدِ وَ الثَّنَاءِ یَا ذَا الْفَخْرِ وَ الْبَهَاءِ یَا ذَا الْمَجْدِ وَ السَّنَاءِ یَا ذَا الْعَهْدِ وَ الْوَفَاءِ یَا ذَا الْعَفْوِ وَ الرِّضَاءِ یَا ذَا الْمَنِّ وَ الْعَطَاءِ یَا ذَا الْفَصْلِ وَ الْقَضَاءِ یَا ذَا الْعِزِّ وَ الْبَقَاءِ یَا ذَا الْجُودِ وَ السَّخَاءِ یَا ذَا الْآلاءِ وَ النَّعْمَاءِ
اى صاحب سپاس و ستايش، اى صاحب فخر و زيبايى، اى صاحب بزرگوارى و والايى، اى صاحب پيمان و وفا، اى صاحب گذشت و رضا، اى صاحب بخشش و عطاء، اى صاحب دادرسى و داورى، اى صاحب عزّت و بقا، اى صاحب كرم و بخشش، اى صاحب عطاها و نعمتها
(9) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مَانِعُ یَا دَافِعُ یَا رَافِعُ یَا صَانِعُ یَا نَافِعُ یَا سَامِعُ یَا جَامِعُ یَا شَافِعُ یَا وَاسِعُ یَا مُوسِعُ
خدايا از تو خواستارم به نامت اى بازدارنده، اى دور كننده، اى بردارنده، اى سازنده، اى سودبخش، اى شنوا، اى گرد آوردنده، اى ياريگر، اى مهرگستر، ای وسعت بخش
(10) یَا صَانِعَ کُلِّ مَصْنُوعٍ یَا خَالِقَ کُلِّ مَخْلُوقٍ یَا رَازِقَ کُلِّ مَرْزُوقٍ یَا مَالِکَ کُلِّ مَمْلُوکٍ یَا کَاشِفَ کُلِّ مَکْرُوبٍ یَا فَارِجَ کُلِّ مَهْمُومٍ یَا رَاحِمَ کُلِّ مَرْحُومٍ یَا نَاصِرَ کُلِّ مَخْذُولٍ یَا سَاتِرَ کُلِّ مَعْیُوبٍ یَا مَلْجَأَ کُلِّ مَطْرُودٍ
اى سازنده هر ساخته، اى آفريننده هر آفريده، اى روزی بخش هر روزی خوار، اى داراى هر دارايى، اى غم گسار هر غم زده، اى فرج بخش هر اندوهگين، اى مهرورز بر هر مهرجو اى ياور هر بى ياور، اى پرده پوش هر كاستى، اى پناه هر رانده.
(11) یَا عُدَّتِی عِنْدَ شِدَّتِی یَا رَجَائِی عِنْدَ مُصِیبَتِی یَا مُونِسِی عِنْدَ وَحْشَتِی یَا صَاحِبِی عِنْدَ غُرْبَتِی یَا وَلِیِّی عِنْدَ نِعْمَتِی یَا غِیَاثِی عِنْدَ کُرْبَتِی یَا دَلِیلِی عِنْدَ حَیْرَتِی یَا غَنَائِی عِنْدَ افْتِقَارِی یَا مَلْجَئِی عِنْدَ ضْطِرَارِی یَا مُعِینِی عِنْدَ مَفْزَعِی
اى توشه ام در سختى، اى اميدم در ناگوارى، اى همدم در وحشت، اى همرهم در غربت اى سرپرستم در نعمت، اى فريادرسم در گرفتارى، اى رهنمايم در سرگردانى، اى توانگرى ام در تنگدستی اى پناهم در دماندگى، اى مددرسانم در پريشانى
(12) یَا عَلامَ الْغُیُوبِ یَا غَفَّارَ الذُّنُوبِ یَا سَتَّارَ الْعُیُوبِ یَا کَاشِفَ الْکُرُوبِ یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ یَا طَبِیبَ الْقُلُوبِ یَا مُنَوِّرَ الْقُلُوبِ یَا أَنِیسَ الْقُلُوبِ یَا مُفَرِّجَ الْهُمُومِ یَا مُنَفِّسَ الْغُمُومِ
اى داناى نهان ها، اى آمرزنده گناهان، اى پرده پوش عيب ها، اى غم گسار غم ها، اى دگرگون ساز دلها، اى پزشك قلبها، اى روشنى بخش دلها، اى همدم جان ها، اى گره گشاى اندوه ها، اى گشايش گر دلتنگي ها
(13) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا جَلِیلُ یَا جَمِیلُ یَا وَکِیلُ یَا کَفِیلُ یَا دَلِیلُ یَا قَبِیلُ یَا مُدِیلُ یَا مُنِیلُ یَا مُقِیلُ یَا مُحِیلُ
خدايا! از تو درخواست مى كنم به نامت اى والا، اى زيبا، اى كارگشا، اى سرپرست، اى راهنما، ای پذيرا، اى گرداننده، اى عطابخش، اى درگذرنده، اى حال گردان
(14) یَا دَلِیلَ الْمُتَحَیِّرِینَ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ یَا صَرِیخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ یَا جَارَ الْمُسْتَجِیرِینَ یَا أَمَانَ الْخَائِفِینَ یَا عَوْنَ الْمُؤْمِنِینَ یَا رَاحِمَ الْمَسَاکِینِ یَا مَلْجَأَ الْعَاصِینَ یَا غَافِرَ الْمُذْنِبِینَ یَا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ
اى رهنماى رهجويان، اى مددرس مددجويان، اى فريادرس فريادكنان، اى پناه پناهندگان، اى ايمنى بخش هراسندگان، اى ياور مؤمنان، اى مهرورز بر خاك نشستگان، اى پناه عصيان گران، اى آمرزنده گنهگاران، اى اجابت كننده دعای بيچارگان.
(15) یَا ذَا الْجُودِ وَ الْإِحْسَانِ یَا ذَا الْفَضْلِ وَ الامْتِنَانِ یَا ذَا الْأَمْنِ وَ الْأَمَانِ یَا ذَا الْقُدْسِ وَ السُّبْحَانِ یَا ذَا الْحِکْمَةِ وَ الْبَیَانِ یَا ذَا الرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَانِ یَا ذَا الْحُجَّةِ وَ الْبُرْهَانِ یَا ذَا الْعَظَمَةِ وَ السُّلْطَانِ یَا ذَا الرَّأْفَةِ وَ الْمُسْتَعَانِ یَا ذَا الْعَفْوِ وَ الْغُفْرَانِ
اى صاحب جود و نيكى، اى صاحب بخش و عطا، اى صاحب امن و امان، اى صاحب قدس و پاكى، اى صاحب حكمت و بيان، اى صاحب رحمت و رضوان اى صاحب حجّت و برهان، اى صاحب عظمت و سلطان، اى صاحب مهر و اى پشتيبان، اى صاحب گذشت و غفران
(16) یَا مَنْ هُوَ رَبُّ کُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ هُوَ إِلَهُ کُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ هُوَ خَالِقُ کُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ هُوَ صَانِعُ کُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ هُوَ قَبْلَ کُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ هُوَ بَعْدَ کُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ هُوَ فَوْقَ کُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ هُوَ عَالِمٌ بِکُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ هُوَ قَادِرٌ عَلَى کُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ هُوَ یَبْقَى وَ یَفْنَى کُلُّ شَیْ ءٍ
اى آن كه پروردگار همه اوست، اى آن كه معبود همه، اوست، اى آن كه آفريننده همه، اوست اى آن كه سازنده همه، اوست، اى آن كه پيش از همه بود، اى آن كه بعد از همه هست، اى آن كه از هر چيز برتر است، اى آن كه به همه چيز داناست، اى آن كه بر هر چيز توانا است، اى آن كه او هميشگى است و همه چيز رفتنى است.
(17) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مُؤْمِنُ یَا مُهَیْمِنُ یَا مُکَوِّنُ یَا مُلَقِّنُ یَا مُبَیِّنُ یَا مُهَوِّنُ یَا مُمَکِّنُ یَا مُزَیِّنُ یَا مُعْلِنُ یَا مُقَسِّمُ
خدايا! از تو مى خواهم به نامت اى ايمنى بخش، اى چيره بر همه، اى هستى آفرين، اى دلبر، ای خردربا، اى سادگى بخش، اى توان ده، اى زينت بخش، اى نمايانگر، اى پخش كن.
(18) یَا مَنْ هُوَ فِی مُلْکِهِ مُقِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی سُلْطَانِهِ قَدِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی جَلالِهِ عَظِیمٌ یَا مَنْ هُوَ عَلَى عِبَادِهِ رَحِیمٌ یَا مَنْ هُوَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عَلِیمٌ یَا مَنْ هُوَ بِمَنْ عَصَاهُ حَلِیمٌ یَا مَنْ هُوَ بِمَنْ رَجَاهُ کَرِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی صُنْعِهِ حَکِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی حِکْمَتِهِ لَطِیفٌ یَا مَنْ هُوَ فِی لُطْفِهِ قَدِیمٌ
اى آن كه در فرمانروايی اش پابرجاست اى آن كه در پادشاهى اش ديرينه است، اى آن كه در شكوهش بزرگ است، اى آن كه بر بندگانش مهربان است، ای اى آن كه به هرچيز داناست، اى آن كه بر نافرمانان بردبار است، اى آن كه بر اميدواران اكرام ورزد، اى آن كه در آفرينش حكمت نمايد، اى آن كه در حكمتش مهر ورزد، اى آن كه در مهرش ديرينه است.
(19) یَا مَنْ لا یُرْجَى إِلا فَضْلُهُ یَا مَنْ لا یُسْأَلُ إِلا عَفْوُهُ یَا مَنْ لا یُنْظَرُ إِلا بِرُّهُ یَا مَنْ لا یُخَافُ إِلّا عَدْلُهُ یَا مَنْ لا یَدُومُ إِلّا مُلْکُهُ یَا مَنْ لا سُلْطَانَ إِلا سُلْطَانُهُ یَا مَنْ وَسِعَتْ کُلَّ شَیْ ءٍ رَحْمَتُهُ یَا مَنْ سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَهُ یَا مَنْ أَحَاطَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عِلْمُهُ یَا مَنْ لَیْسَ أَحَدٌ مِثْلَهُ
اى آن كه جز به فضلش اميد نيست، اى آن كه جز عفوش خواهش نشود، اى آن كه جز به نيكى اش چشم ندوزند، اى آن كه جز از دادش نهراسند، اى آن كه پايدار نماند جز فرمانروايی اش، اى آن كه جز سلطنتش سلطنتى نيست، اى آن كه رحمتش همه را فرا گرفته، اى آن كه رحمتش بر خشمش پيشى گرفته، اى آن كه دانشش همه را فرو گرفته، اى آن كه هيچكس همانندش نيست.
(20) یَا فَارِجَ الْهَمِّ یَا کَاشِفَ الْغَمِّ یَا غَافِرَ الذَّنْبِ یَا قَابِلَ التَّوْبِ یَاخَالِقَ الْخَلْقِ یَا صَادِقَ الْوَعْدِ یَا مُوفِیَ الْعَهْدِ یَا عَالِمَ السِّرِّ یَا فَالِقَ الْحَبِّ یَا رَازِقَ الْأَنَامِ
اى گشاينده اندوه، اى برطرف كننده غم، اى آمرزنده گناه، اى پذيرنده توبه، اى آفريننده آفريدگان، اى راست وعده، اى وفادار به پيمان، اى داناى راز نهان، اى شكافنده دانه، اى روزی دهنده بندگان.
