میلاد بیگی زیر پرچم جمهوری آذربایجان با سر مربیگری مهماندوست توانست درس خوبی به خدابخشی که نه به فدراسیونی بدهد که وی را از ایران راند.
 
مهماندوست تنها کسی بود که در مهد تکواندو دنیا یعنی کره جنوبی ایران را قهرمان تکواندو جهان کرد و بعد از اینکه رئیس فدراسیون تکواندو که اتفاقا سال هاست در این سمت پا برجاست،مهماندوست را از تیم ملی برکنار کرد تا ترک وطن کند و هدایت تیم جمهوری آذربایجان را بر عهده بگیرد.
 
مبارزات خشک و بدون تاکتیک ایران در رقابت های ریو نشان داد در بحث فنی و تکنیک های روز دنیا ما سال ها عقب بودیم و اگر تا به حال فکر می کردیم جدایی مهماندوست ارتباطی با رفتار رئیس فدراسیون ندارد اما با مصاحبه ای که پولادگر رئیس فدراسیون تکواندو در مورد میلاد بیگی و رضا مهماندوست انجام داد مطمئن شدیم که این تصمیم شخصی بود و ضربه اش را استعداد هایی خوردند که شاید در المپیک دیگر شانس حضور نداشته باشند.
 
بخشی از مصاحبه پولادگر درباره مهماندوست و بیگی:
 
« من متاسفم که در رسانه‌های ما از چند ماه قبل فضای سنگینی برای این رقابت به وجود آوردند و متاسفم برای کسانی که با پول مردم رشد کرده و به کشورهای دیگر می‌روند و در رویداد بزرگ جلوی چشم مردمان ایران روبه‌روی یک هموطن می‌ایستند. پول چقدر ارزش دارد؟
 
  ما حاضریم جان خود را بدهیم تا مردم‌مان شاد شوند. آیا پول اینقدر ارزش داشت که باعث ناراحتی مردم ایران شوند و کسی مزدوری کند؟ من این‌ها را هموطنان خودم نمی‌دانم.»
 
یوسف کرمی قهرمان سابق تکواندوی ایران نیز بعد از عملکرد فاجعه بار تکواندو در المپیک از تصمیم مهماندوست و بیگی برای رفتن به آذربایجان دفاع و از پولادگر به دلیل حرفهای ناپسندش درباره آنها انتقاد کرد. به عقیده او میلاد بیگی اگر در ایران می ماند همیشه پشت خدابخشی به عنوان نفر دوم باقی می ماند و هیچگاه به او فرصت حضور در المپیک داده نمی شد . در حالی که او در المپیک با اقتدار توانست نابوگر را نابود کند. 

 
مهماندوست هم بنا به صحبت های کرمی در شبکه ورزش از تیم ملی با بی مهری کنار گذاشته شد و حق داشت برای ادامه دادن شغل خودش ، در حالی که به او فرصت کار در ایران داده نمی شود ، به کشور های دیگر برود و درآمد داشته باشد.
 
سجاد مردانی سومین تکواندوکار مرد کشورمان بود که او هم با عملکردی ضعیف از مسابقات حذف شد. نکته جالب این است که او در وزنی بود که یکی دیگر از شاگردهای مهماندوست به نام عیسیُف از آذربایجان قهرمان شد و این نتیجه طعنه دیگری بود که  مهماندوست به رئیس فدراسیون تکواندوی کشورمان زد.
 
تنها نکته امیدوار کننده تکواندوی کاران ایران در ریو مدال برنز کیمیا علیزاده بود که توانست برای نخستین بار بانوان المپیکی ایران را صاحب مدال کند و این طلسم را بشکند.
 
  اما حالا پس از المپیک نیز وضعیت تکواندوی ما اصلا مساعد نیست و در آستانه مسابقات فینال جایزه بزرگ باکو ،نه کادر فنی مشخصه و نه برنامه اعزام. مسابقات بسیار مهمی که بین نفرات اول تا سوم، امتیازات صعود به المپیک توکیو توزیع می‌شود.
 قرارداد مربیان در المپیک تمام شد. اگه تمام نشده بود هم با توجه به اختلافات شدید کادر فنی در ریو، آن مجموعه دیگر نمی توانند با هم کار کنند.
ترکیب نامشخصه. کیمیا علیزاده جراحی کرده، فرزان عاشورزاده و مهدی خدابخشی در وزن جدید دارای رنکینگ نیستن و نمی‌توانند شرکت کنند. یعنی از چهار المپیکی، فقط سجاد مردانی به مسابقات می‌رسد.

