وی در نامه ای افزوده است
اینجانب مدت زیادی است به جهت اینکه، یکی از اهداف و آرزوهای دیرینه پرستاری و پرستاران (طراحی شده در سال 1375) یعنی تشکیل معاونت پرستاری، به فضل الهی مدتی است محقق شده و با دعوت وزیر محترم برادر عزیزم جناب آقای دکتر هاشمی، این مسئولیت خطیر را عهده دار شده ام، به جهت پیشبرد امور و تحقق اهداف این معاونت که همانا خدمت بیشتر به مردم، ارتقای کیفیت مراقبتهای پرستاری و رسیدگی به پرستاران خدوم است؛ با تمام وجود بر امور این معاونت متمرکز شده ام و علیرغم درخواستهای زیاد؛ در دوره چهارم انتخابات سازمان نظام پرستاری کاندیدا و رقیب کسی نشدم و در سکوت کامل، اما فعالیت شبانه روزی همراه تیمی فرهیخته از دانشمندان؛ پیشکسوتان و اساتید بزرگواری، مشغول خدمت در این سنگر هستم.
و برای استفاده بیشتر و بهتر از زمان و فرصت های تکرار ناپذیر در قبال همه چیز و همه کس، سکوت کرده ام. اما اخیرا با کمال تاسف شاهدیم که جریانی مدیریت شده به سمتی پیش میرود تا با تکه پاره کردن تیم سلامت، تشدید دعوای پزشک و پرستار و به خطر افتادن جان و منافع مردم و بیماران، اصل هویت پرستاری را خدشه دار کند. و زحمات چندین ساله تمامی همکاران، پیشکسوتان، نیاکان و بزرگان ما را که با خدمات خالصانه شان اعتبار و آبروی مقدس گونه ایی برای حرفه پرستاری ساخته اند، بر باد فنا دهند.
و مباد آن روز که؛ مردم عزیزمان، جامعه پرستاری را جامعه ای خدوم ندانسته یا جامعه ایی خشن و تهاجمی فرض کنند! یا مباد آن روز که همکاران ما در تیم سلامت نگاهی انتقام جویانه به پرستار یا پرستاری داشته باشند!.
یا مباد آن روز که نگاه پر مهر مسئولان عالی رتبه نظام و انقلاب از مقام معظم رهبری گرفته تا رئیس محترم جمهور، سایر روسای قوا و تمامی مسئولان کشور که بیش از دو دهه است -پرستار و پرستاری را رهین محبت و عنایت خود کرده اند، و کار را به جایی رسانیده اند که تمامی پرستاران با سابقه، صاحبان جمیع مشاغل و ... به این عنایت اذعان می کنند- نسبت به ما تغییر یابد.
اکنون پرستاران کشور ما به حول و قوه الهی نسبت به گذشته خود و نسبت به سایر کارکنان دولت از هر جهت یک سر و گردن بالاتر هستند. اگر چه هنوز تلاش برای خدمت به جامعه خدوم و فرهیخته ما کافی نیست و ادامه خواه یافت اما همین داشته های ما تا کنون موجب حسرت و غبطه بسیاری از مشاغل، گروهها، و حرف دیگر است.
اما اخیرا و طی چند ماه اخیر فردی که خود را مسئول سازمان می داند، از ادبیاتی استفاده می کند که تحت هیچ شرایطی با ادبیات رایج جامعه فرهیخته، مودب، عالم، دانشمند و دلسوز جامعه پرستاری همخوانی ندارد و از طرفی نیز هر از گاهی در قالب الفاظ ، نمایش ها یا مکاتباتی جز به ناسزا گویی به مسئولان گرانقدری که بیشترین الطاف را به پرستاری و پرستاران داشته اند همت نمی گمارد و سازمان نظام پرستاری را که تازه به مثابه نوجوانی دوازده ساله می ماند را با این ادبیات در کنج انزوا انداخته است که اگر به عزم و اراده ایشان و امثال ایشان باشد این انزوا و بن بست منجر به اضمحلال یا استحاله سازمان خواهد شد.
لذا به نظر می رسد همه اعضای شورای عالی، هیات مدیره ها و اندیشمندان و دلسوختگان پرستاری باید به قدر سهم خود برای این سازمان مظلوم که زمانی طلوع اقتدار حرفه ای را به ارمغان آورده بود کار کنند.