(21) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا عَلِیُّ یَا وَفِیُّ یَا غَنِیُّ یَا مَلِیُّ یَا حَفِیُّ یَا رَضِیُّ یَا زَکِیُّ یَا بَدِیُّ یَا قَوِیُّ یَا وَلِیُّ
خدايا! از تو خواستارم به نامت اى والا، اى وفادار، اى توانگر، اى امان ده، اى پرمهر، ای خشنود، اى پاك، اى نمايان، اى پرتوان، اى فيض بخش.
(22) یَا مَنْ أَظْهَرَ الْجَمِیلَ یَا مَنْ سَتَرَ الْقَبِیحَ یَا مَنْ لَمْ یُؤَاخِذْ بِالْجَرِیرَةِ یَا مَنْ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ یَا عَظِیمَ الْعَفْوِ یَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ یَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ یَا بَاسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَةِ یَا صَاحِبَ کُلِّ نَجْوَى یَا مُنْتَهَى کُلِّ شَکْوَى
اى آن كه زيبايى را پديدار نمودى، اى آن كه زشتى را پوشاندی اى آن كه بر گناه سرزنش نكردى، اى آن كه پرده درى ننمودى، اى كه گذشتت بزرگ، اى كه نيكو درگذرى، ای آمرزگانيت فراگير، اى دستت به مهر گشوده، اى شنواى هر نجوى، اى سرانجام هر گلايه
(23) یَا ذَا النِّعْمَةِ السَّابِغَةِ یَا ذَا الرَّحْمَةِ الْوَاسِعَةِ یَا ذَا الْمِنَّةِ السَّابِقَةِ یَا ذَا الْحِکْمَةِ الْبَالِغَةِ یَا ذَا الْقُدْرَةِ الْکَامِلَةِ یَا ذَا الْحُجَّةِ الْقَاطِعَةِ یَا ذَا الْکَرَامَةِ الظَّاهِرَةِ یَا ذَا الْعِزَّةِ الدَّائِمَةِ یَا ذَا الْقُوَّةِ الْمَتِینَةِ یَا ذَا الْعَظَمَةِ الْمَنِیعَةِ
اى داراى نعمت فراوان، اى داراى رحمت فراگير، اى داراى بخشش آغازين، اى داراى حكمت رسا، اى داراى نيروى برازنده، اى داراى برهان قطعى، اى داراى كرامت هويدا، اى داراى عزّت پايدار، اى داراى توان استوار، اى داراى عظمت بلندپايه.
(24) یَا بَدِیعَ السَّمَاوَاتِ یَا جَاعِلَ الظُّلُمَاتِ یَا رَاحِمَ الْعَبَرَاتِ یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ یَا سَاتِرَ الْعَوْرَاتِ یَا مُحْیِیَ الْأَمْوَاتِ یَا مُنْزِلَ الْآیَاتِ یَا مُضَعِّفَ الْحَسَنَاتِ یَا مَاحِیَ السَّیِّئَاتِ یَا شَدِیدَ النَّقِمَاتِ
اى پديدآورنده آسمان ها اى برنهنده تاريكي ها، اى رحم كننده اشك هاى ريزان، اى درگذرنده از لغزش ها، اى پوشنده زشتي ها، ای زندگى بخش مردگان، اى فرودآور آيات، اى دوچندان كن خوبي ها، اى ناپديد كننده بدي ها، اى سخت شكنجه.
(25) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مُصَوِّرُ یَا مُقَدِّرُ یَا مُدَبِّرُ یَا مُطَهِّرُ یَا مُنَوِّرُ یَا مُیَسِّرُ یَا مُبَشِّرُ یَا مُنْذِرُ یَا مُقَدِّمُ یَا مُؤَخِّرُ
خدايا! از تو درخواست می كنم به نامت اى صورتگر، اى سنجيده كار، اى گرداننده، ای پاك كننده، اى روشنى بخش، اى ساده ساز، اى مژده ده، اى بيم ده، اى پيش آور، اى پس آور.
(26) یَا رَبَّ الْبَیْتِ الْحَرَامِ یَا رَبَّ الشَّهْرِ الْحَرَامِ یَا رَبَّ الْبَلَدِ الْحَرَامِ یَا رَبَّ الرُّکْنِ وَ الْمَقَامِ یَا رَبَّ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ یَا رَبَّ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ یَا رَبَّ الْحِلِّ وَ الْحَرَامِ یَا رَبَّ النُّورِ وَ الظَّلامِ یَا رَبَّ التَّحِیَّةِ وَ السَّلامِ یَا رَبَّ الْقُدْرَةِ فِی الْأَنَامِ
اى پروردگار خانه محترم، اى پرودگار ماه محترم، اى پرودگار شهر محترم، اى پروردگار ركن و مقام، اى پروردگار مشعر الحرام، اى پروردگار مسجد الحرام، اى پروردگار حلال و حرام، اى پروردگار روشنى و تاريكى، اى پروردگار تحيّت و سلام، اى پرورنده نيرو در مردمان.
(27) یَا أَحْکَمَ الْحَاکِمِینَ یَا أَعْدَلَ الْعَادِلِینَ یَا أَصْدَقَ الصَّادِقِینَ یَا أَطْهَرَ الطَّاهِرِینَ یَا أَحْسَنَ الْخَالِقِینَ یَا أَسْرَعَ الْحَاسِبِینَ یَا أَسْمَعَ السَّامِعِینَ یَا أَبْصَرَ النَّاظِرِینَ یَا أَشْفَعَ الشَّافِعِینَ یَا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ
اى داورترين داوران، اى دادگرترين دادگران، اى راستگوترين راستگويان، اى پاكترين پاكان، اى بهترين آفرينندگان، اى چابك ترين حسابگران، اى شنواترين شنوندگان، اى بيناترين بينندگان، اى ياورترين ياوران، اى گرامی ترين گراميان.
(28) یَا عِمَادَ مَنْ لا عِمَادَ لَهُ یَا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ یَا ذُخْرَ مَنْ لا ذُخْرَ لَهُ یَا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ یَا غِیَاثَ مَنْ لا غِیَاثَ لَهُ یَا فَخْرَ مَنْ لا فَخْرَ لَهُ یَا عِزَّ مَنْ لا عِزَّ لَهُ یَا مُعِینَ مَنْ لا مُعِینَ لَهُ یَا أَنِیسَ مَنْ لا أَنِیسَ لَهُ یَا أَمَانَ مَنْ لا أَمَانَ لَهُ
اى تكيه گاه آن كه تكيه گاه ندارد، اى پشتيبان آن كه پشتيبانى ندارد، اى اندوخته آن كه اندوخته اى ندارد اى پناه آن كه پناهى ندارد، اى فريادرس آن كه فريادرسى ندارد، اى افتخار آن كه افتخارى ندارد، اى عزّت آن كه عزّتى ندارد اى مدد رسان آن كه مددى ندارد، اى همدم آن كه همدمى ندارد، اى ايمنی بخش آن كه ايمنى ندارد
(29) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا عَاصِمُ یَا قَائِمُ یَا دَائِمُ یَا رَاحِمُ یَا سَالِمُ یَا حَاکِمُ یَا عَالِمُ یَا قَاسِمُ یَا قَابِضُ یَا بَاسِطُ
خدايا! از تو میخواهم به نامت اى نگهدار، اى پايدار، اى پاينده، اى مهرورز، اى سلامتی بخش، اى داور، اى دانا، اى بخش كن، ای بازگير، اى فراخی بخش.
(30) یَا عَاصِمَ مَنِ اسْتَعْصَمَهُ یَا رَاحِمَ مَنِ اسْتَرْحَمَهُ یَا غَافِرَ مَنِ اسْتَغْفَرَهُ یَا نَاصِرَ مَنِ اسْتَنْصَرَهُ یَا حَافِظَ مَنِ اسْتَحْفَظَهُ یَا مُکْرِمَ مَنِ اسْتَکْرَمَهُ یَا مُرْشِدَ مَنِ اسْتَرْشَدَهُ یَا صَرِیخَ مَنِ اسْتَصْرَخَهُ یَا مُعِینَ مَنِ اسْتَعَانَهُ یَا مُغِیثَ مَنِ اسْتَغَاثَهُ
اى نگهدار آن كه از او نگهدارى جويد، اى مهربان بر آن كه از او مهر جويد، اى آمرزنده آن كه از او آمرزش خواهد اى ياور آن كه از او يارى طلبد، اى حافظ آن كه از او حفاظت خواهد، اى اكرام كننده آن كه از او اكرام خواهد، اى راهنماى آن كه از او راهنمايى جويد، اى دادرس آن كه از او دادرسى خواهد، اى مدديار آن كه از او مدد جويد، اى فريادرس آن كه از او فريادرسى خواهد
(31) یَا عَزِیزاً لا یُضَامُ یَا لَطِیفاً لا یُرَامُ یَا قَیُّوماً لا یَنَامُ یَا دَائِماً لا یَفُوتُ یَا حَیّا لا یَمُوتُ یَا مَلِکا لا یَزُولُ یَا بَاقِیا لا یَفْنَى یَا عَالِماً لا یَجْهَلُ یَا صَمَداً لا یُطْعَمُ یَا قَوِیّاً لا یَضْعُفُ
اى عزيزى كه خوار نگردد، اى لطيفى كه دست اندازى نشود، اى پايدارى كه خوا او را درنيابد، اى پاينده اى كه فنا نپذيرد، اى زنده اى كه نمی ميرد، اى پادشاهى كه از بين نمی رود، اى هميشگى كه فانى نمی شود، اى دانايى كه نادانى ندارد، اى بی نيازى كه خوراك نخواهد، اى توانايى كه ناتوان نمیگردد
(32) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا أَحَدُ یَا وَاحِدُ یَا شَاهِدُ یَا مَاجِدُ یَا حَامِدُ یَا رَاشِدُ یَا بَاعِثُ یَا وَارِثُ یَا ضَارُّ یَا نَافِعُ
خدايا! از تو درخواست میكنم به نامت اى يكتا، اى يگانه، اى گواه، اى بزرگوار، اى ستايش پذير، اى راهنما اى برانگيزنده، اى ميراث برنده، اى زيان رسان، اى سودبخش
(33) یَا أَعْظَمَ مِنْ کُلِّ عَظِیمٍ یَا أَکْرَمَ مِنْ کُلِّ کَرِیمٍ یَا أَرْحَمَ مِنْ کُلِّ رَحِیمٍ یَا أَعْلَمَ مِنْ کُلِّ عَلِیمٍ یَا أَحْکَمَ مِنْ کُلِّ حَکِیمٍ یَا أَقْدَمَ مِنْ کُلِّ قَدِیمٍ یَا أَکْبَرَ مِنْ کُلِّ کَبِیرٍ یَا أَلْطَفَ مِنْ کُلِّ لَطِیفٍ یَا أَجَلَّ مِنْ کُلِّ جَلِیلٍ یَا أَعَزَّ مِنْ کُلِّ عَزِیزٍ
اى بزرگ تر از هر بزرگ، اى كريم تر از هر كريم، اى مهربان تر از هر مهربان، اى داناتر از هر دانا، اى فرزانه تر از هر فرزانه، اى ديرينه از هر ديرينه، اى بزرگ تر از هر بزرگ، اى لطيف تر از هر لطيف، اى باشكوه تر از هر باشكوه، اى عزيزتر از هر عزيز.
