به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،هفت یا هشت ساله بودم که همراه بچه محل‌ های همسن و سال دنبال توپ پلاستیکی 2 لایه از این طرف خیابان به آن طرف می‌دویدیم. خیابان محل زندگی ما 10 متری پر از خانه‌های 2.5 طبقه شمالی و جنوبی بود.

مشکل اصلی فوتبال بازی کردن ما آن زمان‌ها جوی های آب بود که به علت گرفتگی با آشغال و پسماند، پر می‌شد و توپ توی آن می‌افتاد و خیس می‌شد. در کل خیابان طولانی ما تنها یک نقطه بود که این مشکل وجود نداشت و ما هم دروازه‌های بازی را در طول خیابان با آجر می‌چیدیم و بازی شروع می‌شد.

آن زمان‌ها هنگام بازی یک دغدغه داشتیم و اینکه «ممد آقا» همسایه 5 خانه آن طرفتر از ما ساعت 6 از محل کارش به خانه بر می‌گشت و پیکان سبز رنگ خود را درست جلوی درب منزل و محلی که ما بازی می‌کردیم پارک می کرد.

بنده خدا ممدآقا یک بار هم به ما نگفت چرا بازی و سروصدا می‌کنید. اما همینکه پیکانش را درست محل بازی ما پارک می‌کرد، ناخودآگاه سوت پایان بازی را می‌زد.

آن زمان‌ها از همسایه‌ هایی که خانه جنوبی داشتند، انگشت شمار خودرویی هم داشتند و مقابل درب منزلشان پارک می‌کردند. خانه‌های شمالی هم که خودرو را داخل حیاط می‌بردند. بنابراین کوچه ها خلوت بود و وقتی مهمان برای همسایه‌ها می‌رسید، خیلی راحت جای پارک پیدا می‌کرد.

حتی آنقدر بین خودروهای پارک شده فاصله بود که بین لاستیک‌های جلوی خودروها دروازه می‌شد و فاصله 2 خودرو زمین فوتبال می‌شد .

هرچه ما بزگتر شدیم، انگار خیابانمان آب رفت. هرچه قد کشیدیم عرض خیابان کم شد تا اینکه روزگاری رسید که همزمان موتور و خودرو نمی‌توانستند از کنار هم در خیابانمان عبور کنند.

حالا هر خانواده برای خودش خودرویی خریداری کرده و جلوی درِ منزل پارک مرده بود، تقریبا دیگه جای پارک در محله ما معنای خاصی پیدا کرده بود. قدیمی ها از ابتدا جای پارک خود را مشخص کرده بودند و کسی حق نداشت جای آنها پارک کند.خانه‌های شمالی هم که مقابل درِب حیاتشان منطقه قرمز بود و کسی نمی بایست حتی برای چند دقیقه روی پل پارک می‌کرد.

ماجرا وقتی بدتر شد که کم کم همسایه‌ها برای 2 متر جای پارک به جان هم افتادند. پیش می‌آمد که مهمان یک خانه بدون اطلاع از وضعیت جای پارک، خودرو خود را در جای پارک کس دیگری پارک کرده و تا نیمه‌های شب، مشغول شب نشینی شده بود و وقتی برمیگشت، با 4 چرخ پنجر مواجه می‌شد یا بدتر اینکه صاحب جای پارک درست سر بزنگاه سر می رسید و یقه مرد غریبه را می‌گرفت. دیگه کار به جایی رسیده بود که اگر شبی یک دعوا نمی‌دیدیم تعجب می‌کردیم.

*دعواهای پاركینگی

اگر سری به شعب شورای حل اختلاف مناطق مختلف شهر تهران بزنید، متوجه خواهید شد پاركینگ مشكل خیلی از شهروندان است چه آنها كه در شمال شهر زندگی می‌كنند چه آنها كه ساكن جنوب پایتخت هستند.

در بسیاری از پرونده‌های قضایی بیشتر دعوا‌ها به علت تعیین نشدن پاركینگ برای هر واحد از آپارتمان است، به این صورت كه ساكنان سعی می‌كنند پاركینگی را كه به در ورودی نزدیك‌تر است و آنها می‌توانند راحت‌تر خودروی خود را پارك كنند، به دست بیاورند، همین رقابت باعث شده خیلی از شهروندان كارشان به شكایت و شورای حل اختلاف برسد.

در پاركینگ مجتمع‌های بزرگ این ماجرا رنگ و بوی بیشتری به خود می‌گیرد زیرا خیلی‌ها با كشیدن قفل و زنجیر جلوی محل پارك خود را بسته‌اند تا شخصی غیر از آنها نتواند خودروی خود را آنجا پارك كند.

متاسفانه در برخی دعواهایی كه بر سر جای پارك صورت گرفته، كار به قتل هم كشیده است، برای مثال مدتی قبل مرد جوانی در شعبه 74 دادگاه كیفری تهران به قصاص محكوم شد كه به علت اختلاف بر سر جای پارك با مرد میانسالی درگیر شده و او را با چاقو به قتل رسانده بود.

