علی داوودی شاعر و طنز پرداز در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص کم سوادی بعضی شاعران و نویسندگان گفت: اعتقاد دارم بی‌سوادی بهتر از کم سوادی است. دوره، دوره بی‌تعهدی است یعنی در قبال کاری که انجام می‌دهند، تعهد ندارند.

وی ادامه داد: اگر تنبیه در کار بود، هر کسی کار خود را درست انجام میداد و اطلاعاتش را کامل می‌کرد. در این زمینه مشکل زیادی وجود دارد مثلا بعضی شاعران و نویسندگان برای اینکه ضعف اثر را بپوشانند از عکس استفاده می‌کنند یا از ظاهر نویسنده برای بالا بردن مخاطب استفاده می‌شود.

داوودی افزود: متاسفانه امروز اگر دقت کنیم می‌بینیم که در صفحات مجازی تعداد لایک‌ها و طرفدار ها نشان می‌دهد که بعضی مخاطبان به سطح ادبی نویسنده و شاعر توجه نمی‌کنند و بر مسائل دیگری تمرکز می‌کنند و در این صفحه‌ها سواد ملاک نیست بلکه ملاک جذابیت‌های غیر متنی و برون متنی است. با توجه به این ملاک جذابیت‌ها، فنی و باسواد بودن در این دوره در نظر بسیاری از مخاطبان عام اهمیت چندانی ندارد.

داوودی در ارتباط با راه حل برای این معضل اظهار داشت: راه حل‌های ایده آلی مانند تقسیم بندی وجود دارد که بسیاری از آن‌ها امکان پذیر نیست. در گذشته اما این تقسیم بندی وجود داشت چون مثلا شعر ها برای دربار بود و شاعر تمام تلاشش را می کرد تا بهترین کار را ارائه بدهد. از طرفی شاعران و نویسندگان گذشته در علوم مختلف نیز مجتهد بودند و  همین عالم بودن در علوم مختلف از آنها شاعران و نویسندگان خبره‌ای می ساخت. 

وی در پایان خاطر نشان کرد: وقتی شاعر و نویسنده برای مخاطب خود ارزشی نمی‌گذارد و گمان می‌کند مخاطب او مردم کوچه و بازار هستند و از طرفی مردم، قدرت برخورد و نشان دادن حساسیت ندارند، به همین جهت کارها تنزل پیدا می کند. دلیل اینکه امروز دوره تنزل هاست همین است که مردم معیار و همچنین قدرتی برای برخورد ندارند.  
 

انتهای پیام/