به گزارش گروه بینالملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ پایگاه اینترنتی روزنامه «پاکستان تودی» در مطلبی نوشت: با وجود آن که خط لوله ایران و پاکستان بخش مهمی از طرح انرژی اسلامآباد را تشکیل میدهد، بنابر دلایلی دولت پاکستان همچنان درباره آن مردد است. بعضی در پاکستان این پروژه را خط لوله آرزوها مینامند. اما این اظهارات تنها سفسطهای بیش نیست؛ زیرا این پروژه آغاز شده و ایران تاکنون بیش از 2 میلیارد دلار برای ساخت آن در داخل مرزهای خود هزینه کرده است.
از طرف دیگر دولت پاکستان نیز با حمایت مالی چین خط لولهای را از بندر «گوادر» تا «نوابشاه» احداث کرده است. بنابراین برای به سرانجام رساندن این پروژه تنها نیاز به ساخت 50 کیلومتر خط لوله است که میتوان آن را به سرعت با هزینه 100 میلیون دلار احداث کرد.
بنابر این مطلب، دولت پاکستان علت این تعلل را تحریمهای ایران عنوان میکند؛ این در حالی است که این تحریمها هیچ ارتباطی به ساخت و ساز در خاک پاکستان ندارد.
ایران هماکنون 10 میلیارد متر مکعب گاز طبیعی از طریق خط لوله به ترکیه ارسال میکند. تهران همچنین روزانه بالغ بر 340 هزار بشکه نفت به هندوستان صادر میکند.
دولت ایران پس از مشاهده بیعلاقهگی پاکستان، به سرمایهگذاران هندی برای راهاندازی صنعت در بندر چابهار پیشنهاد داد. قرار است در این صنایع از گاز طبیعی به عنوان ماده اولیه برای تولید کود شیمیایی، مواد پتروشیمی به خصوص اتان و انجام فعالیتهای دیگر استفاده کنند.
در صورتی که سرمایهگذاران هندی و سایر کشورها پیشنهاد ایران را بپذیرند، این مسئله به ضرر پاکستان تمام خواهد شد؛ زیرا خط لوله موجود ظرفیت محدودی دارد. اگر هند از این ظرفیت برای صنایع خود استفاده کند، زمانی که پاکستان سرانجام تصمیم خود را بگیرد، ظرفیت دیگری باقی نمیماند.
در انتهای این مطلب آمده است: بنابراین پاکستان برای از دست ندادن خرید گاز مقرون به صرفه باید به سرعت تصمیم بگیرد و وارد عمل شود. متأسفانه سیاستمداران پاکستانی منافع تجاری زیادی در کشورهای دیگر دارند و به همین دلیل در مذاکرات منافع آن کشورها را به پاکستان ترجیح میدهند. نتیجه چنین سیاستی به ضرر مردم پاکستان تمام میشود و آنها باید تاوان آن را بپردازند.
انتهای پیام/