*المپیک تدارکاتی برای تافته های جدابافته
 
اما برخلاف تکواندو که همه انتظار مدال آوری از ورزشکارانش داشتند ، کسی از والیبالیست ها این انتظار را نداشت. با این حال اتفاقی که در مورد والیبالیست ها آزار دهنده بود ، غرور بیش از اندازه بچه های والیبال باعث شد که در مراسم افتتاحیه شرکت نکنند.
 
این موضوع حاشیه های زیادی را به همراه داشت و حتی باعث شد تا خبرنگاران ایرانی حاضر در ریو والیبالیست ها را بایکوت خبری کنند. اما جدا از اتفاقات مراسم افتتاحیه در طول رقابت ها انتقادات زیادی به نحوه بازی تیم والیبال ایران وارد شد و گفته می شد که انگار المپیک برای بچه ها والیبال ایران بازیهای تدارکاتی است که در آن تلاش خاصی نکردند و استرس و ناراحتی از باخت در چهره و سبک بازیشان دیده نمی شد.

 والیبال ایران در المپیک از تیم هایی شکست خورد که رقبانش را در رقابت های قبلی شکست داده بود. از جمله تیم آرژانتین که ما در لیگ جهانی آنها را در کشور خودشان نیز شکست داده بودیم اما در المپیک به راحتی و با نتیجه سه بر صفر تن به شکست دادیم. 

 
اکبر نایینی ، کارشناس و منتقد والیبال ایران ، معتقد است : عملکرد تیم ملی ایران در المپیک خوب نبوده است: «به اعتقاد من نسل فعلی تیم ملی والیبال توانایی این را داشت که در المپیک 2016 ریو روی سکو برود و فکر می‌کنم حتی اگر تیم پنجم لیگ ایران هم به المپیک می‌رفت می‌توانست به جمع 8 تیم صعود کند و کار خارق العاده‌ای صورت نگرفت.»
 
وی ادامه داد: «تیم والیبال ایران در المپیک ریو دو تیم کوبا و مصر را شکست داد که در زمره ضعیف‌ترین تیم‌های حاضر در مسابقات بودند. شرایط بهتری می‌توانست در المپیک برای تیم ملی ایران رخ دهد و این بازیکنان پتانسیل این را داشتند تا در بازی های بیشتری به پیروزی برسند اما متاسفانه آنقدر که همه به صعود ایران توجه کردند، به نتیجه‌گیری در مسابقات اهمیت ندادند.»
 
*بنایی که فرو ریخت
 
یکی از رشته هایی که ما بسیار روی مدالهایش در المپیک حساب کرده بودیم ، کشتی فرنگی بود. اما تیمی که در المپیک لندن سه مدال طلا از چهار مدال طلای کاروان ما را به دست آورده بود ، در ریو فقط فقط دو مدال برنز به دست آورد.
 
 شوک کشتی فرنگی ما با باخت عجیب حمید سوریان در مسابقه اولش آغاز شد و با حذف و ضربه فنی شدن سوریان ، شوک های دیگر هم به بنا و تیمش وارد شد و یکی پس از دیگری حذف شدند.
 
بزرگترین انتقادی که کارشناسان کشتی به تیم بنا کردند ، ضعف بدنی مشهود همه تیم 6 نفره ما بود که هادی عامل نیز آن را اصلی ترین دلیل شکست های تیم بنا دانست. بچه های فرنگی کار ما همه در زمان دوم از لحاظ بدنی کم می آوردند و توان کشتی گرفتن نداشتند. این موضوع بیش از همه در کشتی سوریان مشهود بود و با این که در هر دو کشتی خود از حریفانش پیش افتاد اما در نهایت در زمان دوم مسابقه بدنش به اصطلاح خالی کرد و بازی را باخت.
 
اما به جز ضعف بدنی انتقادات بیشتری نیز بر محمد بنا وارد است. بنا در دوره گذشته در لندن شگفتی ساز شد و همه از او به عنوان نابغه مربیگری و آقای خاص کشتی نام بردند اما او در این دوره که او کادر مجرب مربیگری دوره قبل یعنی جمشید خیرآبادی و ناصر نوربخش را در اختیار نداشت تازه متوجه نقش این دو نیز در المپیک لندن شدیم. خیرآبادی مثل مهماندوست به آذربایجان رفت و بنا از نوربخش نیز در دوره دوم مربیگری اش استفاده نکرد. این باعث شد تا تمام بار آماده سازی فرنگی کاران روی دوش بنا باشد و نتیجه اش این ضعف بدنی مشهودی شد که دیدیم.
 
