به گزارش خبرنگار نبض بازار گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، یک صندلی اداری خوب مناسب باید به گو نه‌ای باشد که نیازهای منحصر به فرد هر یک از این چهار ناحیه (گردن، قفسه سینه، کمر و دنبالچه) پاسخ دهد.

آگاهی از طرزصحیح نشستن روی صندلی و انتخاب صندلی ناسب در سلامت ما نقش به سزایی دارد.کارخانه های سازنده باید درتمام مراحل طراحی وتولید بر اساس اصول استاندارد فنی ومهندسی عمل کنند و با توجه به نوع کاربری وابعاد بدن ،صندلی ها را بسازند . مصرف کنندگان نیز باید قبل از خرید ،اطلاعات کافی از مشخصات صندلی و نوع کاربری خاصی که از صندلی انتظار داردند کسب کنند و پس از آن ،نسبت به انتخاب و خرید صندلی مناسب اقدام نمایند. یک صندلی خوب باید مشخصات زیادی داشته باشد تا زمانی که ما روی آن می نشینیم،احساس راحتی کنیم ودچار افسردگی یا عوارضی از قبیل ناراحتی های ستون فقرا و مشکلات عضلانی –اسکلتی نشویم.

معمولا برای تعیین مشخصات یک صندلی مناسب باید موارد زیر را در نظر گرفت:

پاها و بازوهای فرد باید به صورت عمودی قراربگیرد ،و ساعد وران ها باید به صورت افقی

کف پاها باید روی کف زمین به صورت افقی قرار بگیرد

پشتی صندلی باید از انحانی درونی مهرههای کمری ستون فقرا محافظت کند

وزن قسمت بالا تنه باید بطور یکسان روی نشیمنگاه و ران ها پخش شود

راحت جابه جا شدن روی صندلی باید امکان پذیر باشد .نکته قابل توجه این است که صندلی باید با شخص استفاده کننده تطبیق داشته باشد ،نه این که شخص خودش با را با صندلی تطبیق بدهد

احتمال واژگون شدن یا سر خوردن صندلی های چرخ دار ، بسته به نوع استفاده، وجود دارد .صندلی روی بنابراین توصیه می شود اگر قرار است صندلی روی سطوح لغزنده مورد استفاده قرار گیرد ،از پدهای زبر استفاده شود تا خطر لغزندگی وسقوط کاهش یابد ومعمولا برای جلوگیری از خطر واژگون شدن صندلی های چرخ دار توصیه می شود صندلی دارای ۵ پایه باشد.

یکی دیگر از مشخصات صندلیهای مناسب به خصوص برای کار های اداری ،این است که صندلی دارای یک پشتی تشک دارقابل تنظیم باشد .مشخصات استاندارد ارتفاع و پهنای این پشتی حداقل ۱۸و ۳۳ سانتی متر در نظر گرفته می شود .وظیفه اصلی این پشتی نیز محافظت از مهره های کمری در ناحیه انحنای ستون فقرات است.

قابلیت تنظیم ارتفاع صندلی نیز یکی از مشخصات طراحی یک صندلی مناسب است .طول محل نشیمنگاه صندلی می تواند ۳۸تا ۴۰ سانتی مت و عرض آن ۴۲تا ۴۶ سانتی متر باشد
باتوجه به ابعاد مطرح شده ،در هنگام نشستن روی صندلی بهتر است فاصله آزادی به اندازه ۵تا ۱۵سانتی متر بین لبه جلویی صندلی پشت زانو ها وجود داشته باشد

بخش جلویی نشیمنگاه بهتر است به شکل آبشار باشد تا فاصله آزادی کافی برای ران ها ایجاد کند واز این طریق از کاهش جریان خون جلوگیری به عمل آید

کف صندلی باید کمی به عقب متمایل باشد .این شیب می تواند بین ۱تا ۵ درجه متغییر باشد .زمانی که ارتفاع صندلی بیش از حد معمول است ،شخص باید از زیر پایی استفاده کند .در این مواقع استفاده از زیر پایی کمک می کند ران ها بطور افقی قرار گیرد واز فشار وارد آمدن به زیر ران ها جلوگیری شود

