گم شدن در کوه حوادث ناگواری را در پی دارد
گم کردن مسیر در برنامه های کوهنوردی از اتفاقاتی است که می تواند منجر به بروز حوادث ناگواری شود.
حمید مساعدیان رییس انجمن پزشکی کوهستان در گفتگو با خبرنگار گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان،گفت:یکی از اصلی ترین حوادثی که در کوهستان ممکن است برای کوهنورد رخ دهد گم کردن مسیر پیمایش است که می تواند منجر به بروز حوادث ناگواری شود .در چنین زمانی بهتر است ابتداتوقف کنید:اگر دریافتید که مسیر را گم کرده اید و داخل بوته زار یا جنگل راه می روید و یا در کولاک و برف گیر کرده اید ( دید کم به علت ابرها / برف درحال وزیدن / مه ) , از این فکر بیرون بروید که امیدوارانه به جلو حرکت کنید.توقف کنید.کمی صبر کنید. به اطراف نگاه کنید و به صداها گوش کنید.ازهمدیگر جدا نشوید:گروه های دو یا چند نفره به ندرت بطور خطرناکی گم می شوند به شرطی که همراه هم باشند.
کسی را برای جستجو به جلو نفرستید… اما فردی را به عنوان عقب نگهدار بگمارید تا دنبال افراد جا مانده باشد. فریاد بزنیداگر از گروه تان جدا افتاده اید ، وحشت زده نشوید. در تمام جهات فریاد بزنید ( یا از سوت استفاده کنید) و بعد به جواب این صداها گوش دهید.
نقشه را بیرون بیاورید به نقشه نگاهی بیندازید و ببینید آیا می توانید محل خود را تخمین بزنید.برای یافتن نشانه ها به اطراف نگاه کنید: قله های بزرگ ، بزرگراه ها ، نهرها یا برآمدگی ها.با استفاده از قطب نما مسیر یابی کنید ( و اگر نحوه استفاده از آن را نمی دانید از موقعیت خورشید و یا روشنایی آسمان استفاده کنید).اگر این روش جواب نداد، سعی کنید به آخرین باری فکر کنید که شما یا گروه تان بدرستی محل دقیق شما را می دانستند.
اگر این مکان نسبتا نزدیک است –تقریبا یک ساعت – همان مسیر را برگردید و سعی کنید به مسیر برگردید. اگر این محل ساعت ها عقب است یا وضعیت زمین طوری است که برگشتن را بسیار دشوار ساخته , با احتیاط به جلو حرکت کنید و یک چشمتان به نشانه ها باشد. در بوته های پر پشت , برف یا کولاک با احتیاط جلو بروید چون نمی خواهید قوزک پایتان در برود یا روی سنگ بیفتید.محل خود را علامت گذاری کنیدسنگ ها را روی هم بچینید ؛ شاخه ها را به همدیگر گره بزنید ، چوبی را در برف فرو کنید یا از نوار پارچه ای استفاده کنید ( اگر همراهتان باشد ) .حال تمام جهات را جستجو کنید و هر بار به محلی که علامت گذاشته اید برگردید.
به جستجوی خود برای علامت های مسیر یا نشانه هایی که به جهت یابی موقعیت شما کمک می کنند ادامه دهید. اگر از مسیرتان نسبتا مطمئن هستید , در حالی که به جلو حرکت می کنید گه گاه علامت هایی را بگذارید. این کار مانع از این می شود که بی هدف دور خود بچرخید و ممکن است به دیگران کمک کند که مسیر شما را دنبال کنند.
اگر پس از تاریکی گم شوید:قبل از اینکه هوا تاریک شود با پیدا کردن آب ، هیزم و سر پناه برای شب آماده شوید. لباس های اضافی خود را بپوشید و غذایی بخورید تا خود را گرم نگهدارید. سرپناهی را جستجو کنید که از باد یا آب مصون باشد و بدور از خطر سقوط بهمن یا ریزش سنگ باشد( در داخل آب راهه شیب دار نروید).
اگر در برف هستید حفره کوچکی برای خود درست کنید. در ارتفاعات پایین تر از شاخه های خشک برای عایق کاری استفاده کنید.کوله پشتی خود را خالی کنید و پایتان را داخل آن قرار دهید. آتشی درست کنید تا نشانه ای باشد برای کسانی که بدنبال شما هستند. سعی کنید برای بالا بردن روحیه و احتمالا شنیدن دیگران آواز بخوانید. خود را مشغول نگهدارید، احتمالا صبح روز بعد شما را پیدا خواهند کرد.
وی تصریح کرد:اگر ازمنطقه مورد صعود اطلاعات کافی داشته باشید به هشدارها توجه کنیدوبا تجهیزات ولوازم مناسب به کوهنوردی بپردازید دیگر حوادثی در کار نخواهد بود
مساعدیان در پایان خاطر نشان کرد: کوهستان با کسی شوخی ندارد وبرای اینکه از انجام این ورزش لذت ببریم باید با آموزش مناسب و رعایت مسایل ایمنی به کوه برویم.
انتهای پیام/
