گزارش/
بیم و امید لندن پس از جدایی از اتحادیه اروپا
مردم انگلیس، بیست و سوم ماه ژوئن سال ۲۰۱۶ میلادی پای صندوق‌های رأی رفتند تا به ماندن کشورشان در اتحادیه اروپا «نه» بگویند.
به گزارش خبرنگار سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، "دیوید کامرون" نخست وزیر انگلیس به وعده انتخاباتی خود عمل کرد و زمینه برگزاری رفراندوم «آری یا نه» به اتحادیه اروپا را فراهم نمود. ۷۲ درصد از ۴۶ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر دارنده حق رأی در انگلستان بیست و سوم ماه ژوئن سال ۲۰۱۶ میلادی پای صندوق‌های رأی رفتند تا پنجاه و دو درصد آنها به ماندن کشورشان در اتحادیه اروپا «نه» بگویند و به این ترتیب زمینه خروج تدریجی کشورشان را از اتحادیه اروپا فراهم کنند.
البته پروسه خروج لندن از اتحادیه اروپا پس از سه ماه آغاز خواهد شد و دو تا ده سال به طول خواهد انجامید. از چند روز پیش عملا مدیریت اجرایی خروج انگلیس از اتحادیه اروپا بر عهده نخست‌وزیر جدید این کشور "ترزا می" هم حزب کامرون(که اتفاقا خانم "می" طرفدار باقی ماندن کشورش در اتحادیه بود) قرار گرفت. شاید از مهمترین عوامل تصمیم شهروندان دال بر حذف کشورشان از بروکسل، افزایش مهاجرت به انگلیس باشد که موجبات بروز معضلاتی همچون بی‌کاری، عدم امنیت کافی و سایر مصائب اقتصادی باشد.
آنچه که به یقین باید پذیرفت؛ عدم حضور انگلیس در فضای سیاسی بروکسل به عنوان یکی از ارکان اصلی اتحادیه اروپا، حتما موجب ائتلاف‌های نوین – شکاف در میان سایر اعضا- برد و باخت احتمالی اعضا و نیز ایجاد فرصت‌های جدید برای سایر کشورها خواهد شد.
شاید امروز بیش از هر روز دیگر مردم انگلیس حس استقلال به خود گیرند اما باید گفت در این میان بازنده اصلی مردم انگلیس هستند.اخیرا مرکل صدراعظم آلمان (یکی از اعضای اتحادیه اروپا) در نطقی کنایه آمیز گفت:
دولت انگلیس نمیتواند انتظار داشته باشد که، در اتحادیه اروپا حضور نداشته باشد ولی از مزایا و منافع آن برخوردار گردد. و این جمله بدان معناست که؛ از ابتدا ائتلاف اروپایی سفره خود را از لندن جدا خواهد کرد. پیام آشکاری که مشخصا مردم انگلیس را جامعه هدف خود قرار میدهد و در این میان بیم و امید برای بهبود فضای سیاسی - اقتصادی و یا نگرانیها پیرامون موضوعات فوق افزایش مییابد.
"رضا جلالی"، استاد دانشگاه و کارشناس روابط بین الملل، پیرامون خروج انگلیس و تبعات آن، در گفت‌وگو با خبرنگار سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، ابراز نمود:
با خروج انگلیس و رای 52 درصدی مردم مبنی بر حذف این کشور از این اتحادیه، مشکلاتی در عرصه بین‌الملل و منطقه خاص اروپا بوجود آمده است.
تنها کشوری که در اروپا به اتحادیه پولی مشترک یورو نپیوست کشور انگلیس بود و به واحد پولی خود پوند قناعت کرد. امروز پس از گذشت چهار دهه انگلیس با یک تصمیم عجولانه حزب حاکم و دیوید کامرون موجبات فرو ریختن تالارهای بورس جهانی از وال‌استریت در آمریکا گرفته تا بورس‌های آسیایی همچون در ژاپن و مالزی سنگاپور و کره جنوبی گشت.
معتقدم؛ در حال حاضر ایالات متحده از نظر خروج متحد خود از اتحادیه اروپا از یک نظر خرسند باشد چرا که موجبات تضعیف این اتحادیه را به عنوان یک رقیب فراهم می‌آورد. اما از طرفی هم چون، واشنگتن متحد اصلی خود را به عنوان یک تصمیم گیرنده بزرگ در اروپا غربی و ائتلاف ناتو از دست داده نگران است.
در آینده نزدیک، جهان شاهد شیفت پارادایمی قدرت از حوزه آتلانتیک شمالی به پاسفیک شمالی (اقیانوس آرام) خواهد بود. به این معنی کشورهای حوزه آتلانتیک شمالی که؛ اتفاقا ائتلاف ناتو را تشکیل دادند به اردوگاه شرق آسیا و یا جنوبی شرقی آسیا (هلال اکبر) نقل مکان خواهند نمود. در حال حاضر قدرت و بحران از منطقه خاورمیانه در حال مهاجرت به جنوب شرق آسیا است.
آثار داخلی خروج انگلیس از اتحادیه اروپا
این کارشناس روابط بین الملل میگوید: نخبگان سیاسی لندن به شدت از این تصمیمگیری پشیمان خواهند شد. در واقع کهنسالان و سنت‌گراها رای به خروج کشور خود از اتحادیه اروپا دادند، در مقابل دانش‌آموختگان و تحصیل‌کردگان رای به بقا در این اتحادیه دادند. اکنون انگلیس مشتمل بر اسکاتلند، ولز، ایرلند شمالی، ایرلند جنوبی، است.
کشورهای فوق به شدت به دنبال جدایی حوزه ژئوپلتیکی خود از انگلیس هستند و این تضعیف تمام عیاراین کشور را در پی خواهد داشت.در قرن‌های گذشته بیش از هفتاد کشور در استعمار و سیطره انگلیس بودند امروز می‌بینیم بدین گونه در حال تجزیه جغرافیایی است .
وی در ادامه تصریح کرد: پیش‌بینی می‌گردد در حوزه داخلی حزب رقیب و حزب کارگر و جریان نخست‌وزیر کامرون در صدد باشند با راه‌اندازی میتینگی، با جمع‌آوری آرای بازخوانده طیف سنتی ها، در پی ایجاد یک همه پرسی جدید باشند و به دنبال آن هستند عدد 52 درصد جایگزین 48 درصد گردانند. با این اوصاف در آینده شاهد یک موج تحول‌خواهی در حوزه اروپا خواهیم بود و کشورهای اروپایی به نوعی در حال منفک شدن از یکدیگر هستند.
"رضا جلالی" در پایان خاطر نشان کرد: این موج به یونان، بلغارستان، اسپانیا و پرتغال هم رسیده است. با افزایش بهای دلار و قیمت طلا به همان نسبت ارزش یورو کاهش پیدا کرده است. جنگ بین دلار و یورو جدالی است که علاوه بر مسائل اقتصادی مسایل سیاسی و فرهنگی را تحت شعاع قرار خواهد داد.
پیش‌بینی می‌شود؛ با توجه به موج استقلال‌طلبی کشورهایی مانند اسکاتلند و ایرلند شمالی از انگلیس در ماه‌های آینده قیمت دلار به بالاترین حد خود خواهد برسد و افعالان اقتصادی به سمت انباشت دلار خواهند رفت. از این رو به نظر نمی‌رسد فرضیه فروپاشی کاپیتولاسیون به زودی محقق گردد.
محمدرضاشجاعیان
انتهای پیام/
