فیلم کوتاه سکوی پرتاب به سینمای حرفه‌ای نیست
سامان سالور معتقد است فیلم کوتاه نباید به عنوان سکوی پرتاب ورود به سینمای حرفه‌ای و ساخت فیلم بلند استفاده شود چرا که به خودی خود رسانه مستقل و کاملی است.
به گزارش حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از ستاد خبری جشنواره فیلم کوتاه تهران؛ سامان سالور، کارگردان سینما گفت: جشنواره فیلم کوتاه تهران بزرگترین اتفاق فیلم کوتاه در طول سال است و توانسته جایگاه خود را در بین جشنواره‌های سینمایی کشور پیدا کند. فیلمسازان علاقه‌مند هستند تا در این جشنواره شرکت کنند و شوق رقابت، دیده شدن، مورد نقد و توجه قرار گرفتن برای حضور در این جشنواره در بین فیلمسازان دیده می‌شود.
برنده جایزه ویژه هیئت داوران در جشنواره فیلم لوکارنو اضافه کرد: در برگزاری هر جشنواره‌ای باید نگاه به آینده داشت تا جشنواره بتواند در مسیر خود رشد کند. در این جشنواره حتما باید سعی شود که از کارگاه و ورکشاپ استفاده شده و از آدم‌هایی که دغدغه فیلم کوتاه دارند بهره گرفته شود.
کارگردان فیلم کوتاه «آخرین فرستاده»، فیلم کوتاه را اثری مستقل دانست و گفت: هنرمندان تاثیرگذار در حوزه فیلم کوتاه به این سینما به عنوان اثری مستقل نگاه می‌کنند. فیلم کوتاه فارغ از نگاه‌های محدود و سلیقه‌ای کار مهم و پراهمیتی است و نباید از آن به عنوان سکوی پرتاب ورود به سینمای حرفه‌ای و بلند استفاده کرد چرا که به خودی خود رسانه مستقل و کاملی است.
وی با اشاره به اهمیت سرمایه‌گذاری در سینمای حرفه‌ای گفت: در سینمای حرفه‌ای بازگشت سرمایه حرف اول را می‌زند اما اگر جریان سینمای کوتاه به درستی هدایت شود می‌تواند استقلال خود را حفظ کرده و مجالی برای فیلم‌های جسور و خلاف جریان معمول سینما باز شود.
سالور ادامه داد: در آینده نمی‌توان از نقش موثر فیلم کوتاه غافل شد. تقریبا تمام افرادی که دستی در حوزه فیلمسازی دارند از فیلم کوتاه شروع کرده‌اند. بسیاری از فیلمسازان داستانی و حتی مستندسازها عقبه ساخت فیلم کوتاه دارند. حتی انیمیشن سازها هم از این قاعده خارج نیستند. در عین حال و با وجود این اهمیت، فیلم کوتاه از تمام این گونه‌های فیلمسازی جدا و مستقل است و مقوله جداگانه‌ای به حساب می‌آید.
کارگردان فیلم سینمایی «سیزده 59» توجه به فرهنگ ملی و بومی را از دستمایه های مهم ساخت فیلم کوتاه دانست و تصریح کرد: یکی از موارد مهم در جشنواره فیلم کوتاه تهران توجه به قصه‌ها و افسانه های بومی کشور بزرگ ایران است. ایران اقلیم‌ها، آداب و رسوم مختلف و متعددی دارد که هر بن‌مایه آن می‌تواند دستمایه یک اثر مستقل و خوب قرار گیرد. به نظر من لازم است که یک بخش بومی به این جشنواره اضافه شده تا پتانسیلی برای رقابت افراد فراهم شود.
سالور با اشاره به سختی تولید فیلم کوتاه در مقایسه با فیلم داستانی گفت: ساخت و تولید فیلم کوتاه به دلایل مختلف از فیلم بلند سخت تر است. گفتن یک حرف اثرگذار در یک زمان کوتاه کاری به غایت مشکل است و نمی‌توان منکر این نقش ویژه شد.