(34) یَا کَرِیمَ الصَّفْحِ یَا عَظِیمَ الْمَنِّ یَا کَثِیرَ الْخَیْرِ یَا قَدِیمَ الْفَضْلِ یَا دَائِمَ اللُّطْفِ یَا لَطِیفَ الصُّنْعِ یَا مُنَفِّسَ الْکَرْبِ یَا کَاشِفَ الضُّرِّ یَا مَالِکَ الْمُلْکِ یَا قَاضِیَ الْحَقِّ
اى گذشت كريمانه، اى نعمتت بزرگ، اى خيرت بسيار، اى فضلت ديرينه، اى لطفت هميشگى، اى ضنعت چشم نواز، اى گره گشاى گرفتارى، اى بردارنده زيان، اى پادشاه هستى، اى داور بر حق،
(35) یَا مَنْ هُوَ فِی عَهْدِهِ وَفِیٌّ یَا مَنْ هُوَ فِی وَفَائِهِ قَوِیٌّ یَا مَنْ هُوَ فِی قُوَّتِهِ عَلِیٌّ یَا مَنْ هُوَ فِی عُلُوِّهِ قَرِیبٌ یَا مَنْ هُوَ فِی قُرْبِهِ لَطِیفٌ یَا مَنْ هُوَ فِی لُطْفِهِ شَرِیفٌ یَا مَنْ هُوَ فِی شَرَفِهِ عَزِیزٌ یَا مَنْ هُوَ فِی عِزِّهِ عَظِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی عَظَمَتِهِ مَجِیدٌ یَا مَنْ هُوَ فِی مَجْدِهِ حَمِیدٌ
اى آن كه در پيمانش وفادار است، اى آن كه در وفاداری اش پايدار است، اى آن كه در پايداریاش والاست، اى آن كه در والايی اش نزديك است، اى آن كه در نزديكی اش با نرمى است، اى آن كه در نرمیاش شريف است، اى آن كه در شرفش با عزّت است، اى آن كه در عزّتش بزرگ است، اى آن كه در بزرگی اش شكوه مند است، اى آن كه در شكوهش ستوده است.
(36) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا کَافِی یَا شَافِی یَا وَافِی یَا مُعَافِی یَا هَادِی یَا دَاعِی یَا قَاضِی یَا رَاضِی یَا عَالِی یَا بَاقِی
خدايا! از تو درخواست میكنم به نامت اى بسنده، اى درمان بخش، اى وفادار، اى تندرستی ده اى راهنما، اى به نيكى خوان، اى داور، اى خشنود، اى بلندمرتبه، اى ماندگار.
(37) یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ خَاضِعٌ لَهُ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ خَاشِعٌ لَهُ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ کَائِنٌ لَهُ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ مَوْجُودٌ بِهِ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ مُنِیبٌ إِلَیْهِ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ خَائِفٌ مِنْهُ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ قَائِمٌ بِهِ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ صَائِرٌ إِلَیْهِ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ هَالِکٌ إِلا وَجْهَهُ
اى آن كه هرچيز برايش فروتن است، اى آن كه هر چيز از او هراسان است، اى آن كه هستى هرچيز از او است، اى آن كه هرچيز به او پديدار است، اى آن كه هرچيز به سوى او بازگشت كند، اى آن كه هرچيز از او ترسان است، اى آن كه هرچيز به او بر پاست، اى آن كه هر چيز به سوى او دگرگون می شود، اى آن كه هر چيز به ستايش او تسبيح گو است، اى آن كه هرچيز جز جلوه اش نابود است
(38) یَا مَنْ لامَفَرَّ إِلا إِلَیْهِ یَا مَنْ لا مَفْزَعَ إِلا إِلَیْهِ یَا مَنْ لا مَقْصَدَ إِلّا إِلَیْهِ یَا مَنْ لا مَنْجَى مِنْهُ إِلّا إِلَیْهِ یَا مَنْ لا یُرْغَبُ إِلّا إِلَیْهِ یَا مَنْ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بِهِ یَا مَنْ لا یُسْتَعَانُ إِلّا بِهِ یَا مَنْ لا یُتَوَکَّلُ إِلّا عَلَیْهِ یَا مَنْ لا یُرْجَى إِلّا هُوَ یَا مَنْ لا یُعْبَدُ إِلّا هُوَ
اى آن كه گريزگاهى نيست جز به بارگاهش، اى آن كه پناهى جز به درگاهش نيست، اى آن كه مقصدى جز به سوى او نيست، اى آن كه از خشمش رهاى نيست جز به مهرش، اى آن كه جز به سوى او ميلى نيست، اى آن كه جنبش و نيرويى نيست جز به او، اى آن كه جز از او مدد نجويند، اى آن كه جز بر او توكلّ نشود، اى آن كه جز به او اميدى نيست، اى آن كه جز او پرستيده نشود.
(39) یَا خَیْرَ الْمَرْهُوبِینَ یَا خَیْرَ الْمَرْغُوبِینَ یَا خَیْرَ الْمَطْلُوبِینَ یَا خَیْرَ الْمَسْئُولِینَ یَا خَیْرَ الْمَقْصُودِینَ یَا خَیْرَ الْمَذْکُورِینَ یَا خَیْرَ الْمَشْکُورِینَ یَا خَیْرَ الْمَحْبُوبِینَ یَا خَیْرَ الْمَدْعُوِّینَ یَا خَیْرَ الْمُسْتَأْنِسِینَ
اى بهترين هراس ان گيزان، اى بهترين شوق آفرينان، اى بهترين جوياشدگان، اى بهترين پاسخ دهان، اى بهترين قصد شدگان اى بهترين يادشدگان، اى بهترين ستودگان، اى بهترين دلبران، اى بهترين خواندگان، اى بهترين همدمان.
(40) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا غَافِرُ یَا سَاتِرُ یَا قَادِرُ یَا قَاهِرُ یَا فَاطِرُ یَا کَاسِرُ یَا جَابِرُ یَا ذَاکِرُ یَا نَاظِرُ یَا نَاصِرُ
خدايا! از تو خواستارم به نامت اى آمرزگار، اى پرده پوش، اى توانا، اى چيره، اى آفريننده اى شكننده، اى شكسته بند، اى يادآور، اى بينا، اى ياور.
(41) یَا مَنْ خَلَقَ فَسَوَّى یَا مَنْ قَدَّرَ فَهَدَى یَا مَنْ یَکْشِفُ الْبَلْوَى یَا مَنْ یَسْمَعُ النَّجْوَى یَا مَنْ یُنْقِذُ الْغَرْقَى یَا مَنْ یُنْجِی الْهَلْکَى یَا مَنْ یَشْفِی الْمَرْضَى یَا مَنْ أَضْحَکَ وَ أَبْکَى یَا مَنْ أَمَاتَ وَ أَحْیَا یَا مَنْ خَلَقَ الزَّوْجَیْنِ الذَّکَرَ وَ الْأُنْثَى
اى آن كه آفريد پس متناسب نمود، اى آن كه اندازه نهاد پس رهنمون شد اى آن كه بلا را برگيرد، اى آن كه زمزمه نهان را بشنود، اى آن كه غرق شدگان را برهاند، اى آن كه از نابودى رهايى بخشد، اى آن كه بيماران را شفا دهد.
اى آن كه خنداند و گرياند، اى آن كه ميراند و زنده كند، اى آن كه دوگونه مرد و زن آفريد.
(42) یَا مَنْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ سَبِیلُهُ یَا مَنْ فِی الْآفَاقِ آیَاتُهُ یَا مَنْ فِی الْآیَاتِ بُرْهَانُهُ یَا مَنْ فِی الْمَمَاتِ قُدْرَتُهُ یَا مَنْ فِی الْقُبُورِ عِبْرَتُهُ یَا مَنْ فِی الْقِیَامَةِ مُلْکُهُ یَا مَنْ فِی الْحِسَابِ هَیْبَتُهُ یَا مَنْ فِی الْمِیزَانِ قَضَاؤُهُ یَا مَنْ فِی الْجَنَّةِ ثَوَابُهُ یَا مَنْ فِی النَّارِ عِقَابُهُ
اى آن كه در خشكى و دريا راه اوست، اى آن كه در كرانه هاى هستى نشانه هاى اوست، اى آن كه در نشانه هايش برهان روشن اوست، اى آن كه در مرگ آفريدگان قدرت نمايى اوست، اى آن كه در قبرها پندآموزى اوست، اى آن كه در رستاخيز فرمانروايى بی حدّ اوست، اى آن كه در حسابرسی اعمال شكوه اوست، اى آن كه در سنجش كردارها داورى اوست، اى آن كه در بهشت پاداش اوست، اى آن كه در دوزخ كيفر اوست
(43) یَا مَنْ إِلَیْهِ یَهْرُبُ الْخَائِفُونَ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَفْزَعُ الْمُذْنِبُونَ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَقْصِدُ الْمُنِیبُونَ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَرْغَبُ الزَّاهِدُونَ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَلْجَأُ الْمُتَحَیِّرُونَ یَا مَنْ بِهِ یَسْتَأْنِسُ الْمُرِیدُونَ یَا مَنْ بِهِ یَفْتَخِرُ الْمُحِبُّونَ یَا مَنْ فِی عَفْوِهِ یَطْمَعُ الْخَاطِئُونَ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَسْکُنُ الْمُوقِنُونَ یَا مَنْ عَلَیْهِ یَتَوَکَّلُ الْمُتَوَکِّلُونَ
اى آن كه هراسندگان به درگاه او گريزند، اى آن كه گنهكاران به سوى او پناه برند، اى آن كه پشيمانان آهنگ او كنند، اى آن كه پارسايان به او ميل نمايند، اى آن كه سرگشتگان به او پناه برند، اى آن كه ارادتمندان به او انس گيرند، اى آن كه شيفتگان به او افتخار كنند، اى آن كه خطاكاران در عفوش طمع ورزند، اى آن كه يقين يافتگان به سوى او آرام گيرند، اى آن كه توكّل كنندگان بر او توكّل كنند.
(44) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا حَبِیبُ یَا طَبِیبُ یَا قَرِیبُ یَا رَقِیبُ یَا حَسِیبُ یَا مَهِیبُ [مُهِیبُ ] یَا مُثِیبُ یَا مُجِیبُ یَا خَبِیرُ یَا بَصِیرُ
خدايا! از تو درخواست میكنم به نامت اى دوست داشتنى، ای شفابخش، اى نزديك، اى ديده بان، اى حسابرس، اى هراس انگيز، اى پاداش ده، اى اجابت كننده، اى آگاه اى بينا.