روکش صندلی باید علاوه بر زیبایی ،مانع تعریق زیاد باشد.اگر جنسش پارچه ای است باید مقاوم و قادر به جذب رطوبت باشد .اگر جنسش چرمی است باید دارای شیارهایی باشد که توسط آن ها هوا جریان داشته ومانع افزایش دما وتعریق شود

بهترین حالت نشستن پشت میز:
محققان معتقدند: بهترین حالت نشستن پشت میز این است که کمی بدن را به عقب متمایل کنیم، به طوری که زاویه ی بین ران‌ها و تنه حدود ۱۳۵ درجه شود. البته از آنجایی که این زاویه ممکن است باعث سُرخوردن ما به عقب و حتی افتادن شود(اگر تکیه گاهی نداشته باشیم)، محققان به ۱۲۰درجه هم رضایت داده اند. آنها می گویند این گونه نشستن می‌ تواند باعث کاهش کمر درد شود.

به گفته ی این محققان ۳۲ درصد مردم بیش از ۱۰ ساعت را در روز، به صورت نشسته سپری می ‌‌کنند و نیمی از آنان حتی برای صرف ناهار نیز،میز خود را ترک نمی‌ کنند و دو سوم مردم زمانی که از کار به منزل باز می ‌گردند، باز هم می ‌نشینند.

علاوه بر این، بررسی‌ها نشان داده است که یک سوم افراد به همین علت، یعنی بد نشستن های طولانی، از کمر درد رنج می برند. پس، از آنجا که بد نشستن می تواند با ایجاد فشار بر ستون فقرات و رباط‌ های مربوطه، انسان را دچار دردمزمن و بد شکلی کند، لازم است اصول درست نشستن را بدانیم تا دچار این مشکلات نشویم.

بیشتر ما در طول ساعات کاری، پشت میز و روی صندلی هایی نشسته ایم که نه به وضعیت قرار گرفتن شان توجه داریم ونه به نحوه ی نشستن خودمان روی آنها. اما وقتی که کارمان تمام می شود، از دردی که در کمر و گردنمان حس می کنیم، می‌فهمیم که باید نشستن خود را اصلاح کنیم.

وقتی که زاویه ی نشستن ما قائمه باشد، انحنای طبیعی ستون فقراتمان کمتر شده و باعث می‌ شود به صفحه های ژله ای بین مهره ها فشار بیشتری وارد شود. در ضمن ثابت نشستن طولانی با فشار پی در پی، باعث خوردگی و ساییدگی مهره ها و نرسیدن خون کافی به دیسک و سخت شدن و کاهش قابلیت انعطاف آن می شود.همه ی این عوامل دست به دست هم داده و ما را دچار کمردرد می کنند.

در نهایت هم این ما هستیم که باید تصمیم بگیریم آیا می ‌خواهیم درست بنشینیم تا سالم بمانیم، یا اینکه با تنبلی، تسلیم کمردرد می شویم و یک عمر عذاب می کشیم. بد نیست بدانید متخصصان برای اصلاح وضعیت نشستن چهار مرحله را پیشنهاد کرده اند:

گام اول: صندلی

تا جایی که می توانید باسن خود را به تکیه گاه(پشت) صندلی نزدیک کنید. ارتفاع نشیمنگاه صندلی را طوری تنظیم کنید که کف پایتان صاف روی زمین قرار گیرد و زانوهای شما در راستای ران‌هایتان باشند (ران وساق پا زاویه ی ۹۰ درجه داشته باشند).

پشتی صندلی باید با نشیمنگاه زاویه ۱۲۰ درجه بسازد. در این زاویه کمترین فشار بر ستون مهره ها وارد می شود و انحناهای آن در وضع طبیعی خود قرار می ‌گیرند. اگر لازم است از کوسن های کوچک استفاده کنید تا. پایین و بالای کمرتان هم تکیه گاه داشته باشد

این کار باعث می شود انحنای طبیعی ستون فقرات حفظ شود و فشار کمتری به کمر وارد شود. دسته های صندلی هم باید طوری تنظیم شود که وقتی دست ها را روی آن قرار می دهید، شانه ها یتان شل و آزاد باشند.