*مشكل پاركینگ در خیابان

آنهایی كه در تهران زندگی می‌كنند یا گذرشان به این كلانشهر افتاده از سختی‌های پیدا كردن جای پارك در خیابان‌های این شهر باخبرند.

به طور میانگین بعد از رسیدن به مقصد برای پیدا كردن جای پارك باید 15 تا 35 دقیقه زمان گذاشت و خیابان و كوچه پس‌كوچه‌ها را بالا و پایین كرد.به همین علت خیلی‌ها قید استفاده كردن از خودروی شخصی را زده و از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده می کنند دغدغه جای پارك نداشته باشند.

این روزها كمتر خیابانی را می‌توان پیدا كرد، اتومبیل‌ها در دو طرف آن پارك نشده باشند.هرچند كه پارك كردن خودرو به شكل دوبله هم به امری عادی برای شهرنشینان تبدیل شده است و هر از گاهی از بلندگوهای بانك‌ها یا ساختمان‌های اداری شماره پلاكی اعلام شده و از راننده خودرو درخواست می‌شود هر چه سریع‌تر اتومبیل خود را جابه‌جا كند.

این روزها راننده‌ها به خود اجازه می‌دهند اتومبیل خود را هر جایی پارك كنند، فقط اگر راننده كمی انصاف داشته باشد شماره تلفن خود را پشت شیشه خودرو می‌گذارد تا در مواقع اضطراری بتوان با او تماس گرفت.

علاوه بر این، مدتی است كه شهرداری از پاركبان‌ها برای كنترل جای پارك اتومبیل‌ها استفاده می‌كند، در خیلی از مواقع پاركبان‌ها كار را برای شهروندان مشكل‌تر كرده‌اند، آنها برخی از جاهای پارك را نگه می‌دارند تا در ازای گرفتن مبلغی پول بیشتر جای پارك را به مشتری‌های ویژه خود بدهند، یا حتی اگر شخصی برای دقایقی كوتاه در كنار خیابان توقف كند به سراغ او رفته و برایش قبض صادر می‌كنند، ماجرای دیگری كه سبب شده شهروندان از پاركبانان دل خوشی نداشته باشند بی‌قاعده و اصول بودن حق توقف در كنار خیابان است كه در هر محل و خیابانی نرخ متفاوتی دارد.

مدتی قبل كار به جایی رسید كه رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی تهران بزرگ از فعالیت بیش از 70 شركت غیرقانونی پاركبان در تهران خبر داد و گفت این شركت‌ها كه به‌صورت غیرمجاز فعالیت می‌كردند و كاركنانشان با پوشیدن لباس پاركبان‌ها برای توقف اتومبیل از مردم پول می‌گرفتند، شناسایی و پلمب شدند.

*حجم پارکینگها در منازل افزایش یابد

عضو هیات رئیسه شورای شهر تهران با اشاره به لزوم ورود بخش خصوصی به پارکینگ سازی در سطح شهر تهران گفت: افزایش پارکینگ های منازل سبب کاهش بحران جای پارک در پایتخت می شود.

علیرضا دبیر بابیان این که افزایش پارکینگ ها در سطح تهران یکی از بحث های همیشگی در شهرداری است گفت:باید توجه کرد که توسعه پارکینگ ها در تهران تنها وظیفه شهرداری تهران نیست و بخش خصوصی نیز باید به شکل اصولی وارد فعالیت شوند.

وی ادامه داد: افزایش و ساماندهی پارکینگ ها در تهران نیاز به یک برنامه جامع و نیز فرهنگ سازی دارد. در شورای شهر دوم یکسری قوانین و تسهیلات برای توسعه پارکینگ های خصوصی مطرح شد اما به شکلی که مدنظر بود، رشد نیافت و در نهایت عملی نشد.

عضو شورای شهر تهران افزود: باید بخش خصوصی به شکل کارشناسانه وارد کار شود و به توسعه پارکینگ های خصوصی به شهرداری کمک کند. در همین راستا، پیش از این تسهیلاتی برای ساخت مراکز تجاری و پارکینگ ارائه شد اما صاحبان بخش خصوصی تنها برای املاک تجاری پارکینگ در نظر گرفتند و تعداد پارکینگ های ساخته شده حتی نیاز اهالی مرکز تجاری را نیز مرتفع نمی کرد در حالی که هدف شهرداری ایجاد پارکینگ های عمومی در کنار ساخت مراکز تجاری در بخش خصوصی بود.

وی تصریح کرد: از همین رو باید در این زمینه قانونی تدوین و تبدیل به طرح شود تا مشکلات پارکینگ در تهران حل شود. علاوه بر این توسعه پارکینگ ها نیاز به فرهنگ سازی دارد و اگر منازل دارای پارکینگ باشند، بخش زیادی از ترافیک و مشکل پارکینگ در تهران حل می شود و باید حجم پارکینگ ها در منازل نیز افزایش یابد.

انتهای پیام/