به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، ساعت زنگی قدیمی اش وقتی به 3 رسید زنگ خورد و از خواب بیدار می شود و بعد از گرفتن وضو در کنار خانواده می نشیند برای خوردن سحری.

حاج قاسم کاظمی با 9 فرزندش در روستای باباکلای چهاردانگه ساری زندگی می کند و شغلش کشاورزی است.

او و خانواده اش هر روز صبح آستین همت را بالا میزنند برای کسب روزی حلال. فرقی هم برایشان ندارد ماه رمضان باشد یا یک روز عادی.

ابتدا به باغ می روند، باغی که در آن انواع محصولات کاشته شده است.

آقای کاظمی می گوید: محصولات باغی مانند کدو، گوجه فرنگی و انواع سبزیجات را در این باغ می کارد و در این زمینه خودکفا است.

این کشاورز روستایی افزود: حتی مواقعی که محصول زیاد باشد آن را به فروش می رسانیم.

بعد کار در باغ هکتاری، 4 کیلومتری را از جاده جنگلی و رودخانه و مسیرهای صعب العبور پیاده رفتیم تا به شالیزار رسیدیم. دوباره کار و تلاش.

همسر آقای کاظمی که مشغول کار در شالیزار بود، گفت: با اینکه کار کردن در ماه رمضان و در این گرما دشوار است، اما خدا چنان نیرویی به ما می دهد که به راحتی می گذرد.

آقای کاظمی هم در این باره گفت: با اینکه هوا خیلی گرم است، اما چون برای کسب روزی حلال تلاش می کنیم خداوند به ما قوت و به کار ما برکت می دهد.

ظهر شد، خستگی، نگاه به آب چشمه، عطش، وضو و پهن شدن جانمازی به وسعت دشت.

آقای کاظمی و خانواده اش بعد از خواندن نماز راهی منزل می شوند، اگر چه تعدادی از فرزندان در خانه ماندند تا کارها را انجام دهند، اما به دلیل زیاد بودن کار، آن ها هم باید بروند.

دختر خانواده مشغول درست کردن نان محلی در تنور است، نان سنتی که برکت سفره هایشان است.

او می گوید: درست کردن این نان ساعت ها زمان می برد و در آخر وقتی حاصل دسترنجمان می شود غذای اصلی خانواده، بسیار لذت بخش است.

مادر خانواده مشغول دوشیدن گاو و گرفتن شیر برای درست کردن فرنی، پدر اما در کنار پنجره چوبی اتاق، مشغول خواندن آیه های قرآنی است و دعا می کند برای عاقبت بخیری خودش و خانواده اش.

دختر بزرگ خانواده مشغول درست کردن افطاری است، افطاری که با دسترنج خودشان درست می شود.

هنگام غروب طبق رسم دیرینه این روستا و منطقه، غذاهایی در سینی گذاشته و به همسایه ها داده می شود.

دختر کوچک این خانواده می گوید، این غذاها را بیشتر به افراد پیرو ناتوان میدیم.

نزدکای اذان مغرب سفره ای پهن می شود، سفره ای که غذاهای روی آن، از فرنی، نان، آش، سبزی، گوشت و دیگر غذاها، حاصل دسترنج این خانواده شمالی است.

پدر قبل از شروع افطار با صدای بلند دعا می خواند، دعا برای برکت و روزی بیشتر، دعا برای سلامتی خانواده و با شنیدن صدای اذان شروع به خوردن افطار می کند.

فرقی ندارد ماه رمضان باشد یا یک روز عادی، اعضای این خانواده شمالی توانستند با همدلی سفره خود را با دسترنجشان پربارتر و رنگین تر کنند.

مردم 3 هزار روستای مازندران هم مثل خانواده آقای کاظمی با همدلی و پشتکار در تکاپو هستند برای کسب روزی حلال و رسیدن به خوداتکایی.

انتهای پیام/