(45) یَا أَقْرَبَ مِنْ کُلِّ قَرِیبٍ یَا أَحَبَّ مِنْ کُلِّ حَبِیبٍ یَا أَبْصَرَ مِنْ کُلِّ بَصِیرٍ یَا أَخْبَرَ مِنْ کُلِّ خَبِیرٍ یَا أَشْرَفَ مِنْ کُلِّ شَرِیفٍ یَا أَرْفَعَ مِنْ کُلِّ رَفِیعٍ یَا أَقْوَى مِنْ کُلِّ قَوِیٍّ یَا أَغْنَى مِنْ کُلِّ غَنِیٍّ یَا أَجْوَدَ مِنْ کُلِّ جَوَادٍ یَا أَرْأَفَ مِنْ کُلِّ رَءُوفٍ
اى نزديك تر از هر نزديك، اى محبوب تر از هر محبوب، اى بيناتر از هر بينا، اى آگاه تر از هر آگاه، اى شريف تر از هر شريف، اى برتر از هر بلند، اى تواناتر از هر توانا، اى توانگرتر از هر توانگر، اى بخشنده تر از هر بخشنده، اى مهربان تر از هر مهربان
(46) یَا غَالِبا غَیْرَ مَغْلُوبٍ یَا صَانِعا غَیْرَ مَصْنُوعٍ یَا خَالِقا غَیْرَ مَخْلُوقٍ یَا مَالِکاً غَیْرَ مَمْلُوکٍ یَا قَاهِراً غَیْرَ مَقْهُورٍ یَا رَافِعاً غَیْرَ مَرْفُوعٍ یَا حَافِظاً غَیْرَ مَحْفُوظٍ یَا نَاصِراً غَیْرَ مَنْصُورٍ یَا شَاهِداً غَیْرَ غَائِبٍ یَا قَرِیباً غَیْرَ بَعِیدٍ
اى چيره شكست ناپذير، اى سازنده ناساخته، اى آفريننه نا آفريده، اى مالك ما مملوك، اى چيره چيره گی ناپذير، اى بلندی بخش بلندی ناپذير، اى نگهدار بی نگهدار، اى يارى كننده يارى نشده، اى گواه هميشه حاضر، اى نزديك دوری ناپذير
(47) یَا نُورَ النُّورِ یَا مُنَوِّرَ النُّورِ یَا خَالِقَ النُّورِ یَا مُدَبِّرَ النُّورِ یَا مُقَدِّرَ النُّورِ یَا نُورَ کُلِّ نُورٍ یَا نُورا قَبْلَ کُلِّ نُورٍ یَا نُورا بَعْدَ کُلِّ نُورٍ یَا نُورا فَوْقَ کُلِّ نُورٍ یَا نُورا لَیْسَ کَمِثْلِهِ نُورٌ
اى روشنى نور، اى روشنی بخش نور اى آفريننده نور، اى گرداننده نور، اى به اندازه ساز نور، اى روشنى هر نور، اى روشنايى پيش از هر نور، ای روشنايى پس از هر نور، اى روشنايى بر فراز هر نور، اى نورى كه همانندش نورى نيست
(48) یَا مَنْ عَطَاؤُهُ شَرِیفٌ یَا مَنْ فِعْلُهُ لَطِیفٌ یَا مَنْ لُطْفُهُ مُقِیمٌ یَا مَنْ إِحْسَانُهُ قَدِیمٌ یَا مَنْ قَوْلُهُ حَقٌّ یَا مَنْ وَعْدُهُ صِدْقٌ یَا مَنْ عَفْوُهُ فَضْلٌ یَا مَنْ عَذَابُهُ عَدْلٌ یَا مَنْ ذِکْرُهُ حُلْوٌ یَا مَنْ فَضْلُهُ عَمِیمٌ
اى آن كه عطايش چشمگير است، اى آن كه كارش چشم نواز است، اى آن كه نوازشش پايدار است، اى آن كه نيكی اش ديرينه است، اى آن كه سخنش حق است اى آن كه وعده اش راست است، اى آن كه گذشتش فراتر از شايستگى است، اى آن كه كيفرش داد است، اى آن كه يادش شيرين است، اى آن كه عطايش همگانى است.
(49) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مُسَهِّلُ یَا مُفَصِّلُ یَا مُبَدِّلُ یَا مُذَلِّلُ یَا مُنَزِّلُ یَا مُنَوِّلُ یَا مُفْضِلُ یَا مُجْزِلُ یَا مُمْهِلُ یَا مُجْمِلُ
خدايا! از تو درخواست میكنم به نامت اى آسان ساز، اى جدايیبخش، اى دگرگون ساز، ای هموار كن، اى فرودآور، اى عطابخش، اى فزون ده، اى بسياربخش، اى امان ده، اى زيبايیآفرين
(50) یَا مَنْ یَرَى وَ لا یُرَى یَا مَنْ یَخْلُقُ وَ لا یُخْلَقُ یَا مَنْ یَهْدِی وَ لا یُهْدَى یَا مَنْ یُحْیِی وَ لا یُحْیَى یَا مَنْ یَسْأَلُ وَ لا یُسْأَلُ یَا مَنْ یُطْعِمُ وَ لا یُطْعَمُ یَا مَنْ یُجِیرُ وَ لا یُجَارُ عَلَیْهِ یَا مَنْ یَقْضِی وَ لا یُقْضَى عَلَیْهِ یَا مَنْ یَحْکُمُ وَ لا یُحْکَمُ عَلَیْهِ یَا مَنْ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوا أَحَدٌ
اى آن كه بينده و ديده نشود، اى آن كه بيافريده و آفريده نشود، اى آن كه راهنمايى كند و راهنمايى نشود، اى آن كه زنده كند و زنده اش نكنند، ای آن كه پرسد و پرسيده نشود، اى آن كه خوراند و خوراك نخواهد، اى آن كه پناهد دهد و پناه نجويد، اى آن كه داوری كند و بر او داورى نشود، اى آن كه فرمان دهد و فرمانش ندهند، اى آن كه نزاده، و زاده نشده، و براى او همتايى نبوده است.
(51) یَا نِعْمَ الْحَسِیبُ یَا نِعْمَ الطَّبِیبُ یَا نِعْمَ الرَّقِیبُ یَا نِعْمَ الْقَرِیبُ یَا نِعْمَ الْمُجِیبُ یَا نِعْمَ الْحَبِیبُ یَا نِعْمَ الْکَفِیلُ یَا نِعْمَ الْوَکِیلُ یَا نِعْمَ الْمَوْلَى یَا نِعْمَ النَّصِیرُ
اى كه چه خوش حسابگرى، اى كه چه خوش طبيبى، اى كه چه خوش همراهى، اى كه چه خوش نزديكى، اى كه چه خوش پاسخ دهى، اى كه چه خوش دلبرى، اى كه چه خوش سرپناهى، اى كه چه خوش كارگشايى، اى كه چه خوش مولايى، اى كه چه خوش ياورى
(52) یَا سُرُورَ الْعَارِفِینَ یَا مُنَى الْمُحِبِّینَ یَا أَنِیسَ الْمُرِیدِینَ یَا حَبِیبَ التَّوَّابِینَ یَا رَازِقَ الْمُقِلِّینَ یَا رَجَاءَ الْمُذْنِبِینَ یَا قُرَّةَ عَیْنِ الْعَابِدِینَ یَا مُنَفِّسَ عَنِ الْمَکْرُوبِینَ یَا مُفَرِّجَ عَنِ الْمَغْمُومِینَ یَا إِلَهَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ
اى شادی عارفان، اى آرزوى شيفتگان، اى همدم مريدان، اى محبوب توبه كاران، اى روزی دهنده بی چيزان، ای اميد گنهكاران، اى نور چشم عبادت كنندگان، اى گشاينده اندوه دلگيران، اى غم گسار غم زدگان، اى معبود گذشتگان و آيندگان.
(53) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا رَبَّنَا یَا إِلَهَنَا یَا سَیِّدَنَا یَا مَوْلانَا یَا نَاصِرَنَا یَا حَافِظَنَا یَا دَلِیلَنَا یَا مُعِینَنَا یَا حَبِیبَنَا یَا طَبِیبَنَا
خدايا! من از تو درخواست میكنم به نامت اى پروردگار ما، اى معبود ما، اى سرور ما اى مولاى ما، اى ياور ما، اى نگهدار ما، اى راهنماى ما، اى مددرسان ما، اى محبوب ما، اى طبيب ما،
(54) یَا رَبَّ النَّبِیِّینَ وَ الْأَبْرَارِ یَا رَبَّ الصِّدِّیقِینَ وَ الْأَخْیَارِ یَا رَبَّ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ یَا رَبَّ الصِّغَارِ وَ الْکِبَارِ یَا رَبَّ الْحُبُوبِ وَ الثِّمَارِ یَا رَبَّ الْأَنْهَارِ وَ الْأَشْجَارِ یَا رَبَّ الصَّحَارِی وَ الْقِفَارِ یَا رَبَّ الْبَرَارِی وَ الْبِحَارِ یَا رَبَّ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ یَا رَبَّ الْأَعْلانِ وَ الْأَسْرَارِ
اى پروردگار پيامبران و نيكان، اى پروردگار صدّيقان و خوبان، اى پروردگار بهشت و دوزخ، اى پروردگار خردسالان و بزرگسالان، اى پروردگار دانه ها و ميوه ها، اى پروردگار نهرها و درختان، اى پروردگار دشت ها و بيشه ها، اى پروردگار خشيكي ها و درياها، اى پروردگار شب و روز، اى پروردگار آشكارها و نهان ها
(55) یَا مَنْ نَفَذَ فِی کُلِّ شَیْ ءٍ أَمْرُهُ یَا مَنْ لَحِقَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عِلْمُهُ یَا مَنْ بَلَغَتْ إِلَى کُلِّ شَیْ ءٍ قُدْرَتُهُ یَا مَنْ لا تُحْصِی الْعِبَادُ نِعَمَهُ یَا مَنْ لا تَبْلُغُ الْخَلائِقُ شُکْرَهُ یَا مَنْ لا تُدْرِکُ الْأَفْهَامُ جَلالَهُ یَا مَنْ لا تَنَالُ الْأَوْهَامُ کُنْهَهُ یَا مَنِ الْعَظَمَةُ وَ الْکِبْرِیَاءُ رِدَاؤُهُ یَا مَنْ لا تَرُدُّ الْعِبَادُ قَضَاءَهُ یَا مَنْ لا مُلْکَ إِلا مُلْکُهُ یَا مَنْ لا عَطَاءَ إِلا عَطَاؤُهُ
اى آن كه فرمانش در هرچيز نفوذ يافته، اى آن كه دانشش به هر چيز رسيده، اى آن كه قدرتش هر چيز را دربر گرفته، اى آن كه بندگان از شمردن نعمت هايش ناتوانند، اى آن كه آفريدگان به سپاسش نرسند، اى آن كه فهم ها بزرگی اش را درنيابند، اى آن كه پندارها به ژرفاى هستی اش نرسند، اى آن كه بزرگى و بزرگ منشی پوشش اوست، ای كه بندگان توان برگرداندن حكمش را ندارند، اى آن كه فرمانروايى جز فرمانروايى او نيست، اى آن كه عطايى جز عطاى او نيست
(56) یَا مَنْ لَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلَى یَا مَنْ لَهُ الصِّفَاتُ الْعُلْیَا یَا مَنْ لَهُ الْآخِرَةُ وَ الْأُولَى یَا مَنْ لَهُ الْجَنَّةُ الْمَأْوَى یَا مَنْ لَهُ الْآیَاتُ الْکُبْرَى یَا مَنْ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى یَا مَنْ لَهُ الْحُکْمُ وَ الْقَضَاءُ یَا مَنْ لَهُ الْهَوَاءُ وَ الْفَضَاءُ یَا مَنْ لَهُ الْعَرْشُ وَ الثَّرَى یَا مَنْ لَهُ السَّمَاوَاتُ الْعُلَى
اى آن كه نمونه اعلى از آن اوست، اى آن كه صفات برتر براى اوست، اى آن كه سرانجام و سرآغاز از آن اوست، اى آن كه بهشت آسايش از آن اوست، اى آن كه نشانه هاى بزرگ تر از آن اوست، اى آن كه نام هاى نيكوتر از آن اوست، اى آن كه فرمان و داورى از آن اوست، اى آن هوا و فضا از آن اوست، اى آن كه عرش و فرش از آن اوست، اى آن كه آسمانهاى برافراشته از آن اوست.
(57) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا عَفُوُّ یَا غَفُورُ یَا صَبُورُ یَا شَکُورُ یَا رَءُوفُ یَا عَطُوفُ یَا مَسْئُولُ یَا وَدُودُ یَا سُبُّوحُ یَا قُدُّوسُ
خدايا! از تو میخواهم به نامت اى درگذرنده، اى آمرزنده، اى شكيبا، ای ستايش پذير، اى مهربان، اى مهرورز، اى خواسته، اى دوست، اى پاك، اى منزّه.