گام دوم: میز و صفحه کلید کامپیوتر

میز خود را طوری قرار دهید که نزدیک ترین فاصله را با شما داشته باشد. اگر با صفحه کلید کامپیوتر کار می کنید، میز کشویی آن یا خود صفحه کلید را تا حد ممکن به سمت خود بکشید. دقت کنید قسمتی که بیشتر از همه استفاده می کنید، مستقیم جلوی شما قرار گیرد که کمرتان مجبور به چرخش نشود.

ارتفاع میز هم باید طوری تنظیم شود که آرنج و شانه های شما بتواند آزاد و شل قرار گیرند و مچ دست های شما خم نشوند (در امتداد ساعد باشد). در این حالت معمولا یک زاویه ۱۱۰ درجه بین ساعد و بازو ایجاد می شود. برای نوشتن هم نباید روی میز خم شوید، بلکه با نزدیک کردن میز و صندلی، خود را به کار مسلط کنید.

گام سوم: صفحه نمایش کامپیوتر و وسایل روی میز

دقت کنید وسایل مورد استفاده روی میز را طوری قرار دهید که همه چیز در دسترس شما باشد و برای برداشتن یا کار با هر وسیله مجبور به خم شدن روی میز یا دراز کردن بیش از حد دستتان نشوید.

صفحه نمایش کامپیوتر باید بالای صفحه کلید و مستقیم روبروی چشم های شما باشد، طوری که گردن شما به پایین و بالا یا پهلو ها خم نشود. لازم است حداقل به اندازه ی یک بازو از صفحه نمایش فاصله داشته باشید.

یادتان نرود نسبت به پنجره طوری بنشینید که انعکاس نور در صفحه نمایش شما را اذیت نکند. تلفن هم باید در جایی قرار گیرد که به راحتی در دسترس باشد و برای جواب دادن به آن مجبور به خم شدن یا چرخش کمر نشوید. اگر صندلی تان نمی چرخد، بهتر است کل بدن را به سمتی که می خواهید بچرخانید نه کمرتان را.

گام چهارم: توقف کار و استراحت
حتی زمانی که کاملا طبق اصول صحیح نشسته اید، نشستن طولانی در یک جا، با ممانعت از جریان خون می‌ تواند برای بدنتان عوارضی ایجاد کند. بنابراین سعی کنید هر ۲۰ تا ۳۰ دقیقه، یکی دو دقیقه کار خود را متوقف کرده و حرکات کششی انجام دهید و بعد از هر ساعت ۵ تا ۱۰ دقیقه استراحت کرده یا کار خود را تغییر دهید.

البته نمی گوییم کار را تعطیل کنید، بلکه منظورمان از استراحت این است که با تغییر وضعیت بدنی خود به عضلات و مفاصل استراحت بدهید. کافی است هر عضله در خلاف جهتی که قرار داشته، قرار گیرد. برای این کار حتی می توانید بلند شوید و در اتاق خود چند قدم راه بروید.

هنگام نهار هم بهتر است از جای خود برخیزید و یک دوری در اطراف بزنید.

یادتان باشد علاوه بر عضلات و مفاصل، چشم های شما نیز نیاز به استراحت دارند. بنابراین گه گاه به جای نگاه کردن به صفحه نمایش به نقطه ای دور دست خیره شوید یا با کف دست تان ۱۰ تا ۱۵ ثانیه چشم هایتان را بپوشانید.

*سه نکته ی طلایی
۱- تا می توانید هنگام کار از جایتان بلند شوید و حرکت داشته باشید.

۲- تا جایی که ممکن است وسایل روی میز را در دسترس خود قرار دهید تا برای استفاده از آنها لازم نباشد مرتب روی میز خم شوید.

۳- هنگام کار عضلات خود را شل و ریلکس(relax) کنید تا متحمل فشار انقباض عضلانی اضافی روی بدن خود نشوید.


انتهای پیام/