به گزارش
خبرنگار حوزه فنآوریهای نوین گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان این کهکشان را جان هرشل در سال 1835 کشف کرد NGC 3125 یک نمونه عالی ازکهکشان با ستارگان انفجاری است در واقع شمار تولد و شکل گیری ستاره ها در این کهکشان به طور شگفت آوری بیش از میزان عادی بوده این ستارگان در ابرهای داغ گاز در حال چرخش هستند.
کهکشان NGC 3125 در فاصله حدود 50 میلیون سال نوری و در صورت فلکی تلمبه (Antlia) واقع شده، NGC 3125 بسیارشبیه به ابر ماژلانی بوده اما روشن تر و پر انرژی تر از آنها است.
این کهکشان ۱۵ هزار سال نوری نمایشی از انفجار و تشکیل ستارگان بوده است گل رز رنگی در مرکز این کهکشان ستاره های داغ، جوان و آبی هستند که در نزدیکی مرکز آن پراکنده شده اند.
شمار زیادی از ستارگان این کهکشان، ستاره های معروفی هستند یکی از آنها خوشه ستاره ای مشهور ولف رایت NGC 3125-A1 نام دارد.
حباب های پراکنده در اطراف لبه کهکشان برخلاف ظاهرشان ستاره نبوده بلکه خوشه های ستاره ای هستند .خوشه های کروی در هاله کهکشان تجمع هزاران ستاره قدیمی است آنها مانند ماهواره ها به دور مرکز کهکشانی می چرخند برای مثال کهکشان راه شیری میزبان بیش از ۱۵۰ خوشه کروی است.
منبع:nasa
انتهای پیام/