 انتقاد دیگر که به آقای خاص کشتی ایران وارد شد این بود که او فقط به تیمی که در لندن برده بود اعتماد داشت و می خواست بدون توجه به میزان آمادگی و سن و سالشان همان تیم را به ریو ببرد. این اصرار بنا باعث شد تا او چشمش را روی استعدادهایی مانند زیدوند و علیاری ببندد. زیدوند در جام لهستان قهرمان جهان را برده بود و قهرمان شد اما بنا حتی بین او و امید نوروزی که در مسابقات اخیر آماده نشان نداده بود مسابقه انتخابی هم نگذاشت و قهرمان لندن را به ریو برد. بنا همین کار را هم با مهدی علیاری کرد. علیاری هم مثل زیدوند در لهستان مدال طلا را تصاحب کرد. اتفاقا او همین حریف کوبایی را که قاسم رضایی را برده بود شکست داد و قهرمان شد. ابتدا قرار بود بین او و قاسم رضایی انتخابی برگزار شود اما با مصدوم شدن رضایی این مسابقه کنسل شد و بنا هم با نادیده گرفتن علیاری ، رضایی را به ریو برد. 

 
تنها وزنی که بنا در آن کشتی انتخابی گذاشت وزن چهارم بود که حسین نوری ، حبیب اله اخلاقی را شکست داد اما نتیجه همین انتخابی هم نادیده گرفته شد و با این که اخلاقی در لندن هم به مقامی دست نیافته بود ، بنا باز هم او را به ریو برد تا شاهد شکستی دیگر باشد.
 
البته پس از نتیجه ضعیف کشتی فرنگی محمد بنا استعفا داد و علی اشکانی جایگزین وی شد .
 
مهرداد اسفندیاری فر مربی سابق تیم ملی کشتی فرنگی درخصوص عملکرد تیم ملی کشتی فرنگی در بازی های المپیک 2016 ریو  اظهار داشت:اگر بخواهیم عملکرد فرنگی کاران را با رقابت های المپیک 2012 مقایسه کنیم که نتیجه بدی گرفتیم اما چنانچه قیاس ما با ادوار المپیک ها باشد کسب 2 مدال برنز نتیجه خوبی بود ولی  در مجموع  عملکرد متوسطی را توسط فرنگی کاران در میدان برزیل شاهد بودیم.
 
وی افزود :با توجه به پایان بازی های المپیک ریو 2016  و فرصت 4 ساله ای که تا المپیک بعدی باقی مانده بهترین زمان برای خانه تکانی و تغییرات در تیم های ملی همین موقع بود که خوشبختانه صورت گرفت.

*ناکامی های احسانی
 
اما تک ستاره های رشته های دیگر مثل احسان روزبهانی و احسان حدادی در بوکس و پرتاب دیسک نیز از آنها انتظار مدال می رفت اما ناکام بودند. حاشیه های بوکس پس از حذف روزبهانی در بازی اول و خداحافظی با المپیک تازه شروع شد. اختلافات رئیس فدراسیون با روزبهانی که نشان داد وضعیت بوکس ما از مدتها پیش مشکل داشت.
 
همایون امیری مربی پیشین تیم ملی بوکس در خصوص ناکامی های المپیک گفت:من در مورد احسان روز بهانی اظهار نظر نمی کنم ، چرا که   روز بهانی مربی اختصاصی داشت و باید از مربی وی پرسید چرا احسان عملکرد ضعیفی در المپیک  داشت. به طور  کلی ناکامی تیم ملی  بزرگسالان بوکس دلایل زیادی دارد که یکی از مشکلات عدیده ملی پوشان نبود بازیهای تدارکاتی بود. همچنین تغییرات مربیان و حضور بوکسورهای کم تجربه در اوزان مختلف ، از دیگر دلایل این مساله بود. متاسفانه تعداد زیادی از بوکسورها  تا آن زمان  به مسابقات برون مرزی اعزام نشده بودند و این مساله  برای یک ملی پوش از مشکلات بزرگ محسوب می شد.
 
وی افزود:در ورزشهای رزمی خصوصا رشته بوکس ملی پوشان بیشتر از رشته های دیگر به مسابقات تدارکاتی احتیاج دارند ،که این مساله برای بوکسورهای ایران هیچ گاه محقق نشد.  

 
  وی یکی از دلایل دیگر ناکامی بوکس ایران را تغییر مسابقات گزینش المپیک دانست و گفت:در گذشته 3مرحله گزینش در آسیا  برای المپیک داشتیم اما در این دوره تنها یک دوره برگزار شد  ، آن هم  در مسابقات جهانی بود. در مسابقات قهرمانی  آسيايى نیز در اوزان سنگین علارغم  تلاش بسیار بوکسورها ، با ناداوریها ی زیادی مواجه شدیم. همچنین با قضاوت ناعادلانه و یک طرفه داوران ، مدال ها و سهمیه را به راحتی از دست دادیم. تا جایی که تا آخر مبارزه  نمی دانستیم چه امتیازاتی از سوی داوران به حریفان داده شده و بازنده میدان هستیم یا برنده!!!!
 
