به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛  حتی تصور قرار گرفتن در صحنه فرو نشستن زمین در شهران تهران كه در ساعت ۳۰/۴ بامداد روز ۲۸ خرداد ماه امسال رخ داد، بسیار هولناك است.

اگر چه به لطف حضرت حق و به دلایل متعدد میزان خسارات مالی و جانی این حادثه چندان زیاد نبود، ولیكن توجه به آن برای ترسیم حادثه ای بزرگتر و در قیاس كلان شهر تهران بسیار حائز اهمیت است، به خصوص اینكه اتفاق مذكور در آستانه ۳۱ خردادماه، سالروز وقوع زلزله دلخراش رودبار رخ داد.
 
وجود ۴۴۰۰ هكتار بافت فرسوده با جمعیتی حدود ۳ میلیون نفر، ناهماهنگی در احداث زیرساختهای شهری در دستگاههای مختلف، احداث ساختمانهای غیراستاندارد، محدودیت دسترسی در معابر شهری، كمبود امكانات ایمنی و ... در مناطق ۲۲ گانه شهر تهران باعث شده تا زنگ خطر برای وقوع حادثه ای وحشتناك در صورت بروز بلایای طبیعی به ویژه زلزله ای با قدرت بیش از ۷ ریشتر به صدا در آید. حادثه ای كه به گفته بسیاری از كارشناسان خسارات مالی و تلفات جانی سنگین و جبران ناپذیری را به بار خواهد آورد.
 
نگران كننده تر از تخریب ساختمانهای بلند مرتبه به هنگام زلزله، از بین رفتن تأسیسات زیربنایی شهری در یك لحظه میباشد. زیرا متراكم بودن مسیر لوله های آب، برق و گاز از یك سو و كنار هم قرار گرفتن آنها از سوی دیگر، موجب تشكیل یك بمب شده است. بمبی كه در یك لحظه، همانند حادثه اخیر در منطقه شهران منفجر خواهد شد و قطعاً شرایط بحران را پیچیده تر میكند و امكان كمك رسانی و امداد را بسیار سخت و دشوار خواهد نمود.
 
لذا باید تا دیر نشده این تهدید را جدی گرفت و برای این همه خطر كه روزانه و بدون تفاوت از كنار آن می گذریم، فكری عاجل و اساسی كرد و در كنار انجام اقدامات آموزشی به شهروندان، دستگاههای مسئول اعم از دولت، مجلس، شورای اسلامی شهر، شهرداری، ستاد مدیریت بحران و ... برای كاهش خسارات ناشی از این حادثه عظیم از همین امروز عزم خود را جزم كنند، شاید، فردا دیر باشد و كلان شهر تهران همانند قطعات یك پازل بزرگ در یك چشم برهم زدن متلاشی گردد و فرصتی برای از نو چیدن آن میسر نشود.

منبع:الف
انتهای پیام/