عمران میری، شاعر در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛  در خصوص این که شعرگفتن امری ذاتی است یا قابلیت فراگیری هم دارد گفت: چیزی که افلاطون و سقراط به آن اعتقاد دارند، این است که شعراز نهاد آدمیان است و از بدو به دنیا آمدن فرد شاعر است، اما گاهی این استعداد در نطفه خفه شده و بعضی وقت ها به ثمر می نشیند. برای مثال محمد علی بهمنی اولین شعر خود را در نه سالگی اش سرود و می توان گفت در تمامی کشور ها اغلب افرادی که در حال حاضر در عرصه ی شعر و ادبیات مشغول اند، کار خود را از کودکی آغاز کرده اند، یعنی استعداد در روح یک شاعر دمیده شده است و باید به بلوغ برسد و این ذوق و استعداد را در خود بپروراند.

وی درباره ی لزوم گذراندن کلاس های آموزشی قبل از انتشار کتاب اظهار داشت: به نظر من به غیراز قواعد و اسلوب شعر کلاسیک که باید آموخته شود، با بقیه ی کلاس های آموزشی مخالفم و این گونه نیست که الزامی در کلاس رفتن وجود داشته باشد، اما به هر حال یک شاعر بدون فیلم دیدن و کتاب خواندن و نگریستن در جهان قادر به پیشرفت نیست و تفاوت شاعر با شخصی که شعر نمی سراید در قدرت تخیل و خلق کردن است و این جهان بینی از مطالعه کردن حاصل می شود، حال چه بهتر که این مطالعه در زمینه ی تخصصی باشد.

میری درباره ی میزان مجاز سنت شکنی در شعر بیان کرد: سنت شکنی در شعر تا جایی که مخاطب آن را بپذیرد مجاز است، برای مثال در گذشته از کلمه ی قطار هم در شعر استفاده نمی شد، اما امروزه از مترو هم استفاده می شود و بازخورد خوبی هم دارد.

وی درمورد آخرین فعالیت خود اظهار داشت: مجموعه شعری از من  که بخش عمده اش چارپاره است، توسط نشر نیماژ، به چاپ خواهد رسید.




انتهای پیام/