به گزارش
خبرنگار گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان؛رشته شنا در سال 1960 میلادی فعالیت خود را تحت پوشش IPC آغاز كرد. این رشته در سال 1359 در ایران آغاز به فعالیت کرد و نخستین دوره مسابقات قهرمانی كشور آن در همین سال برگزار شد. اولین اعزام برون مرزی رشته شنا در سال 1372 با اعزام به مسابقات بینالمللی مجروحان جنگی انگلستان صورت پذیرفت.
شنا از رشتههای پر مدال بازیهای پارالمپیك به حساب میآید و گروههای دارای معلولیتهای حسی- حركتی میتوانند در آن شركت نمایند. اولین حضور ورزشكاران ایرانی در بازیهای پارالمپیك 2012 لندن اتفاق افتاد.
شاهین ایزدیار که در بازیهای پارالمپیک لندن نیز حضور داشت با شرکت در بازیهای پاراآسیایی کره جنوبی و در ماده ۱۰۰ متر قورباغه با کسب حد نصاب لازم توانست سهمیه پارالمپیک پانزدهم را به دست آورد.
وی تنها نماینده تیم ملی شنا جانبازان و معلولین در پارالمپیک ریو بود که دومین تجربه خود را در این رقابت ها با کسب عنوان هشتمی رقم زد.
شاهین ایزدیار متولد 22 شهریور ماه سال 1372 در شهر کرج است که از ناحیه مچ دست راست دچار معلولیت مادر زادی است.وی از نه سالگی وارد رشته شنا شد و از سال 86 با ورزش جانبازان و معلولین آشنا و از سال 87 وارد تیم ملی شنا شد.
وی تاکنون در 9 دوره از رقابت های جهانی و آسیایی حضور داشته که موفق به کسب مدال های خوش رنگی برای ایران شده است.
این موضوع باعث شد با تنها شناگر کاروان ایران در پارالمپیک ریو گفتگویی داشته باشیم:
از چه زمانی ورزش را آغاز کردید؟
من از 7 سالگی به مدت دوسال تکواندو کار کردم و به علت آسیب های زیادی که این رشته داشت وارد شنا شد و از 14 سالگی به عضویت تیم ملی در آمدم و در 11 مسابقه برون مرزی 43 مدال رنگارنگ کسب کردم.
پارالمپیک ریو چه تفاوتی با لندن داشت؟
ریو از لحاظ سطح رقابتی بسیار بالاتر بود. در لندن در ماده قورباغه با رکورد یک دقیقه و دوازده صدم ثانیه در جایگاه هشتم قرار گرفتم و در ریو با وجود اینکه رکوردم را سه ثانیه ارتقا بخشیدم باز هم در همین مکان ایستادم و این نشان می دهد که سرعت پیشرفت شنا در جهان زیاد است اما ما خیلی آهسته حرکت می کنیم.
هدفتان در عرصه ورزش چیست؟
بانوجه به اینکه مسابقات پاراآسیایی را در پیش داریم به دنبال دفاع از عنوان قهرمانی خودم در این رقابت ها هستم تا علاوه بر کسب مدال طلا بتوان مسیر کسب سهمیه پارالمپیک 2020 ژاپن را هموار کنم و ورزش را تا کسب مدال پارالمپیک ادامه می دهم.
در حال حاضر مشغول به چه کار هستید؟
من دانشجوی کارشناسی تربیت بدنی هستم و کار سختی است که در کنار ورزش بتوانم تحصیل خود را ادامه دهم اما تلاشم را می کنم که در تحصیل هم مانند ورزرش موفق باشم.
چه انتظاری از وزیر ورزش و مسئولین دارید؟
توجهی که به ورزشکاران المپیک می شود نسبت به بیشتر است و من از مسئولین می خواهم زحمت ورزشکاران پارالمپیکی را ببینند و این کم توجهی و تفاوت بین این دو گروه را کم کنند چرا که ما هم بیشتر زحمت می کشیم و هم موفق تر هستیم.البته تفکیک دو کمیته المپیک و پارالمپیک از یکدیگر به بودجه ورزش ما کمک زیادی می کند و امیدوارم از این پس اردوهای بیشتری برای کاروان پارالمپیکی در نظر گرفته شود.
چه توصیه و پیشنهادی به افراد هم سن و سال خود دارید؟
جوان ها باید از نیروی جوانی خود استفاده کنند و افرادی که دارای معلولیت هستند نباید خود را محدود سازند.معتقدم در ورزش،هنر و علم می توان موفق بود و باید در زندگی تلاش کرد.
حرف آخر...
امیدوارم به رشته شنا که می تواند افتخارات زیادی برای کشورمان در پارالمپیک و جهان رقم بزند بیشتر اهمیت داده شود و فضای ورزشی برای جانبازان و معلولین افزایش پیدا کند.
انتهای پیام/