با این‌ که سازمان‌های مدافع حقوق بشر از جمله "سازمان دیده‌بان حقوق بشر" گزارش‌های بیشماری از نقض حقوق بشر در زندان‌های قذافی سخن ‌گفته بودند، اما همواره این گزارش‌ها توسط رژیم قذافی تکذیب می‌شد، درحالی‌که برخی از این جنایات مانند قتل عام زندان ابو سلیم انکارناپذیر و برخی دیگر مانند حادثه "زندان الغیران" در ماه آخر سال 2004 حتی دل رژیم قذافی را به درد آورد.

اکثر زندانیان زندان‌های رژیم قذافی در معرض شکنجه‌هایی قرار داشتند که درسطح بین‌المللی تحریم شده بود و این نکته‌ای است که شاهدان عینی و یا کسانی‌ که در معرض چنین شکنجه‌هایی قرار داشتند به آن اعتراف می‌کنند.

شکنجه در همان اولین لحظه بازداشت پیش از پای گذاشتن به مراکز رسمی باز جویی توسط گروهی که اقدام به بازداشت فرد نموده‌اند، آغاز می‌شود و این شکنجه‌های نخستین به عملیات ضیافت یا مهمانی معروف است و در زندان زاره و بسیاری از مراکز امنیتی موجود در لیبی مشاهده می‌شد.

در عملیات ضیافت زندانی تحت انواع و اقسام شکنجه‌های بدنی و روحی تحریم شده بین‌المللی قرار می‌گیرد و سپس بر اساس جرمی که فرد مرتکب شده راهی یکی از مراکز زیر می‌شد:

بازجویی و شکنجه هر دو توامان برای زندانی آغاز می‌شوند و تا زمانی که در زندان وجود داشته باشد، هر روز مورد بازجویی قرار می‌گیرد، در طول بازجویی زندانی از خواب و قضای حاجت جز سه بار در روز منع می‌شود و بطور مستمر مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرد.

شکنجه‌ها در این مرحله بصورت بستن محکم و دردناک دست‌ها و محکم کردن آنها به پشت از زیر صندلی و سپس هل دادن بدن زندانی به سمت عقب و استفاده از موزیک‌ در بالاترین صدای ممکن است که بازتاب آن ایجاد استرس و اضطراب‌های روحی و روانی در فرد است، این شیوه شکنجه تا سال ۲۰۰۰ در زندان ابو سلیم استفاده می‌شد. تحت فشار گذاشتن زندانیان بیمار یا تهدید به قتل زندانی یا افراد خانواده وی، دادن تکان‌های شدید و خشونت‌آمیز و محروم کردن زندانی از هرگونه ملاقات با خانواده، بستگان یا وکیل، پوشاندن سر و صورت یا بستن محکم چشم‌ها یا تاباندن نور بسیار قوی به شکل مستقیم به چشم‌ها همه و همه بخش کوچکی از شکنجه‌های اعمال شده در زندان‌های رژیم قذافی بود.

از دیگر شیوه‌های شکنجه مورد استفاده در زندان‌های رژیم قذافی باید از واداشتن زندانی به نشستن بر نوک انگشت‌های پا بدون این‌که زانوهایش با زمین تماس داشته باشند و قرار دادن سر به‌گونه‌ای که با دست‌هایش بدن خود را نگه‌داشته و به این طریق تعادل خود را برای مدتی طولانی حفظ کند یا واداشتن زندانی به از تن درآوردن لباس‌ها و ایجاد زخم‌هایی در پشت زندانی توسط تیغ ریش تراشی که در دست بازجو قرار دارد، یاد کرد، شیوه اخیر از جمله شکنجه‌های معروف "صلاح المشری" از جمله بازجویان بی‌رحم زندان‌های قذافی است و به شکلی گسترده در زندان ابو سلیم کاربرد داشت.

اگر باز بخواهیم از شیوه‌های شکنجه در زندان‌های قذافی بگوییم باید به موارد زیر اشاره کنیم؛ از جمله شکنجه پاشیدن آب بسیار سرد به زندانی در سرمای زمستان یا خواباندن زندانی از پشت بر روی زمین در حالی که دست‌هایش نیز به پشت بسته است با هدف ایجاد دردهای کشنده در دست‌ها از طریق فشارهای وارده توسط بازجو و وزن خود زندانی یا قرار دادن جسمی سنگین بر روی زندانی برای گرفتن اعتراف یا واداشتن زندانی به خوابیدن بر روی شکم به‌گونه‌ای که صورت وی از دو جهت بر روی زمین قرار گیرد، در این شرایط یکی از زندانبانان پای خود را بر گونه و صورت زندانی فشار می‌دهد و دیگر زندانبانان اقدام به وارد آوردن ضربات مهلک بر صورت زندانی می‌کنند، در این شرایط اگر زندانی بخواهد روی برگرداند، صورتش با زمین تماس پیدا می‌کند و به زمین کشیده می‌شود و اگر نخواهد این کار را بکند، باید ضربات مهلک زندانبانان را که به صورتش وارد می‌شود، تحمل کند یا واداشتن زندانی به سرپا ایستادن‌های بسیار طولانی و تهدید به این‌که اگر اظهار خستگی کند یا کوچکترین حرکتی به خود دهد، سگی را به جان او خواهند انداخت یا این‌که تا جایی که در توان دارد او را ترکه خواهند کرد. 

اما شکنجه‌های شکنجه‌گران قذافی به اینجا ختم نمی‌شود و آنها باز هم شیوه‌های دیگری برای آزار دادن و شکنجه کردن زندانیان جهت گرفتن اعتراف از آنها دارند که عبارتند از:

اما اگر بخواهیم درباره انواع زندانیان یا به عبارتی بهتر انواع باز داشت‌ها در لیبی زمان قذافی سخن بگوییم باید گفت:

انتهای پیام/