همین امر باعث شد تا عده ای بگویند علی اکبر صالحی با برجام نامحرم خوانده شد.

پس از آن نیز رییس سازمان انرژی اتمی در اظهارات خود جوانب احتیاط را رعایت کرده و در برخی موارد با کنایه هایی ناشی از دلخوری پیرامون برجام و موضوعات سیاسی آن نکاتی را گوشزد کرده است.

اکنون که انتقادها به برجام  و نتایج آن بیشتر از گذشته شده است؛ تحلیلگران معتقدند در یک سال باقیمانده از ریاست جمهوریِ روحانی، رییس سازمان انرژی اتمی را باید کنار خود حفظ کند.

برجام، بارها از سوی دولتمردان یک دستاورد خوانده شده و بسیاری از رفتارهای سیاسی در دولت تدبیر و امید بر پایه آن طرح‌ریزی شده است و حالا در فاصله یک قدمی تا انتخابات، روند دلخوری علی اکبر صالحی می تواند، ستاره برجام را کم نور کند و در ادبیات سیاسی کشور، لبه انتقادها را تیزتر کند.

نبض حضور عارف اصلاحات در انتخابات

"مرد انصراف"  لقبی بود که از سال 92 به محمدرضا عارف داده شد، اصلاح طلبان انصراف او را اخلاق گرایانه می‌دانستند و اصولگرایان این انصراف را از سر اجبار؛ ماجرا هرچه بود آن انتخابات، عارف را بعد از سالها سکوت تبدیل به مردی فعال و پر جنب و جوش در عرصه سیاست کرد. برخی بر این اعتقادند که مسیر پیش‌روی عارف، پیرامون تصمیمش برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری 96، از برگزیده نشدنش در انتخابات ریاست مجلس دهم بود به همین جهت کارشناسان معتقدند که عارف همچنان بی میل نخواهد بود تا باردیگر آماده زور آزمایی در میدان ریاست جمهوری شود.

امری که با توجه به حمایت‌های زودهنگام اغلب اصلاح طلبان از روحانی، شاید بار دیگر لقب "مرد انصراف" را برای او زنده کند به همین جهت بسیاری از تحلیلگران معتقدند  روحانی برای هشت ساله شدن دوران ریاست جمهوریش همچنان به حمایت عارف نیاز دارد، این درحالی است که روابط این روزهای روحانی و عارف در هاله ای از ابهام قرار دارد.

این ماجرا البته از آنجا قوت گرفت که محمدرضا عارف در مراسم افطاری نمايندگان با رئيس‌جمهور غايب بود؛ غيبتی كه نمی‌توان ساده از كنار آن عبور كرد! اين روزها رئيس فراكسيون اميد در مجلس تمايلی به ديده شدن در كنار اعضای ديگر اين فراكسيون ندارد.

در ادامه ريشه يابي غيبت عارف در افطاری نمايندگان مجلس دهم با دولت یازدهم بايد به گذشته رجوع کرد؛ يعنی آن هنگام كه عارف از رقابت انتخابات رياست جمهوری 92 انصراف داد تا روحانی پيروز شود. اما از گوشه و كنار شنيده شد كه عارف در انتظار حمايت روحانی از خودش برای ریاست مجلس دهم در عوض انصراف او در سال ۹۲ بود، كه چنين انتظاری دست کم در ظاهر اتفاق نیفتاد و به زعم ناظران ترجیح برخی نزدیکان دولت آن بود تا روحانی بر مسند ریاست مجلس بنشیند.

در اين بزنگاه بود كه حزب اعتدال و توسعه كه دبيركلی آن بر عهده محمدباقر نوبخت و از نزدیکان روحانی است، در همايشی كه در سالن اجلاس سران برگزار كرد، از علی لاريجانی برای سخنرانی در آن مراسم دعوت كرده كه عده‌ای اين اقدام را حمايت علنی و صریح دولت از لاريجانی تلقی كردند.

اگر چه دفتر عارف برخی اظهاراتی را كه به نقل از وی در انتقاد از روحانی و دولت يازدهم مطرح می‌شود، تكذيب كرده و می‌كند، اما برخی رفتارها حتی اگر دلیل متقنی هم داشته باشد در انظار، نشانی از همراهی با دولت ندارد.