وی ضمن انتقاد از عدم وجود سالن‌های سینمایی کافی در کشور برای اکران فیلم های حرفه‌ای تاکید کرد: ما در سی و چند سالی که از انقلاب می‌گذرد به زیرساخت‌های فرهنگی به هیچ عنوان توجه نکرده‌ایم. سالن‌های نمایش فیلم به جای اضافه شدن کم شده است و اگر این تعداد سالن را به سرانه جمعیت بسنجیم به رقم بسیار نازلی می‌رسیم. متاسفانه سینما اعم از بلند و کوتاه با این مشکلات مواجه است. باید تلاش کرد مراکزی مانند موزه‌ها و پاتوق‌های فیلم کوتاه فعال شوند. تعداد پاتوق‌های فرهنگی را می‌توان در مراکز خاص افزایش داد. رسانه ملی نیز باید بیشتر به فیلم کوتاه بپردازد به این دلیل که مخاطب وسیعی دارد و در مرکز توجه است. مخاطب تلویزیون می‌تواند بدون کمترین هزینه و انرژی دکمه‌ای را فشار داده و برنامه مورد علاقه خود را تماشا کند.
وی شرایط سخت افزاری برای اکران فیلم کوتاه در کشور را نامناسب دانست و اضافه کرد: سینمای کشور به طور کلی با مافیای پخش مواجه است. بسیاری از فیلم‌ها به راحتی مورد بی مهری عده‌ای قرار گرفته و در انزوا باقی می‌مانند. متاسفانه شرایط فرهنگی و سینمایی کشور به سوی قهقرا رفته است و در حال حاضر درخواست برای اکران عمومی فیلم کوتاه بلندپروازانه است اما امیدوارم در دراز مدت این اتفاق بیفتد و زمینه‌های ارائه و نمایش آن در مردم و مدیران و دست اندرکاران به وجود بیاید.
سالور با اشاره به موفقیت های پی‌درپی فیلم‌های کوتاه در جشنواره‌های جهانی گفت: خوشبختانه فیلم‌های کوتاه موفق در فستیوال‌های مختلف حضور مداوم دارند و هفته‌ای نیست که یکی از این فیلم‌ها جایزه‌ای را از یکی از جشنواره‌ها کسب نکند. فیلم‌هایی که معمولا توسط خود فیلمساز و در موارد معدودی به واسطه پخش‌کننده‌های بین‌المللی به فستیوال‌ها راه پیدا می‌کنند. به نظر من برای بهتر شدن اوضاع فیلم کوتاه باید فیلم‌های بهتری ساخت و به موضوعات کم‌تر دیده شده توجه کنیم. ما هرچه قدر که بتوانیم بومی‌تر باشیم می‌توانیم در دنیا اثرگذارتر باشیم و انتظارات بین‌المللی را برآورده کنیم.
وی افزود: شاید در مجموع 5 تا از فیلم‌های کوتاه بتوانند به واسطه پخش‌کننده بین‌المللی به تلویزیون‌هایی که خوراک فیلم کوتاه دارند فروخته شوند. ما باید به جای کار کردن روی 5 فیلم با ایجاد کیفیت لازم و استفاده از زبان بین‌المللی 50 فیلم کوتاه را به صورت پکیج به سایر کشورها عرضه کنیم. از این طریق هم فیلم‌های حرفه‌ای‌تری ساخته می‌شود و هم چرخه اقتصادی فیلم کوتاه بهتر می‌چرخد.
عضو هیات انتخاب جشنواره فیلم کوتاه در دوره های پیشین با اشاره به محدویت فیلم های خارجی در جشنواره های داخلی تصریح کرد: ماهیت بین‌المللی یک جشنواره به این است که فیلم‌های مختلف با ذائقه‌های مختلف و فرهنگ‌های مختلف ساخته و در یک جشنواره در کنار هم نمایش داده شده و داوری شوند. ما نمی‌توانیم با خطوط قرمز خودمان برای تمام فیلم‌های جهان تعیین تکلیف کنیم.
وی ادامه داد: در دوره‌های گذشته که من در هیات انتخاب حضور داشتم از بین 100 قیلم کوتاه حدود 12 یا 13 فیلم قابل نمایش دادن در ایران بود. همواره در کشور ما فارغ از کیفیت فیلم مسائل دیگری دخیل بوده‌اند. این مقررات دست و پاگیر باعث شده است که حتی برترین فیلم‌های کوتاه جهان هم در کشور ما از نمایش باز بمانند.
کارگردان فیلم سینمایی «تمشک» در پایان توجه به تمام ظرفیت‌های بومی و استعدادهای جوان در عرصه فیلم کوتاه را عامل رشد صنعت فیلمسازی دانست و عنوان کرد: در این شرایط بهتر است به جای پرداختن به فیلم‌های بین‌المللی که قابل نمایش هم نیستند به دنبال کشف استعداد و بهره‌گیری از فرهنگ بومی باشیم و به فیلمسازان کم امکانات شهرستانی توجه کنیم. ورکشاپ‌های تکنیکی، ایده‌پردازی و آموزش فیلمنامه نویسی می تواند موجب رشد و تعالی استعدادهای جوان شود.