اما چند نکته:
1- مخصوصا در زمان وزارت جناب دکتر هاشمی که به واسطه مدیریت مدبرانه ایشان، نظام سلامت کشور، در اولویت های برجسته دولت یازدهم و نظام جمهوری اسلامی قرار گرفت که جا داشت در صورت وجود درایت و دانش کافی در مسئولان اجرایی سازمان، از این فرصت سازمان نظام پرستاری نیز همانند سایر ارکان نظام سلامت یکی از بهترین پایگاهها و جایگاه ها را داشته باشد، جا دارد پرستاران محترم از سازمان خود سوال کنند که چرا مسئولان اجرایی آن نتوانسته همانند سایر ارگان ها و سازمانهای غیر دولتی، با وجود نیاز و اقبال از سوی وزارت بهداشت؛ حداقل ارتباط و تعامل را با وزارت مذکور برقرار نماید و به خود و مردم سود متقابل برساند.
2- ایشان در بسیاری از مصاحبه ها و بیانیه های تهاجمی و تند و تیز خود ادعا می کند وزارت بهداشت در سه سال اخیر به جامعه پرستاری ظلم بی سابقه ای کرده است، لذا آمارهای مستند و مستدل ذیل اعلام می شود و اگر کسی خدشه ایی بر این آمار ها وارد کرد، با تمام وجود دست او را می بوسیم، تا اثبات شود واقعا نگاه تیم کاری دکتر هاشمی و خود ایشان به پرستاران و پرستاری همانند سایر اعضای تیم سلامت است یا خیر؟ و آیا واقعا به زعم این آقایان، مسئولان وزارت و دانشگاهها، پرستار ستیزند؟ یا....
اما مستندات
1-ابقاء جایگاه معاونت پرستاری و ارتقاء جایگاه پرستاری در دانشگاهها به مدیریت و اداره، زیر نظر رئیس دانشگاه و علاوه بر این اتفاق بی سابقه:
2-با توصیه موکد ایشان به روسای محترم دانشگاهها و تاکید چندین و چند باره به آنها درباره استفاده متوازن از همه گروهها در آمار استخراج شده از حدود 30 دانشگاه علوم پزشکی به شرح ذیل است:
الف- تعداد 14 معاون دانشگاه ( دانشجویی- تحقیقات- توسعه) از 30 دانشگاه ،پرستار هستند
ب-تعداد 16 رئیس بیمارستان در 30 دانشگاه پرستارند
ج - تعداد 90مدیر بیمارستان درسی دانشگاه پرستارند
د-تعداد بیش از 10 مدیر حراست دانشگاه پرستارند
و-تعداد 20 مدیر روابط عمومی دانشگاه پرستارند
ه-دهها مدیر در مواردی مانند روسای شبکه، نیروی انسانی، تحصیلات تکمیلی، آموزش، EDC، شاهد و ایثارگر، دبیر هیات امنا، حوزه ریاست، بازرسی و ارزیابی عملکرد، 115و ... پرستارند که این همه استفاده گسترده از پرستاران در پست هایی مانند معاون دانشگاه، رئیس و مدیر بیمارستان و.....بی سابقه است و من حیرانم که کدام اطلاعات و مستندات به آقایان اجازه می دهد که عبارت پرستار ستیزی را برای این دوره وزارت به کار گیرند ؟!!!
البته این آمارها به جز جایگاه مدیریت پرستاری در بیمارستان ها و دانشگاهها است که در طول عمر وزارت بهداشت، عمر دانشگاههای علوم پزشکی و عمر پرستاری کشور بی سابقه بوده است و بعید می دانم کسی بتواند از دوره های قبل جز دو سه نفری به عنوان معاون دانشگاه یا رئیس بیمارستان ؛ نمونه هایی ذکر کند.
4- در بعد استخدام ها و به کارگیری پرستاران ( گروه پرستاری)
در سال 93- نیمه دوم
الف- بکار گیری 9000 نفر برای جبران بار مراجعات ناشی از طرح تحول
ب- بکار گیری 7000 نفر ( گروه پرستاری) جهت مراکز تازه تاسیس.
ج- همچنین هم اکنون کسب و توزیع مجوز استخدام 16200 نفر نیروی بالینی با اولویت پرستاران. برای استخدام پیمانی به عبارتی جذب 33000 نفر در طول در 1.5 سال گذشته برابری می کند با کل جذب های وزارت بهداشت در طول برنامه پنج ساله پنجم توسعه.
5-در بعد پرداخت ها، حقوق و دستمزد:
اگرچه پرداخت حقوق بر اساس حکم حقوقی تابع مقررات دولت است و تلاش های زیاد و تغییرات مناسبی انجام شده اما در بعد کارانه که از اختیارات وزارت است در اثر تغییراتی چون رساندن حق کارکنان غیر پزشک از درآمدها -که از سال 78 تا 93 بین 16درصد و تا حداکثر 22درصد بود- و این مورد با دستور قاطع وزیر محترم به یکباره به 29.5 درصد رسید(یعنی 27.5 درصد کارکنان و 1.5درصد همکاران اورژانس که نوعا پرستار هستند)
این اتفاقات باعث شد که کارانه همکاران پرستار ما در سال جاری و سال قبل نسبت به ماههای مشابه در سال 92 که شروع به کار دولت بود به بیش از 3برابر و در بعضی مراکز تا 5 برابر هم رسیده است.