امیری در پایان تصریح کرد:به طور کلی تمامی این مسائل دست به دست دادتا بوکس ایران طی سالهای اخیر ناکامی های زیادی را تجربه کرده و از المپیک به راحتی خداحافظی کند.
 
احسان حدادی نیز مصدومیت را دلیل نتایج ضعیفش عنوان کرد و کسی که در لندن به مدال برنز رسیده بود در این دوره حتی به فینال هم نرسید . این در حالی است که فدراسیون برای او و موفقیتش در المپیک ، هزینه زیادی را خرج کرده بود.
 
حصیبی کارشناس دو و میدانی در خصوص نتایج ضعیف در المپیک گفت: پیش از مسابقات احسان حدادی نزدیک به یک سال را در اردوکیش، آلمان و امریکا با مربی اختصاصی اش تمرین کرد تازه بدتر از ان نزدیک به یک میلیارد تومن فدراسیون برایش هزینه کرد  تا در ریو 2016 بتواند مانند دوره پیش یک مدال خوشرنگ برای کشورمان کسب کند.اما وی در کمال ناباوری در المپیک نتوانست توقعات را بر اورده کند. و با رکوردهای ضعیف غیر قابل قبول به کارش در این رقابت ها پایان داد بعد از اتمام مسابقات پرتاب دیسک المپیک هم با افتخار تمام اعلام کرد تنها شرمنده کیومرث هاشمی شده که نتوانسته قولی را که و به وی داده بود عملی کند.حال این سوال پیش می آید فدراسیون که می دانست وی قرار است با مصدومیت در مسابقات المپیک شرکت کند پس چرا این همه برایش هزینه کرد آخر هیچ نتیجه مثبتی به دست نیامد. به هر حال فدراسیون با این پول می توانست جوانان زیادی را در اینده به دو و میدانی کشور معرفی کند.
 
 *نقش وزارت ورزش در ناکامی ها
 
 در نهایت اگر این رشته ها و ورزشکاران مورد بررسی در ریو عملکرد بهتری داشتند رتبه ایران نیز در جدول بسیار بهتر می شد. وزیر ورزش حد ایران را در المپیک چهار مدال می داند و حالا که هشت مدال گرفتیم ، از نظر وی عملکرد موفقی داشتیم اما افکار عمومی از نتیجه به دست آمده راضی نیست و بسیاری از مردم و حتی نماینده های مجلس نیز معتقدند به دلیل اینکه ما در لندن 12 مدال گرفتیم ، در این دوره نباید پس رفت می کردیم. 

 
در این ناکامی ها نباید فقط ورزشکاران یا مربیان را مقصر دانست. وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک هم در این ناکامی ها به اندازه ورزشکاران سهیم اند. ناظران وزارت که قبل از المپیک از تمرینات المپیکی ها بازدید می کردند معلوم نیست که چرا متوجه این مشکلات یا ضعف های ورزشکاران نشدند و یا نخواستند که بشوند. حتی در جریان بازیهای المپیک نیز و مراسم افتتاحیه نیز مسئولان کمیته ملی المپیک واکنش خاصی برابر غیبت والیبالیست ها نشان ندادند و حتی گفته می شود که از بایکوت خبری آنها ناراحت نشدند.
 
 *ملک های شخصی فدراسیون ها
 
 المپیک 2016 ریو با تمام شادی ها و ناکامی ها به پایان رسید اما هنوز هم پس از گذشت چند ماه از المپیک درباره فدراسیون های ناکام هیچ تصمیمی گرفته نشده و با استعفای وزیر ورزش و آمدن سرپرست جدید به نظر نمی رسد اتفاق خاصی در این فدراسیون ها بیفتد. بعضی از این فدراسیون ها انگار به صورت ملک شخصی روسا درآمده و شاید کمتر کسی یادش بیاید که چه کسی پیش از این افراد ریاست این فدراسیون ها را بر عهده داشته است. روسای فدراسیون هایی که با وجود ناکامی پیاپی همچنان بر مسند خود باقی هستند و در هر انتخاباتی که برگزار می شود از یک ماه قبل نتیجه آن مشخص است و دوباره همان افراد در سمت خود ابقا می شوند.
 
پس از استعفای گودرزی ، در حال حاضر سلطانی فر گزینه منتخب دولت برای وزارت است . البته هنوز مشخص نیست که چه کسی وزیر آینده شود و کاش حداقل وزیر آینده ورزش کاری کند و فدراسیون ها را از حالت ملک شخصی دربیاورد.