سی و سومین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران به دبیری فرید فرخنده کیش 18 تا 24 آبان ماه در پردیس سینمایی چارسو برگزار می شود.
انتهای پیام/
برنده جایزه ویژه هیئت داوران در جشنواره فیلم لوکارنو اضافه کرد: در برگزاری هر جشنواره‌ای باید نگاه به آینده داشت تا جشنواره بتواند در مسیر خود رشد کند. در این جشنواره حتما باید سعی شود که از کارگاه و ورکشاپ استفاده شده و از آدم‌هایی که دغدغه فیلم کوتاه دارند بهره گرفته شود.
کارگردان فیلم کوتاه «آخرین فرستاده»، فیلم کوتاه را اثری مستقل دانست و گفت: هنرمندان تاثیرگذار در حوزه فیلم کوتاه به این سینما به عنوان اثری مستقل نگاه می‌کنند. فیلم کوتاه فارغ از نگاه‌های محدود و سلیقه‌ای کار مهم و پراهمیتی است و نباید از آن به عنوان سکوی پرتاب ورود به سینمای حرفه‌ای و بلند استفاده کرد چرا که به خودی خود رسانه مستقل و کاملی است.
وی با اشاره به اهمیت سرمایه‌گذاری در سینمای حرفه‌ای گفت: در سینمای حرفه‌ای بازگشت سرمایه حرف اول را می‌زند اما اگر جریان سینمای کوتاه به درستی هدایت شود می‌تواند استقلال خود را حفظ کرده و مجالی برای فیلم‌های جسور و خلاف جریان معمول سینما باز شود.
سالور ادامه داد: در آینده نمی‌توان از نقش موثر فیلم کوتاه غافل شد. تقریبا تمام افرادی که دستی در حوزه فیلمسازی دارند از فیلم کوتاه شروع کرده‌اند. بسیاری از فیلمسازان داستانی و حتی مستندسازها عقبه ساخت فیلم کوتاه دارند. حتی انیمیشن سازها هم از این قاعده خارج نیستند. در عین حال و با وجود این اهمیت، فیلم کوتاه از تمام این گونه‌های فیلمسازی جدا و مستقل است و مقوله جداگانه‌ای به حساب می‌آید.
کارگردان فیلم سینمایی «سیزده 59» توجه به فرهنگ ملی و بومی را از دستمایه های مهم ساخت فیلم کوتاه دانست و تصریح کرد: یکی از موارد مهم در جشنواره فیلم کوتاه تهران توجه به قصه‌ها و افسانه های بومی کشور بزرگ ایران است. ایران اقلیم‌ها، آداب و رسوم مختلف و متعددی دارد که هر بن‌مایه آن می‌تواند دستمایه یک اثر مستقل و خوب قرار گیرد. به نظر من لازم است که یک بخش بومی به این جشنواره اضافه شده تا پتانسیلی برای رقابت افراد فراهم شود.
سالور با اشاره به سختی تولید فیلم کوتاه در مقایسه با فیلم داستانی گفت: ساخت و تولید فیلم کوتاه به دلایل مختلف از فیلم بلند سخت تر است. گفتن یک حرف اثرگذار در یک زمان کوتاه کاری به غایت مشکل است و نمی‌توان منکر این نقش ویژه شد.
وی ضمن انتقاد از عدم وجود سالن‌های سینمایی کافی در کشور برای اکران فیلم های حرفه‌ای تاکید کرد: ما در سی و چند سالی که از انقلاب می‌گذرد به زیرساخت‌های فرهنگی به هیچ عنوان توجه نکرده‌ایم. سالن‌های نمایش فیلم به جای اضافه شدن کم شده است و اگر این تعداد سالن را به سرانه جمعیت بسنجیم به رقم بسیار نازلی می‌رسیم. متاسفانه سینما اعم از بلند و کوتاه با این مشکلات مواجه است. باید تلاش کرد مراکزی مانند موزه‌ها و پاتوق‌های فیلم کوتاه فعال شوند. تعداد پاتوق‌های فرهنگی را می‌توان در مراکز خاص افزایش داد. رسانه ملی نیز باید بیشتر به فیلم کوتاه بپردازد به این دلیل که مخاطب وسیعی دارد و در مرکز توجه است. مخاطب تلویزیون می‌تواند بدون کمترین هزینه و انرژی دکمه‌ای را فشار داده و برنامه مورد علاقه خود را تماشا کند.