(58) یَا مَنْ فِی السَّمَاءِ عَظَمَتُهُ یَا مَنْ فِی الْأَرْضِ آیَاتُهُ یَا مَنْ فِی کُلِّ شَیْ ءٍ دَلائِلُهُ یَا مَنْ فِی الْبِحَارِ عَجَائِبُهُ یَا مَنْ فِی الْجِبَالِ خَزَائِنُهُ یَا مَنْ یَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَرْجِعُ الْأَمْرُ کُلُّهُ یَا مَنْ أَظْهَرَ فِی کُلِّ شَیْ ءٍ لُطْفَهُ یَا مَنْ أَحْسَنَ کُلَّ شَیْ ءٍ خَلَقَهُ یَا مَنْ تَصَرَّفَ فِی الْخَلائِقِ قُدْرَتُهُ
(58) اى آن كه بزرگی اش در آسمان است، اى آن كه نشانه هايش در زمين است، اى آن كه دلايلش در هرچيز است، اى آن كه شگفتي هايش در درياست، اى آن كه گنيجنه هايش در كوه هاست، اى آن كه آفرينش را آغاز كند سپس بازش گرداند، اى آن كه مه امور به به سوى او بازگردد، اى آن كه لطفش را در هر چيز نمايان ساخته، اى آن كه آفرينش هر چيز را نيكو پرداخته، اى آن كه توانش در آفريدگان كارگر افتاده است.
(59) یَا حَبِیبَ مَنْ لا حَبِیبَ لَهُ یَا طَبِیبَ مَنْ لا طَبِیبَ لَهُ یَا مُجِیبَ مَنْ لا مُجِیبَ لَهُ یَا شَفِیقَ مَنْ لا شَفِیقَ لَهُ یَا رَفِیقَ مَنْ لا رَفِیقَ لَهُ یَا مُغِیثَ مَنْ لا مُغِیثَ لَهُ یَا دَلِیلَ مَنْ لا دَلِیلَ لَهُ یَا أَنِیسَ مَنْ لا أَنِیسَ لَهُ یَا رَاحِمَ مَنْ لا رَاحِمَ لَهُ یَا صَاحِبَ مَنْ لا صَاحِبَ لَهُ
اى دوست آن كه دوستى ندارد، اى پزشك آن كه پزشكى ندارد، ای پاسخگوى آن كه پاسخگويى ندارد، اى يار مهربان آن كه مهربانى ندارد، اى همراه بی همرهان، اى فريادرس آن كه فريادرسى ندارد، اى رهنماى آن كه رهنمايى ندارد، اى همدم آن كه همدمى ندارد، اى رحم كننده آن كه رحم كننده اى ندارد اى همنشين آن كه همنشينى ندارد
(60) یَا کَافِیَ مَنِ اسْتَکْفَاهُ یَا هَادِیَ مَنِ اسْتَهْدَاهُ یَا کَالِیَ مَنِ اسْتَکْلاهُ یَا رَاعِیَ مَنِ اسْتَرْعَاهُ یَا شَافِیَ مَنِ اسْتَشْفَاهُ یَا قَاضِیَ مَنِ اسْتَقْضَاهُ یَا مُغْنِیَ مَنِ اسْتَغْنَاهُ یَا مُوفِیَ مَنِ اسْتَوْفَاهُ یَا مُقَوِّیَ مَنِ اسْتَقْوَاهُ یَا وَلِیَّ مَنِ اسْتَوْلاهُ
اى كفايت كننده هركه از او كفايت خواهد، اى راهنماى هركه از او راهنمايى جويد، اى نگاهبان هركه از او نگاهبانى خواهد، اى رعايت كننده هركه از او رعايت خواهد، اى شفادهنده هركه از او شفا طلبد، اى داور هركه از او داورى خواهد، اى بی نياز كننده هركه از او بی نيازى جويد، اى وفادار به هر كه از او وفا جويد، اى نيرو بخش هركه از او نيرو خواهد، اى سرپرست هركه از او سرپرستى خواهد.
(61) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا خَالِقُ یَا رَازِقُ یَا نَاطِقُ یَا صَادِقُ یَا فَالِقُ یَا فَارِقُ یَا فَاتِقُ یَا رَاتِقُ یَا سَابِقُ [فَائِقُ ] یَا سَامِقُ
خدايا! از تو میخواهم به نامت اى آفريننده، اى روزی دهنده، اى گويا، اى راستگو اى شكافنده، اى جدا كننده، اى گشاينده، اى پيوند دهنده، اى پيشى گيرنده، اى بلند جايگاه.
(62) یَا مَنْ یُقَلِّبُ اللَّیْلَ وَ النَّهَارَ یَا مَنْ جَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَ الْأَنْوَارَ یَا مَنْ خَلَقَ الظِّلَّ وَ الْحَرُورَ یَا مَنْ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ یَا مَنْ قَدَّرَ الْخَیْرَ وَ الشَّرَّ یَا مَنْ خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَیَاةَ یَا مَنْ لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ یَا مَنْ لَمْ یَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لا وَلَدا یَا مَنْ لَیْسَ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ یَا مَنْ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ
اى آن كه شب و روز را دگرگون سازد، اى آن كه تاريكي ها و روشنايی ها را قرار داد، اى آن كه سايه خنك و گرما را آفريد، اى آن كه خورشيد و ماه را مسّخر ساخت، اى آن كه خير و شر را مقدّر نمود، اى آن كه مرگ و زندگى را آفريد، اى آن كه خلق و امر از آن اوست، اى آن كه همسر و فرزندى نگرفت، اى آن كه در فرمانروایی شريكى برايش نيست، اى آن كه از روى خوارى سرپرستى نخواهد.
(63) یَا مَنْ یَعْلَمُ مُرَادَ الْمُرِیدِینَ یَا مَنْ یَعْلَمُ ضَمِیرَ الصَّامِتِینَ یَا مَنْ یَسْمَعُ أَنِینَ الْوَاهِنِینَ یَا مَنْ یَرَى بُکَاءَ الْخَائِفِینَ یَا مَنْ یَمْلِکُ حَوَائِجَ السَّائِلِینَ یَا مَنْ یَقْبَلُ عُذْرَ التَّائِبِینَ یَا مَنْ لا یُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِینَ یَا مَنْ لا یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ یَا مَنْ لا یَبْعُدُ عَنْ قُلُوبِ الْعَارِفِینَ یَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِینَ
اى آن كه خواهش خواهشمندان را میداند، اى آن كه از نهاد خاموشان آگاه است، اى آن كه ناله درماندگان را می شنود، اى آن كه گريه هراسيدگان را میبيند، اى آن كه نيازهاى نيازمندان به دست اوست، اى آن بهانه توبه كاران را میپذيرد، اى آن كه عمل تبهكاران را صلاح نبخشد، اى آن كه پاداش نيكوكاران را تباه نكند، اى آن كه از دل عارفان دور نباشد اى بخشنده ترين بخشندگان.
(64) یَا دَائِمَ الْبَقَاءِ یَا سَامِعَ الدُّعَاءِ یَا وَاسِعَ الْعَطَاءِ یَا غَافِرَ الْخَطَاءِ یَا بَدِیعَ السَّمَاءِ یَا حَسَنَ الْبَلاءِ یَا جَمِیلَ الثَّنَاءِ یَا قَدِیمَ السَّنَاءِ یَا کَثِیرَ الْوَفَاءِ یَا شَرِیفَ الْجَزَاءِ
اى هميشه ماندگار، اى شنونده دعا، اى گسترده عطا، اى آمرزنده خطا، اى پديد آورنده آسمان، اى نيك آزمون، اى نيكو ستايش، ای ديرينه بر فراز، اى بسيار وفادار، اى شريف پاداش.
(65) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا سَتَّارُ یَا غَفَّارُ یَا قَهَّارُ یَا جَبَّارُ یَا صَبَّارُ یَا بَارُّ یَا مُخْتَارُ یَا فَتَّاحُ یَا نَفَّاحُ یَا مُرْتَاحُ
خدايا! از تو میخواهم به نامت اى پرده پوش اى آمرزگار، اى چيره، اى جاه مند، اى بس شكيبا، اى نيك بخش، اى برگزيده، اى گشاينده، اى روح بخش، اى راحتی بخش
(66) یَا مَنْ خَلَقَنِی وَ سَوَّانِی یَا مَنْ رَزَقَنِی وَ رَبَّانِی یَا مَنْ أَطْعَمَنِی وَ سَقَانِی یَا مَنْ قَرَّبَنِی وَ أَدْنَانِی یَا مَنْ عَصَمَنِی وَ کَفَانِی یَا مَنْ حَفِظَنِی وَ کَلانِی یَا مَنْ أَعَزَّنِی وَ أَغْنَانِی یَا مَنْ وَفَّقَنِی وَ هَدَانِی یَا مَنْ آنَسَنِی وَ آوَانِی یَا مَنْ أَمَاتَنِی وَ أَحْیَانِی
اى آن كه مرا آفريد و بياراست، اى آن كه مرا روزى داد و پروريد، اى آن كه به من خورانيد و نوشانيد، اى آن كه مرا نزديك نمود و به كنار خويش برد، اى آن كه مرا نگاه داشت و كفايت نمود، اى آن كه مرا حفظ كرد و حمايت نمود، اى آن كه به من عزّت بخشيد و بی نيازم ساخت، ای آن كه توفيقم داد و راهنمايى كرد، اى آن كه همدمم شد و جايم داد، اى آن كه مرا بميراند و زنده كند.
(67) یَا مَنْ یُحِقُّ الْحَقَّ بِکَلِمَاتِهِ یَا مَنْ یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ یَا مَنْ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ یَا مَنْ لا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلا بِإِذْنِهِ یَا مَنْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیلِهِ یَا مَنْ لا مُعَقِّبَ لِحُکْمِهِ یَا مَنْ لا رَادَّ لِقَضَائِهِ یَا مَنِ انْقَادَ کُلُّ شَیْ ءٍ لِأَمْرِهِ یَا مَنِ السَّمَاوَاتُ مَطْوِیَّاتٌ بِیَمِینِهِ یَا مَنْ یُرْسِلُ الرِّیَاحَ بُشْرا بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ
اى آن كه حق را با كلماتش استوار و برجا كند، اى آن كه توبه را از بندگانش بپذيرد، اى آن كه ميان انسان و دلش قرار گيرد، اى آن كه شفاعت جز با اجازه اش سود نبخشد، اى آن كه به گمراه شدگان راهش داناتر است، اى آن كه حكمش دگرگونى نپذيرد، ای آن كه رأيش را بازگرداننده اى نيست، اى آن كه هرچيز فرمانش را گردن نهد، اى آن كه آسمان ها به دست قدرتش پيچيده گشته، اى آن كه بادها را مژده دهنده رحمتش فرستد.
(68) یَا مَنْ جَعَلَ الْأَرْضَ مِهَاداً یَا مَنْ جَعَلَ الْجِبَالَ أَوْتَاداً یَا مَنْ جَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجاً یَا مَنْ جَعَلَ الْقَمَرَ نُوراً یَا مَنْ جَعَلَ اللَّیْلَ لِبَاساً یَا مَنْ جَعَلَ النَّهَارَ مَعَاشاً یَا مَنْ جَعَلَ النَّوْمَ سُبَاتاً یَا مَنْ جَعَلَ السَّمَاءَ بِنَاءً یَا مَنْ جَعَلَ الْأَشْیَاءَ أَزْوَاجاً یَا مَنْ جَعَلَ النَّارَ مِرْصَادا
اى آن كه زمين را بستر زندگى قرار داد، اى آن كه كوه ها را ميخهای زمين نهاد، اى آن كه خورشدى را چراغ جهانش كرد، اى آن كه ماه را تابان ساخت، اى آن كه شب را جامه آرامش گرداند، ای آن كه روز را مايه روزى قرار داد، اى آن كه خواب را وسيله آرامش ساخت، اى آن كه آسمان را بنا نهاد، اى آن كه از هر چيز گونه هاى مختلف قرار داد، اى آن كه آتش را كمين گاه قرار داد.
