به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ پایگاه اینترنتی آلترنت در مطلبی نوشت: سیاست خارجی برای مردم ایران موضوعی جدا از دوستی و مهمان‌نوازی آن‌هاست. علی‌رغم سیاست‌های خصمانه آمریکا علیه ایرانیان، آن‌ها همواره با مهمانان آمریکایی که به کشورشان سفر می‌کنند، با گشاده‌رویی استقبال می‌کنند.

منفور سازی چهره ایران در عرصه بین‌المللی جریانی عمیق و ادامه‌دار در سیاست خارجی آمریکا است. هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ دو نامزد دموکرات و جمهوری‌خواه انتخابات آتی ریاست جمهوری آمریکا همواره بر این ادعا تأکید داشته‌اند که ایران حامی اصلی تروریسم در جهان است و با ایجاد تنش در خاورمیانه به دنبال سلطه بر منطقه است. هر دو نامزد با اتکا به این سخنان پوچ اعلام کردند اعمال تحریم‌ها علیه ایران و تلاش برای سرنگونی این قدرت باید در رأس امور رئیس‌جمهور جدید آمریکا قرار بگیرد.

از سوی دیگر، "تد کروز،" نامزد انصرافی حزب جمهوری‌خواه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و از حامیان رژیم صهیونیستی، در سخنرانی‌های انتخاباتی خود ایران را متهم به ساخت تسلیحات هسته‌ای کرد و مدعی شد ایران به دنبال حمله هسته‌ای به آمریکا است و گروه‌های آدم سوزی را برای سوزاندن یهودیان آماده می‌کند.

بسیاری از مردم آمریکا نیز با پذیرش کورکورانه نظرات مقامات آمریکایی، دیدگاهی منفی نسبت به ایران دارند. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند درصد بالایی از مردم آمریکا کره شمالی را کمی خطرناک‌تر از ایران می‌دانند و به‌واسطه تبلیغات منفی علیه ایران، آن را ناقض پیمان عدم گسترش تسلیحات هسته‌ای قلمداد می‌کنند. آن‌ها همچنین از توافق هسته‌ای باراک اوباما با ایران مخالف هستند و از آن حمایت نمی‌کنند. 

بااین‌وجود، باراک اوباما با یک منطق کنجکاوانه علیه ایران، کمک‌های نظامی را به‌سوی عربستان و اسرائیل سرازیر کرده است تا از سلاحی برای مقابله با ایران در توافق برخوردار باشد و تهدیدات احتمالی ایران را به‌وسیله عربستان و اسرائیل کنترل کند.

در بخشی از این مطلب آمده است: سیاست‌های خصمانه آمریکا علیه ایران موجب شد ایران نیز با دادن عنوان "شیطان بزرگ" به آمریکا رویه‌ای متقابل را در پیش بگیرد. در سال 1979 (1358) ایران 52 آمریکایی به مدت 444 روز به جرم جاسوسی برای آمریکا به اسارت گرفت؛ این در حالی بود که آمریکا با شعله‌ور کردن جنگ میان ایران- عراق، حمله به هواپیمای ایرانی و کشتن 290 نفر از ایرانیان به انتقام‌جویی ادامه داد. بی‌اعتمادی‌های آمریکا به ایران درنهایت منجر به اعمال تحریم‌های گسترده بین‌المللی علیه این کشور شد. پیش کشیدن واژه ترسناک بمب هسته‌ای و تلاش ایران برای ساخت آن، کشورهای دیگر را برای تحریم ایران مصمم‌تر کرد. این در حالی بود که ایران با امضای پیمان منع گسترش تسلیحات اتمی به دنبال کسب وجهه بین‌المللی خود بود. علی‌رغم تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران، این کشور قدرت نظامی منطقه محسوب می‌شود و تولید ناخالص داخلی آن کمی بیش از 60 درصد بودجه نظامی آمریکا است. کشوری بدون کلاهک هسته‌ای که در برابر 200 کلاهک هسته‌ای آمریکا قد برافراشته است.

در ادامه مطلب، نویسنده به حضور ایران در رویدادهای نظامی منطقه پرداخته و آورده است: ایران کشوری مذهب گرا با 15 درصد شیعیان جهان است و اصل امور خود را بر حمایت از دیگر مسلمانان بنا نهاده است. از سوی دیگر، همانند سایر کشورهای مستقل، ایران تلاش می‌کند تا برای کنترل مرزهای خود بر رویدادهای نظامی کشورهای همسایه نظارت داشته باشد. ترومای طولانی‌ مدت در عراق، این کشور را بر آن داشته تا برای کمک به مسلمانان این کشور و حفاظت از مرزهای خود، در امور داخلی عراق نظارت کند. لبنان، سوریه و فلسطین از دیگر کشورهای مسلمان جهان و درگیر جنگ هستند و ایران خود را موظف به حمایت از برادران دینی خود می‌کند. این رویه نه‌تنها باب میل آمریکا و متحدانش نیست، بلکه موجب شد برخی از کشورهای منطقه همچون عربستان و کشورهای شیخ‌نشین حوزه خلیج‌فارس به سنگ‌اندازی در سیاست‌های خارجی ایران بپردازند.

علی‌رغم این موارد، چرا خصومت آمریکا علیه ایران تمامی ندارد و آمریکا همواره نفرت خود را از ایران اعلام می‌کند؟ تنها پاسخی که می‌توان به این پرسش داد تبعیت نکردن ایران از سیاست‌های منفعت طلبانه آمریکا در منطقه است. ایران از مخالفان جدی سیاست‌های استبدادی حکومت عربستان و کشورهای شیخ‌نشین است. کشورهای که در راستای سیاست‌های موردنظر آمریکا در منطقه گام برمی‌دارند. از سوی دیگر، ایران تنها عامل ایجاد تنش در منطقه را سیاست‌های جنگ‌طلبانه اسرائیل دانسته و در همین راستا با حمایت از حزب‌الله، مخالفت خود را ابراز کرده است. این در حالی است که اسرائیل یکی از متحدان اصلی آمریکا در خاورمیانه محسوب می‌شود. این دلایل برای ابراز تنفر آمریکا از قدرت مستقل ایران کافی است و با سایش بی‌اعتمادی دو کشور را به ادامه خصومت متقابل دعوت می‌کند.

انتهای پیام/