وی شرایط سخت افزاری برای اکران فیلم کوتاه در کشور را نامناسب دانست و اضافه کرد: سینمای کشور به طور کلی با مافیای پخش مواجه است. بسیاری از فیلم‌ها به راحتی مورد بی مهری عده‌ای قرار گرفته و در انزوا باقی می‌مانند. متاسفانه شرایط فرهنگی و سینمایی کشور به سوی قهقرا رفته است و در حال حاضر درخواست برای اکران عمومی فیلم کوتاه بلندپروازانه است اما امیدوارم در دراز مدت این اتفاق بیفتد و زمینه‌های ارائه و نمایش آن در مردم و مدیران و دست اندرکاران به وجود بیاید.
سالور با اشاره به موفقیت های پی‌درپی فیلم‌های کوتاه در جشنواره‌های جهانی گفت: خوشبختانه فیلم‌های کوتاه موفق در فستیوال‌های مختلف حضور مداوم دارند و هفته‌ای نیست که یکی از این فیلم‌ها جایزه‌ای را از یکی از جشنواره‌ها کسب نکند. فیلم‌هایی که معمولا توسط خود فیلمساز و در موارد معدودی به واسطه پخش‌کننده‌های بین‌المللی به فستیوال‌ها راه پیدا می‌کنند. به نظر من برای بهتر شدن اوضاع فیلم کوتاه باید فیلم‌های بهتری ساخت و به موضوعات کم‌تر دیده شده توجه کنیم. ما هرچه قدر که بتوانیم بومی‌تر باشیم می‌توانیم در دنیا اثرگذارتر باشیم و انتظارات بین‌المللی را برآورده کنیم.
وی افزود: شاید در مجموع 5 تا از فیلم‌های کوتاه بتوانند به واسطه پخش‌کننده بین‌المللی به تلویزیون‌هایی که خوراک فیلم کوتاه دارند فروخته شوند. ما باید به جای کار کردن روی 5 فیلم با ایجاد کیفیت لازم و استفاده از زبان بین‌المللی 50 فیلم کوتاه را به صورت پکیج به سایر کشورها عرضه کنیم. از این طریق هم فیلم‌های حرفه‌ای‌تری ساخته می‌شود و هم چرخه اقتصادی فیلم کوتاه بهتر می‌چرخد.
عضو هیات انتخاب جشنواره فیلم کوتاه در دوره های پیشین با اشاره به محدویت فیلم های خارجی در جشنواره های داخلی تصریح کرد: ماهیت بین‌المللی یک جشنواره به این است که فیلم‌های مختلف با ذائقه‌های مختلف و فرهنگ‌های مختلف ساخته و در یک جشنواره در کنار هم نمایش داده شده و داوری شوند. ما نمی‌توانیم با خطوط قرمز خودمان برای تمام فیلم‌های جهان تعیین تکلیف کنیم.
وی ادامه داد: در دوره‌های گذشته که من در هیات انتخاب حضور داشتم از بین 100 قیلم کوتاه حدود 12 یا 13 فیلم قابل نمایش دادن در ایران بود. همواره در کشور ما فارغ از کیفیت فیلم مسائل دیگری دخیل بوده‌اند. این مقررات دست و پاگیر باعث شده است که حتی برترین فیلم‌های کوتاه جهان هم در کشور ما از نمایش باز بمانند.
کارگردان فیلم سینمایی «تمشک» در پایان توجه به تمام ظرفیت‌های بومی و استعدادهای جوان در عرصه فیلم کوتاه را عامل رشد صنعت فیلمسازی دانست و عنوان کرد: در این شرایط بهتر است به جای پرداختن به فیلم‌های بین‌المللی که قابل نمایش هم نیستند به دنبال کشف استعداد و بهره‌گیری از فرهنگ بومی باشیم و به فیلمسازان کم امکانات شهرستانی توجه کنیم. ورکشاپ‌های تکنیکی، ایده‌پردازی و آموزش فیلمنامه نویسی می تواند موجب رشد و تعالی استعدادهای جوان شود.
سی و سومین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران به دبیری فرید فرخنده کیش 18 تا 24 آبان ماه در پردیس سینمایی چارسو برگزار می شود.
انتهای پیام/