(69) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا سَمِیعُ یَا شَفِیعُ یَا رَفِیعُ یَا مَنِیعُ یَا سَرِیعُ یَا بَدِیعُ یَا کَبِیرُ یَا قَدِیرُ یَا خَبِیرُ [مُنِیرُ] یَا مُجِیرُ
خدايا! از تو میخواهم به نامت اى شنوا، اى هميار، اى بلندپايه، اى فرازمند، اى شبتابنده، اى نوآفرين، اى بزرگ، اى توانا، اى آگاه، اى پناه ده
(70) یَا حَیّا قَبْلَ کُلِّ حَیٍّ یَا حَیّاً بَعْدَ کُلِّ حَیٍّ یَا حَیُّ الَّذِی لَیْسَ کَمِثْلِهِ حَیٌّ یَا حَیُّ الَّذِی لا یُشَارِکُهُ حَیٌّ یَا حَیُّ الَّذِی لا یَحْتَاجُ إِلَى حَیٍّ یَا حَیُّ الَّذِی یُمِیتُ کُلَّ حَیٍّ یَا حَیُّ الَّذِی یَرْزُقُ کُلَّ حَیٍّ یَا حَیّاً لَمْ یَرِثِ الْحَیَاةَ مِنْ حَیٍّ یَا حَیُّ الَّذِی یُحْیِی الْمَوْتَى یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ
اى زنده پيش از هر زنده، اى زنده پس از هر زنده، اى زنده اى كه مانند او زنده اى نيست، اى زنده اى كه هيچ زنده اى شريك او نيست، اى زنده اى كه به زنده اى نياز ندارد، اى زنده اى كه همه زندگان را می ميراند، اى زنده ای كه به زنده ها روزى میدهد، اى زنده اى كه زندگى را از زنده اى ديگر به ارث نبرده، اى زنده اى كه مردگان را زنده میكند، اى زنده اى به خود پاينده اى كه او را چرت و خواب درنگيرد.
(71) یَا مَنْ لَهُ ذِکْرٌ لا یُنْسَى یَا مَنْ لَهُ نُورٌ لا یُطْفَى یَا مَنْ لَهُ نِعَمٌ لا تُعَدُّ یَا مَنْ لَهُ مُلْکٌ لا یَزُولُ یَا مَنْ لَهُ ثَنَاءٌ لا یُحْصَى یَا مَنْ لَهُ جَلالٌ لا یُکَیَّفُ یَا مَنْ لَهُ کَمَالٌ لا یُدْرَکُ یَا مَنْ لَهُ قَضَاءٌ لا یُرَدُّ یَا مَنْ لَهُ صِفَاتٌ لا تُبَدَّلُ یَا مَنْ لَهُ نُعُوتٌ لا تُغَیَّرُ
اى آن كه يادى دارد فراموش نشدنى، اى آن كه نورى دارد خاموش نشدنى، ای آن كه عطايايى بخشيده ناشمردنى، اى آن فرمانروايی اش بیزوال است، اى آن كه ستايشش بی آمار است، اى آن كه شكوهش چگونگی نپذيرد، اى آن كه كمالى دارد درك ناشدنى، اى آن كه داوری اش بازگشت ناپذير است، اى آن كه صفاتى دارد دگرگون ناپذير اى آن كه جلوه هايى دارد غير قابل تغيير.
(72) یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ یَا مَالِکَ یَوْمِ الدِّینِ یَا غَایَةَ الطَّالِبِینَ یَا ظَهْرَ اللاجِینَ یَا مُدْرِکَ الْهَارِبِینَ یَا مَنْ یُحِبُّ الصَّابِرِینَ یَا مَنْ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ یَا مَنْ یُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ یَا مَنْ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ یَا مَنْ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ
اى پروردگار جهانيان، اى مالك روز جزا، اى مقصود جويندگان اى پشت و پناه پناهندگان، اى دريابنده فراريان، اى آن كه شكيبايان را دوست دارد، اى آن كه توبه كنندگان را دوست دارد اى آن كه پاكيزگان را دوست دارد، اى آن كه نيكوكاران را دوست دارد، اى آن كه اوست داناتر به راه يافتگان
(73) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا شَفِیقُ یَا رَفِیقُ یَا حَفِیظُ یَا مُحِیطُ یَا مُقِیتُ یَا مُغِیثُ یَا مُعِزُّ یَا مُذِلُّ یَا مُبْدِئُ یَا مُعِیدُ
خدايا! از تو خواستارم به نامت اى مهربان، اى همراه، اى نگهدار، اى فراگير، اى روزیبخش، اى فريادرس، اى عزّت بخش، اى خواركن، اى آغازگر، اى برگرداننده.
(74) یَا مَنْ هُوَ أَحَدٌ بِلا ضِدٍّ یَا مَنْ هُوَ فَرْدٌ بِلا نِدٍّ یَا مَنْ هُوَ صَمَدٌ بِلا عَیْبٍ یَا مَنْ هُوَ وِتْرٌ بِلا کَیْفٍ یَا مَنْ هُوَ قَاضٍ بِلا حَیْفٍ یَا مَنْ هُوَ رَبٌّ بِلا وَزِیرٍ یَا مَنْ هُوَ عَزِیزٌ بِلا ذُلٍّ یَا مَنْ هُوَ غَنِیٌّ بِلا فَقْرٍ یَا مَنْ هُوَ مَلِکٌ بِلا عَزْلٍ یَا مَنْ هُوَ مَوْصُوفٌ بِلا شَبِیهٍ
اى آن كه يكتاست و ضدّ ندارد، اى آن كه يگانه است و بیمانند، اى آن كه بی نياز و كاستى است، اى آن كه بی همتاى بودن و چگونگى است، اى آن كه داورى دادگر است، اى آن كه پروردگارى بی وزير است، اى آن كه عزّتمندى بی خوارى است، اى آن كه توانگرى بی نياز است، اى آن كه پادشاهى عزل ناپذير است، اى آن كه اوصافش بی مانند است.
(75) یَا مَنْ ذِکْرُهُ شَرَفٌ لِلذَّاکِرِینَ یَا مَنْ شُکْرُهُ فَوْزٌ لِلشَّاکِرِینَ یَا مَنْ حَمْدُهُ عِزٌّ لِلْحَامِدِینَ یَا مَنْ طَاعَتُهُ نَجَاةٌ لِلْمُطِیعِینَ یَا مَنْ بَابُهُ مَفْتُوحٌ لِلطَّالِبِینَ یَا مَنْ سَبِیلُهُ وَاضِحٌ لِلْمُنِیبِینَ یَا مَنْ آیَاتُهُ بُرْهَانٌ لِلنَّاظِرِینَ یَا مَنْ کِتَابُهُ تَذْکِرَةٌ لِلْمُتَّقِینَ یَا مَنْ رِزْقُهُ عُمُومٌ لِلطَّائِعِینَ وَ الْعَاصِینَ یَا مَنْ رَحْمَتُهُ قَرِیبٌ مِنَ الْمُحْسِنِینَ
اى آن كه ذكرش براى ذاكران شرف است، اى آن كه شكرش براى شاكران رستگارى است، اى آن كه ستايشش براى ستايشگران عزّت است، اى آن كه طاعتش براى مطعيان مايه نجات است، اى آن كه درگاهش گشوده است به روى جويندگان، اى آن كه راهش براى توبه كاران هموار است، اى آن كه نشانه هايش براى بينندگان دليل قاطع است، اى آن كه كتابش براى پرواپيشگان مايه پند و يادآوری است، اى آن كه روزی اش همه مطيعان و گنهكاران را فراگيرد، اى آن كه رحمتش به نيكوكاران نزديك است.
(76) یَا مَنْ تَبَارَکَ اسْمُهُ یَا مَنْ تَعَالَى جَدُّهُ یَا مَنْ لا إِلَهَ غَیْرُهُ یَا مَنْ جَلَّ ثَنَاؤُهُ یَا مَنْ تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُهُ یَا مَنْ یَدُومُ بَقَاؤُهُ یَا مَنِ الْعَظَمَةُ بَهَاؤُهُ یَا مَنِ الْکِبْرِیَاءُ رِدَاؤُهُ یَا مَنْ لا تُحْصَى آلاؤُهُ یَا مَنْ لا تُعَدُّ نَعْمَاؤُهُ
اى آن كه نامش خجسته است، اى آن كه عنايتش بس بلند است، اى آن كه معبودى جز او نيست، اى آن كه ستايشش والا است، اى آن كه نام هايش مقدس است، اى آن كه هستی اش پايدار است، اى آن كه بزرگى جلوه زيبايى اوست، اى آن كه بزرگ منشى پوشش اوست، اى آن كه عطاهايش در شمار نيايد، اى آن كه نعمت هايش شمرده نشود.
(77) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مُعِینُ یَا أَمِینُ یَا مُبِینُ یَا مَتِینُ یَا مَکِینُ یَا رَشِیدُ یَا حَمِیدُ یَا مَجِیدُ یَا شَدِیدُ یَا شَهِیدُ
خدايا! از تو میخواهم به نامت اى مددرسان، اى امين، اى آشكار اى استوار، اى ارجمند، اى راهنما، اى ستوده، اى بزرگوار، اى سختگير (گنهكاران) ، اى گواه.
(78) یَا ذَا الْعَرْشِ الْمَجِیدِ یَا ذَا الْقَوْلِ السَّدِیدِ یَا ذَا الْفِعْلِ الرَّشِیدِ یَا ذَا الْبَطْشِ الشَّدِیدِ یَا ذَا الْوَعْدِ وَ الْوَعِیدِ یَا مَنْ هُوَ الْوَلِیُّ الْحَمِیدُ یَا مَنْ هُوَ فَعَّالٌ لِمَا یُرِیدُ یَا مَنْ هُوَ قَرِیبٌ غَیْرُ بَعِیدٍ یَا مَنْ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْ ءٍ شَهِیدٌ یَا مَنْ هُوَ لَیْسَ بِظَلامٍ لِلْعَبِیدِ
اى صاحب عرش پرشكوه، اى صاحب سخن استوار، اى صاحب كردكار برازنده، اى صاحب كوبش سخت، اى صاحب نويد و و تهديد، اى آن كه سرپرست ستوده است، اى آن كه به نيكى انجام دهد آنچه را خواهد، اى آن كه نزديك دوری ناپذير است، ای آن كه بر هر چيز گواه است، اى آن كه بر بندگان ستمكار نيست.
