مجید نجفی شاعر آیینی در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ پیرامون جایگاه معنوی شاعران اهل بیت (ع) گفت: شکی نیست که شاعر آیینی مورد عنایت قرار گرفته که اجازه پیدا کرده درباره حضرات معصومین علیهم السلام حرف بزند. در واقع ورود به جایی پیدا کرده که خدا، انبیا، اولیا و بزرگان نیز نسبت به این ساحت حریم، حرمت و احترام قائل شدند. این اغراق نیست کما این که پشتوانه روایی هم دارد.

وی افزود: حدیثی از ناحیه حضرت رضا (ع) صادر شده که می‌فرمایند: «هرکس بیتی شعر در مصائب و مناقب ما بسراید، خداوند او را به روح‌القدس تایید می کند». برخورداری از چنین جایگاهی به دست نمی‌آید، مگر با توسل به خود آن حضرات، تربیت نفس، تلاش، مطالعه، مقتل شناسی، تاریخ و ... .
 
وی در پایان خاطرنشان کرد: شاعر آیینی از حقیقت نوشته و حرف می‌زند اما نه حقیقتی که مربوط به اتفاقات روزمره اجتماعی، خانوادگی، سیاسی و یا موضوعاتی که از ارزشمندی کمتری برخوردار است بلکه از حقیقتی به نام نور می‌نویسد. بنابراین از قلمی مقدس برخوردار است و در تفاوت شاعر اهل بیت علیهم السلام با دیگر شاعران (البته با ادای احترام) همین بس که شاعر آیینی یا بهتر بگویم شاعر ولایی، به مدح و ستایش کسانی می پردازد که مورد اکرام خداوند هستند و بر این اساس باید تربیت نفس را سرلوحه کار خود قرار دهد. 

شایان ذکر است؛ تا به حال از این شاعر آثاری چون «من بودم و تو» و «هوی نهنگان» که مجموعه شعر علوی است، منتشر و روانه بازار کتاب شده است. 


انتهای پیام/