به گزارش خبرنگار
دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ ارتش رژیم بعث عراق با هدف از بین بردن زیرساختها و یکپارچگی جمهوری اسلامی ایران در تاریخ 31 شهریور سال 59 حمله همه جانبه ای را به کشور آغاز کرد.
این حمله که توسط ارتش رژیم بعث با فرماندهی صدام حسین دیکتاتور سابق این کشور انجام شد با چند هدف اصلی صورت گرفت:
1-از بین بردن انقلاب اسلامی
2-تجزیه خوزستان و الحاق آن به عراق
3-اشغال جزایر سه گانه "ابوموسی" ، تنب کوچک و تنب بزرگ **هدف اول صدامیان: از بین بردن انقلاب اسلامیهدف اول دیکتاتور سابق عراق در حمله به ایران از بین بردن انقلاب اسلامی بود. در حقیقت کشورهای جهان و در راس آن ها آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان، اتحاد جماهیر شوروی سابق، عربستان سعودی، کویت، قطر، امارات و ... کمک های انبوه مالی و تسلیحاتی را در اختیار رژیم بعث قرار دادند تا به هر نحو ممکن نظام نوپای جمهوری اسلامی ایران را از بین ببرد.
دیکتاتور سابق عراق در طول جنگ تحمیلی حمایت تام قدرت های بین المللی را پشت خویش احساس می نمود و این امر بر ترغیب وی جنگ تحمیل حداکثر هزینه ها به ایران در طول جنگ می افزود. وابستگی صدام به بلوک شرق موجب چراغ سبز شوروی به حمله به ایران شد. سقوط حکومت وابسته به آمریکا در تهران و مواضع ضد آمریکایی انقلابیون نیز با عدم مخالفت آمریکا با حمله به ایران از سوی عراق مواجه شد. امری که با گذر زمان عملا آمریکا به سان متحدی در کنار صدام حسین قرار داد.
شواهد جنگ تحمیلی حاکی از آن است که قدرت های بین المللی ضمن اعمال تحریم های فزاینده نظامی بر ایران کمک های گسترده نظامی و لجستیکی را از آن صدام حسین می نمودند.
اما نظام جمهوری اسلامی ایران که در سال 59 عقبه ای بیش از 30 میلیون نفر داشت ، با رسیدن جنگ به یک نقطه عطف در سال های 60 و 61 انبوه جوانانی را به خود دید که با تمام توان در جبهه های نبرد حق علیه باطل حضور یافتند و تمام محدودیت های بین المللی را در هم شکستند.
جوانان ایران زمین با حضور در جبهه های مختلف جنگ تحمیلی حماسه های بسیاری آفریدند و رویای تصرف سه روزه تهران را به کابوسی 8 ساله و بدون دستاورد برای رژیم بعث عراق تبدیل نمودند.
در جریان جنگ تحمیلی نسروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران همچون یک ید واحده در میادین نبرد حضور یافتند و با انجام عملیات هایی همچون "بیت المقدس" ، "فتح المبین" ، سلسله عملیات های "والفجر" و "کربلا" و .... اجازه نداند حتی یک وجب از خاک ایران به دست دشمن بیفتد. برای مثال در یک نمونه از عملیات های رزمندگان اسلام دست کم 5 هزار و 200 کیلومتر مربع از خاک کشورمان آزاد شد و موفقیت های اینچنینی در جریان جنگ با صدامیان بسیار رخ داد.
در مجموع رژیم بعث نه تنها نتوانست انقلاب اسلامی را از بین ببرد بلکه خود در سال 2003 میلادی از بین رفت و این در حالی است که اکنون جمهوری اسلامی دارای یک جایگاه ممتاز در منطقه غرب آسیاست. **هدف دوم صدامیان : تجزیه خوزستان و الحاق آن به عراق
دومین هدف صدامیان از حمله به ایران اشغال خوزستان و الحاق آن به عراق بود. این هدف صدام هم شکست خورد چرا که در ابتدا رژیم بعث به دنبال آن بود که در مدت کوتاهی خرمشهر را اشغال کند که این مدت کوتاه بیش از 3 روز طول کشید و اگر خیانت های بنی صدر و برخی عناصر منافق نبود شاید "خرمشهر" سقوط نمی کرد.
در هر حال پس از سقوط "خرمشهر" نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران با انجام عملیات موفق "بیت المقدس" توانستند خرمشهر را پس بگیرند و رویای صدامیان را از بین ببرند. در حقیقت اشغال خوزستان راهبردی بود که در آن کشورهای شورای همکاری خلیج فارس نیز از جمله کویت در آن مشارکت جدی داشتند که با رشادت رزمندگان اسلام این اتفاق میسر نشد و حتی یک وجب از خوزستان هم به خاک عراق ملحق نشد.
**هدف سوم صدامیان: اشغال جزایر سه گانه "ابوموسی" ، "تنب کوچک" و "تنب بزرگ"صدام با توجه به اینکه از حمایت کشورهای شورای همکاری خلیج فارس بهره می برد به دنبال آن بود تا با به راه انداختن یک جنگ در مقیاس گسترده جزایر سه گانه ایرانی را اشغال کند تا بدین صورت به عنوان قهرمان کشورهای شورای همکاری خلیج فارس معرفی شود.
روند جنگ به نحوی پیش رفت که حد فاصل سال های 59 و 60 نیروی دریایی ارتش رژیم بعث به طور کامل از بین رفت و لذا عقبه ای که صدام برای اشغال جزایر سه گانه در نظر گرفته بود عملا نابود شد.
صدام در پیاده سازی تاکتیک های آمریکا و کشورهای غربی و عربی ناموفق بود و در مقابل جمهوری اسلامی ایران با کمترین امکانات و با تکیه بر دانش بومی ، فرماندهان خلاق و نیروهای مردمی شجاع خود توانست در مقابل صدامیان باایستد و برگ زرینی در تاریخ معاصر ایران ثبت کند.
گزارش از محمد زرچینی
انتهای پیام/