(79) یَا مَنْ لا شَرِیکَ لَهُ وَ لا وَزِیرَ یَا مَنْ لا شَبِیهَ [شِبْهَ ] لَهُ وَ لا نَظِیرَ یَا خَالِقَ الشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ الْمُنِیرِ یَا مُغْنِیَ الْبَائِسِ الْفَقِیرِ یَا رَازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِیرِ یَا رَاحِمَ الشَّیْخِ الْکَبِیرِ یَا جَابِرَ الْعَظْمِ الْکَسِیرِ یَا عِصْمَةَ الْخَائِفِ الْمُسْتَجِیرِ یَا مَنْ هُوَ بِعِبَادِهِ خَبِیرٌ بَصِیرٌ یَا مَنْ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ
اى آن كه شريك و وزيری ندارد، اى آن كه مثل و مانندى ندارد، اى آفريننده خورشيد و ماه تابان، اى بی نياز كننده درمانده تهيدست، اى روزی دهنده كودك خردسال، اى مهرورز بر پير بزرگسال، اى پيونددهنده استخوان شكسته، اى پناه ترسان پناه جو، اى آن كه بر بندگانش آگاه و بيناست، اى آن كه بر هر چيز تواناست.
(80) یَا ذَا الْجُودِ وَ النِّعَمِ یَا ذَا الْفَضْلِ وَ الْکَرَمِ یَا خَالِقَ اللَّوْحِ وَ الْقَلَمِ یَا بَارِئَ الذَّرِّ وَ النَّسَمِ یَا ذَا الْبَأْسِ وَ النِّقَمِ یَا مُلْهِمَ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ یَا کَاشِفَ الضُّرِّ وَ الْأَلَمِ یَا عَالِمَ السِّرِّ وَ الْهِمَمِ یَا رَبَّ الْبَیْتِ وَ الْحَرَمِ یَا مَنْ خَلَقَ الْأَشْیَاءَ مِنَ الْعَدَمِ
اى صاحب جود و بخشش اى صاحب فضل و كرم، اى آفريننده لوح و قلم، اى پديدآورنده موران و مردمان، ااى صاحب عذاب و انتقام اى الهام بخش عرب و عجم، اى بردارنده زيان و درد، اى داناى رازها و قصدها، اى پروردگار كعبه و حرم، اى آفريننده هرچيز از نيستى.
(81) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا فَاعِلُ یَا جَاعِلُ یَا قَابِلُ یَا کَامِلُ یَا فَاصِلُ یَا وَاصِلُ یَا عَادِلُ یَا غَالِبُ یَا طَالِبُ یَا وَاهِبُ
خدايا! از تو خواستارم به نامت اى كردگار، ای هستی بخش، اى پذيرنده، اى برازنده، اى جدا، اى پيوند دهنده، اى دادگر، اى چيره، اى جويا، اى بخشنده،
(82) یَا مَنْ أَنْعَمَ بِطَوْلِهِ یَا مَنْ أَکْرَمَ بِجُودِهِ یَا مَنْ جَادَ بِلُطْفِهِ یَا مَنْ تَعَزَّزَ بِقُدْرَتِهِ یَا مَنْ قَدَّرَ بِحِکْمَتِهِ یَا مَنْ حَکَمَ بِتَدْبِیرِهِ یَا مَنْ دَبَّرَ بِعِلْمِهِ یَا مَنْ تَجَاوَزَ بِحِلْمِهِ یَا مَنْ دَنَا فِی عُلُوِّهِ یَا مَنْ عَلا فِی دُنُوِّهِ
اى آن كه به كرمش بخشيد، اى آن كه به جودش گرامى داشت، اى آن كه به لطفش كرم ورزيد، اى آن كه به نيرويش عزّت يافت، اى آن كه به حكمتش سامان داد، اى آن كه به تدبير خود حكم كرد، اى آنكه با علم خود تدبير كرد، اى آن كه با بردباری اش درگذرد، اى آن كه به تدبير خود در عين برتری اش نزديك است، اى آن كه در عين نزديكی اش برتر است.
(83) یَا مَنْ یَخْلُقُ مَا یَشَاءُ یَا مَنْ یَفْعَلُ مَا یَشَاءُ یَا مَنْ یَهْدِی مَنْ یَشَاءُ یَا مَنْ یُضِلُّ مَنْ یَشَاءُ یَا مَنْ یُعَذِّبُ مَنْ یَشَاءُ یَا مَنْ یَغْفِرُ لِمَنْ یَشَاءُ یَا مَنْ یُعِزُّ مَنْ یَشَاءُ یَا مَنْ یُذِلُّ مَنْ یَشَاءُ یَا مَنْ یُصَوِّرُ فِی الْأَرْحَامِ مَا یَشَاءُ یَا مَنْ یَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ یَشَاءُ
اى آن كه هرچه خواهد آفريند، اى آن كه هرچه بخواهد بكند، اى آن كه هركه را بخواهد راهنمايى كند، اى آن كه هركه را بخواهد گمراه سازد، اى آن كه هركه را بخواهد عذاب كند، اى آن كه هركه را بخواهد بيامرزد، اى آن كه هركه را بخواهد عزّت بخشد، اى آن كه هركه را بخواهد خوار گرداند، اى آن كه در رحم مادران هرچه خواهد صورت بخشد، اى آن كه هركه را بخواهد به رحمتش مخصوص گرداند.
(84) یَا مَنْ لَمْ یَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لا وَلَداً یَا مَنْ جَعَلَ لِکُلِّ شَیْ ءٍ قَدْراً یَا مَنْ لا یُشْرِکُ فِی حُکْمِهِ أَحَداً یَا مَنْ جَعَلَ [مِنَ الْمَلائِکَةِ] الْمَلائِکَةَ رُسُلاً یَا مَنْ جَعَلَ فِی السَّمَاءِ بُرُوجاً یَا مَنْ جَعَلَ الْأَرْضَ قَرَارا یَا مَنْ خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَراً یَا مَنْ جَعَلَ لِکُلِّ شَیْ ءٍ أَمَداً یَا مَنْ أَحَاطَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عِلْماً یَا مَنْ أَحْصَى کُلَّ شَیْ ءٍ عَدَداً
اى آن كه همسر و فرزندى نگرفت، اى آن كه براى هرچيز اندازه نهاد، اى آن كه در حكمش كسى را شريك نساخت، اى آن كه فرشتگان را فرستادگان خويش قرار داد، اى آن كه در آسمان ها برج هايى گذارد، اى آن كه زمين را زيستگاه شايسته نمود، اى آن كه آدمى را از آب آفريد، اى آن كه براى هرچيز سرانجامى قرار داد، اى آن كه با علم خويش هرچيز را دربر گرفته است، اى آن كه تعداد هرچيز را شماره نموده است.
(85) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا أَوَّلُ یَا آخِرُ یَا ظَاهِرُ یَا بَاطِنُ یَا بَرُّ یَا حَقُّ یَا فَرْدُ یَا وِتْرُ یَا صَمَدُ یَا سَرْمَدُ
خدايا! از تو درخواست میكنم به نامت ای آغاز، اى انجام، اى آشكار، اى نهان، اى نيكوكار، اى حق، اى يگانه، اى يكتا، اى بی نياز، اى هميشگى.
(86) یَا خَیْرَ مَعْرُوفٍ عُرِفَ یَا أَفْضَلَ مَعْبُودٍ عُبِدَ یَا أَجَلَّ مَشْکُورٍ شُکِرَ یَا أَعَزَّ مَذْکُورٍ ذُکِرَ یَا أَعْلَى مَحْمُودٍ حُمِدَ یَا أَقْدَمَ مَوْجُودٍ طُلِبَ یَا أَرْفَعَ مَوْصُوفٍ وُصِفَ یَا أَکْبَرَ مَقْصُودٍ قُصِدَ یَا أَکْرَمَ مَسْئُولٍ سُئِلَ یَا أَشْرَفَ مَحْبُوبٍ عُلِمَ
ای بهترين شناخته شده اى كه شناخته شده، اى برترين معبودى كه عبادت شده، اى والاترين ثناپذيرى كه سپاس شده، اى عزيزترين ياد شده اى كه ياد شده اى برترين ستوده اى كه ستايش شده، اى ديرينه ترين موجودى كه خواسته شده، اى بلندترين وصف شده اى كه به وصف آمده، اى بزرگترين مقصودی كه قصد شده، اى گرامی ترين پرسيده اى كه پرسش شده، اى شريف ترين محبوبى كه دانسته شده.
(87) یَا حَبِیبَ الْبَاکِینَ یَا سَیِّدَ الْمُتَوَکِّلِینَ یَا هَادِیَ الْمُضِلِّینَ یَا وَلِیَّ الْمُؤْمِنِینَ یَا أَنِیسَ الذَّاکِرِینَ یَا مَفْزَعَ الْمَلْهُوفِینَ یَا مُنْجِیَ الصَّادِقِینَ یَا أَقْدَرَ الْقَادِرِینَ یَا أَعْلَمَ الْعَالِمِینَ یَا إِلَهَ الْخَلْقِ أَجْمَعِینَ
اى محبوب گريه كنندگان، اى سرور توكّل كنندگان، اى راهنماى گمراهان، اى سرپرست مؤمنان، اى همدم ذاكران، اى پناه جان سوختگان اى رهايی بخش راستگويان، اى تواناترين توانايان، اى داناترين دانايان، اى پرستيده همه آفريدگان.
(88) یَا مَنْ عَلا فَقَهَرَ یَا مَنْ مَلَکَ فَقَدَرَ یَا مَنْ بَطَنَ فَخَبَرَ یَا مَنْ عُبِدَ فَشَکَرَ یَا مَنْ عُصِیَ فَغَفَرَ یَا مَنْ لا تَحْوِیهِ الْفِکَرُ یَا مَنْ لا یُدْرِکُهُ بَصَرٌ یَا مَنْ لا یَخْفَى عَلَیْهِ أَثَرٌ یَا رَازِقَ الْبَشَرِ یَا مُقَدِّرَ کُلِّ قَدَرٍ
ای آن كه فراتر رفت و چيره گشت، اى آن كه دارا گشت و توان يافت، اى آن كه نهان شد و آگاهى يافت، اى آن كه پرستش شد و ارج نهاد، اى آن كه نافرمانى شد و آمرزيد، اى آنكه انديشه ها او را فرا نگيرد، اى آن كه ديده اى او را در نيابد، اى آن كه اثرى بر او پوشيده نماند، اى روزی دهنده آدميان، اى اندازه دهنده هر اندازه.
(89) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا حَافِظُ یَا بَارِئُ یَا ذَارِئُ یَا بَاذِخُ یَا فَارِجُ یَا فَاتِحُ یَا کَاشِفُ یَا ضَامِنُ یَا آمِرُ یَا نَاهِی
خدايا! از تو درخواست میكنم به نامت اى نگهدار، اى آفريننده، اى پديد آورنده، اى بسيار بخشنده، اى گشايشگر، اى فراخی بخش، اى برگيرنده زيان، اى ضمانت كننده، اى فرمان ده، اى بازدارنده.
(90) یَا مَنْ لا یَعْلَمُ الْغَیْبَ إِلا هُوَ یَا مَنْ لا یَصْرِفُ السُّوءَ إِلا هُوَ یَا مَنْ لا یَخْلُقُ الْخَلْقَ إِلا هُوَ یَا مَنْ لا یَغْفِرُ الذَّنْبَ إِلا هُوَ یَا مَنْ لا یُتِمُّ النِّعْمَةَ إِلا هُوَ یَا مَنْ لا یُقَلِّبُ الْقُلُوبَ إِلا هُوَ یَا مَنْ لا یُدَبِّرُ الْأَمْرَ إِلا هُوَ یَا مَنْ لا یُنَزِّلُ الْغَیْثَ إِلا هُوَ یَا مَنْ لا یَبْسُطُ الرِّزْقَ إِلا هُوَ یَا مَنْ لا یُحْیِی الْمَوْتَى إِلا هُوَ
اى آن كه جز او غيب نداند، اى آن كه برنگرداند بدى را جز او، اى آن كه آفريدگان را جز او نيافريند، اى آن كه گناه را جز او نيامرزد، اى آن كه نعمت را جز او كامل نكند، اى آن كه دلها را جز او دگرگون نكند، اى آن كه كارها را جز او تدبير ننمايد، اى آن كه باران را جز او فرو نبارد، اى آن كه روزى را جز او نگستراند، اى آن كه مردگان را جز او زنده نسازد.