اگرچه ما قبول داریم نظام پرداخت ، ایرادات و ناعدالتی های خاص خود را دارد و این نظام پرداخت میراث باقی مانده از سال های 78 بوده است که اکنون یک شبه قابل دگرگونی نیست، اما در دل همین نظام پرداخت این حجم از تغییرات به نفع پرستاران عزیز و غیر پزشکان نیز بی سابقه بوده است.
6- در بعد حمایت های برنامه ای و پیشبرد امور پرستاران در وزارت و ستادهای دانشگاه ها؛
6-1- اولین باری است که آرزوهای دیرینه پرستاران در بعد اعطای پروانه صلاحیت حرفه ای و ورود به پرستاری جامعه نگر با ضمائم خاص خود و تعریف شاخص های ملی پرستاری کشور با دستور شخص وزیر در کتاب برنامه عملیاتی وزارت بهداشت قرار گرفت و آیین نامه های هر دو موضوع -صلاحیت حرفه ای و پرستاری جامعه نگر- با امضا وزیر محترم به معاونت پرستاری برای اجرا، ابلاغ شده است که در حال انجام امور اجرایی می باشیم.
6-2-طی همین هفته گذشته بود که بعد از سالها پیگیری و عدم نتیجه گیری برای تاسیس مقطع ارشد مدیریت پرستاری باز هم با حضور شخص وزیر در جلسه شورای عالی برنامه ریزی و حمایت های قاطع منجر به تصویب به این رشته مقطع شدند.
6-3- اولین بار همانگونه که ایشان در روز پرستار سال گذشته (بهمن ماه 94) گفتند سریال 52 قسمتی پرستاری که بناست تدوین و از شبکه یک صدا و سیما پخش شود، طی هفته گذشته قرار داد ساخت و پخش این سریال به امضای مشترک معاونت پرستاری و صدا و سیما رسید که انشا الله خدمات و زحمات پرستاران عزیز طی سریالی 52 قسمتی به مردم عزیز نشان داده شود.
6-4- ابلاغ چندین بخشنامه پرستار محور، اعزام تیم های بازرسی معاونت برای رسیدگی به پرستاران، اختصاص بودجه های مربوط به تجهیز پاویون های پرستاری و غیره همه و همه حاکی از آن است که وزیر محترم بهداشت و درمان در تعامل کامل با پرستاران و پرستاری است و معاونت پرستاری هم با اشراف کامل به تمام زوایای پرستاری و اختیار اجرایی موسع به حول و قوه الهی مشغول خدمت است.
اما اینکه برخی آقایان با بهانه های بسیار ابتدایی و غیر حرفه ای لجوجانه از قطار خدمت رسانی پیاده شده و سنگ پراکنی می کنند، ضررش فقط و فقط برای سازمانی که زمانی منجر به طلوع اقتدار حرفه ای و ایجاد امید و آرزو برای پرستاری شده بود، بسیار زیاد است و باید تمام عقلا، دانشمندان، صاحبنظران اعم از درون و بیرون هیات مدیره ها، شورای عالی و سازمان کمک کنند که قطار سازمان نظام پرستاری روی ریل های اصلی خود با لوکوموتیو ران های حرفه ای راه شناس و آینده نگر برگردد.
هیچ کس منکر داشتن حق مطالبه گری صنفی توسط سازمان در چارچوب قانون نیست. اما این مطالبه گری تدبیر، ادبیات، نزاکت، پرستیژ و لوازم خود را می طلبد.
لذا به عنوان کوچکترین خادم پرستاران ضمن آنکه مشی و مرامی داریم که تلاش می کنیم، تا به جای شعار بی عمل، عملمان فریاد بزند و چیزی نمی گوییم مگر به آن عمل کرده باشیم، فقط چند نمونه متقن و مستند از ده ها برنامه و دستور کار در پیش رو را به همکاران عزیزمان گفتیم تا از واقعیت ها بیشتر بدانند. بنابراین از همگان می خواهیم، قضاوت کنند که در کدام دوره از وزارت بهداشت این حجم توجه بی صدا، مظلومانه و مقتدرانه و در عین حال مشارکت خواهی بالا به ویژه از پرستاران در کنار سایر اعضای تیم سلامت وجود داشته و دلیل آن چیست؟
همچنین از همه عزیزان فرهیخته و خدوم و صبور جامعه پرستاری می خواهیم خود بگویند مشی و مرام وزارت بهداشت و معاونت پرستاری با این شرایط، شایسته تقدیر و تجلیل است یا تخریب و تهدید؟!
به امید آن روز که همگان در یوم الحساب پاسخ گوی اعمال و نیات خود باشیم.