(91) یَا مُعِینَ الضُّعَفَاءِ یَا صَاحِبَ الْغُرَبَاءِ یَا نَاصِرَ الْأَوْلِیَاءِ یَا قَاهِرَ الْأَعْدَاءِ یَا رَافِعَ السَّمَاءِ یَا أَنِیسَ الْأَصْفِیَاءِ یَا حَبِیبَ الْأَتْقِیَاءِ یَا کَنْزَ الْفُقَرَاءِ یَا إِلَهَ الْأَغْنِیَاءِ یَا أَکْرَمَ الْکُرَمَاءِ
اى ياور ضعيفان، اى همراه غريبان، اى يار دوستان، اى چيره بر دشمنان اى بالا برنده آسمان، اى مونس برگزيدگان، اى محبوب پروا پيشگان، اى گنجينه تهيدستان، اى معبود توانگران اى كريم ترين كريمان.
(92) یَا کَافِیا مِنْ کُلِّ شَیْ ءٍ یَا قَائِما عَلَى کُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ لا یُشْبِهُهُ شَیْ ءٌ یَا مَنْ لا یَزِیدُ فِی مُلْکِهِ شَیْ ءٌ یَا مَنْ لا یَخْفَى عَلَیْهِ شَیْ ءٌ یَا مَنْ لا یَنْقُصُ مِنْ خَزَائِنِهِ شَیْ ءٌ یَا مَنْ لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْ ءٌ یَا مَنْ لا یَعْزُبُ عَنْ عِلْمِهِ شَیْ ءٌ یَا مَنْ هُوَ خَبِیرٌ بِکُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ وَسِعَتْ رَحْمَتُهُ کُلَّ شَیْ ءٍ
اى كفايت كننده از هرچيز، اى پاينده بر هرچيز، اى آن كه چيزى مانند او نيست، اى آن كه چيزى بر فرمانروايی اش نيفزايد، اى آن كه چيزى بر او پوشيده نيست، اى آن كه چيزى از خزانه هايش نكاهد، اى آن كه مانندش كسى نيست، اى آن كه چيزى از علمش پنهان نماند، اى آن كه به همه چيز آگاه است، اى آن كه همه رحمتش همه چيز را فرا گرفته است.
(93) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مُکْرِمُ یَا مُطْعِمُ یَا مُنْعِمُ یَا مُعْطِی یَا مُغْنِی یَا مُقْنِی یَا مُفْنِی یَا مُحْیِی یَا مُرْضِی یَا مُنْجِی
خدايا! از تو درخواست میكنم به نامت اى اكرام كننده، اى روزی بخش اى نعمت دهنده، اى عطابخش، اى بی نيازكننده، اى ذخيره گذار، اى نابودكننده، اى زنده ساز، اى خشنودكننده، اى رهايی بخش.
(94) یَا أَوَّلَ کُلِّ شَیْ ءٍ وَ آخِرَهُ یَا إِلَهَ کُلِّ شَیْ ءٍ وَ مَلِیکَهُ یَا رَبَّ کُلِّ شَیْ ءٍ وَ صَانِعَهُ یَا بَارِئَ کُلِّ شَیْ ءٍ وَ خَالِقَهُ یَا قَابِضَ کُلِّ شَیْ ءٍ وَ بَاسِطَهُ یَا مُبْدِئَ کُلِّ شَیْ ءٍ وَ مُعِیدَهُ یَا مُنْشِئَ کُلِّ شَیْ ءٍ وَ مُقَدِّرَهُ یَا مُکَوِّنَ کُلِّ شَیْ ءٍ وَ مُحَوِّلَهُ یَا مُحْیِیَ کُلِّ شَیْ ءٍ وَ مُمِیتَهُ یَا خَالِقَ کُلِّ شَیْ ءٍ وَ وَارِثَهُ
اى آغاز و انجام هرچيز، اى پرستيده و دارنده هرچيز، اى پروردگار و سازنده هرچيز، اى آفريننده و برآورنده هرچيز، اى گيرنده و گشاينده هرچيز، اى آغاز كننده هرچيز، اى پديدآورنده و اندازه بخش هرچيز، اى هستی بخش و جنباننده هرچيز، اى زنده كننده و مي راننده هرچيز، اى آفريننده و ميراث بر هرچيز
(95) یَا خَیْرَ ذَاکِرٍ وَ مَذْکُورٍ یَا خَیْرَ شَاکِرٍ وَ مَشْکُورٍ یَا خَیْرَ حَامِدٍ وَ مَحْمُودٍ یَا خَیْرَ شَاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ یَا خَیْرَ دَاعٍ وَ مَدْعُوٍّ یَا خَیْرَ مُجِیبٍ وَ مُجَابٍ یَا خَیْرَ مُونِسٍ وَ أَنِیسٍ یَا خَیْرَ صَاحِبٍ وَ جَلِیسٍ یَا خَیْرَ مَقْصُودٍ وَ مَطْلُوبٍ یَا خَیْرَ حَبِیبٍ وَ مَحْبُوبٍ
اى بهترين يادكننده و يادشده، اى بهترين ثناپذير و ثناشده، اى بهترين ستاينده و ستوده، اى بهترين گواه و گواه پذير، اى بهترين خواهنده و خوانده شده، اى بهترين پاسخ دهنده و پاسخ داده شده، اى بهترين يار و همدم، اى بهترين همراه و همنشين، اى بهترين سويه و آهنگ، اى بهترين دوستدار و دوستی پذير.
(96) یَا مَنْ هُوَ لِمَنْ دَعَاهُ مُجِیبٌ یَا مَنْ هُوَ لِمَنْ أَطَاعَهُ حَبِیبٌ یَا مَنْ هُوَ إِلَى مَنْ أَحَبَّهُ قَرِیبٌ یَا مَنْ هُوَ بِمَنِ اسْتَحْفَظَهُ رَقِیبٌ یَا مَنْ هُوَ بِمَنْ رَجَاهُ کَرِیمٌ یَا مَنْ هُوَ بِمَنْ عَصَاهُ حَلِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی عَظَمَتِهِ رَحِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی حِکْمَتِهِ عَظِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی إِحْسَانِهِ قَدِیمٌ یَا مَنْ هُوَ بِمَنْ أَرَادَهُ عَلِیمٌ
اى آن كه به خواهنده اش پاسخ گويد، اى آن كه براى فرمانبرش دوست است، اى آن كه به دوستدارش نزديك است، اى آن كه براى كسی كه از او نگهدارى طلبد ديده بان است، اى آن كه به هركه به او اميد بندد كريم است، اى آن كه هركه از او نافرمانى كند بردبار است، اى ان كه در بزرگیاش مهربان است، اى آن كه در فرزانگى بزرگ است، اى آن كه در نيكی اش ديرينه است، اى آن كه به هر كه او را خواهد دانا است.
(97) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مُسَبِّبُ یَا مُرَغِّبُ یَا مُقَلِّبُ یَا مُعَقِّبُ یَا مُرَتِّبُ یَا مُخَوِّفُ یَا مُحَذِّرُ یَا مُذَکِّرُ یَا مُسَخِّرُ یَا مُغَیِّرُ
خدايا! از تو درخواست میكنم به نامت اى سبب ساز، اى شوق آفرين، اى برگرداننده، ای پيگير، اى سامان بخش، اى هراس آور، اى برحذر دار، اى يادآور، اى تسخيرگر، اى دگرگون ساز
(98) یَا مَنْ عِلْمُهُ سَابِقٌ یَا مَنْ وَعْدُهُ صَادِقٌ یَا مَنْ لُطْفُهُ ظَاهِرٌ یَا مَنْ أَمْرُهُ غَالِبٌ یَا مَنْ کِتَابُهُ مُحْکَمٌ یَا مَنْ قَضَاؤُهُ کَائِنٌ یَا مَنْ قُرْآنُهُ مَجِیدٌ یَا مَنْ مُلْکُهُ قَدِیمٌ یَا مَنْ فَضْلُهُ عَمِیمٌ یَا مَنْ عَرْشُهُ عَظِیمٌ
اى آن كه علمش پيش است، اى آن كه وعده اش راست است، اى آن كه لطفش آشكار است، اى آن كه فرمانش چيره است، اى آن كه كتابش استوار است.
اى آن كه حكمش شدنى است، اى آن كه قرآنش باشكوه است، اى آن كه فرمانروايی اش ديرين است، اى آن كه بخشش فراگير است، اى آن كه پايگاهش بس بزرگ است.
(99) یَا مَنْ لا یَشْغَلُهُ سَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ یَا مَنْ لا یَمْنَعُهُ فِعْلٌ عَنْ فِعْلٍ یَا مَنْ لا یُلْهِیهِ قَوْلٌ عَنْ قَوْلٍ یَا مَنْ لا یُغَلِّطُهُ سُؤَالٌ عَنْ سُؤَالٍ یَا مَنْ لا یَحْجُبُهُ شَیْ ءٌ عَنْ شَیْ ءٍ یَا مَنْ لا یُبْرِمُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّینَ یَا مَنْ هُوَ غَایَةُ مُرَادِ الْمُرِیدِینَ یَا مَنْ هُوَ مُنْتَهَى هِمَمِ الْعَارِفِینَ یَا مَنْ هُوَ مُنْتَهَى طَلَبِ الطَّالِبِینَ یَا مَنْ لا یَخْفَى عَلَیْهِ ذَرَّةٌ فِی الْعَالَمِینَ
اى آن كه شنيدنى از شنيدن ديگر بازش ندارد، اى آن كه كارى از كار ديگر منعش نكند، اى آن كه گفتارى از گفتار ديگر سرگرمش نكند، اى آن كه درخواستى از درخواست ديگر او را به اشتباه نيافكند، اى آن كه چيزى از چيز ديگر پرده اش نشود، اى آن كه اصرار اصراركنندگان او را به ستوه نياورد، اى آن كه آرمان واپسين جويندگان است، اى آن كه نهايت همّت عارفان است، اى آن كه پايان جستجوى جويندگان است، اى آن كه غبارى در سراسر هستى بر او پوشيده نيست.
(100) یَا حَلِیما لا یَعْجَلُ یَا جَوَادا لا یَبْخَلُ یَا صَادِقا لا یُخْلِفُ یَا وَهَّابا لا یَمَلُّ یَا قَاهِرا لا یُغْلَبُ یَا عَظِیما لا یُوصَفُ یَا عَدْلا لا یَحِیفُ یَا غَنِیّا لا یَفْتَقِرُ یَا کَبِیرا لا یَصْغُرُ یَا حَافِظا لا یَغْفُلُ سُبْحَانَکَ یَا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ یَا رَبِّ
اى بردبارى كه شتاب نكند، اى بخشنده اى كه بخل نورزد، اى راستگويى كه تخلّف نكند، اى عطاكننده اى كه خستگى نپذيرد، اى چيره اى كه شكست ناپذير است، اى بزرگى كه به وصف در نيايد، اى دادگرى كه ستم ننمايد، اى توانگرى كه نيازمند نشود، اى بزرگى كه كوچك نگردد، ای نگهدارى كه غفلت ننمايد.
منزّهى تو اى كه معبودى جز تو نيست، فريادرس، فريادرس، ما را از آتش رهايى بخش پروردگار
انتهای پیام/
