عضو حقوقدان شورای نگهبان:
خط تحریم در انتخابات شکست خورد
نجیب بارور در گفت‌و‌گو با باشگاه خبرنگاران:
شعر زبان اعتراض‌های سیاسی مردم افغانستان است
شاعر نامدار افغانستانی گفت: مردم افغانستان به سبب آگاهی از تاثیر شعر از آن به عنوان وسیله‌ای برای اعتراض به نظام‌های سیاسی استفاده می‌کنند.
«نجیب بارور» شاعر جوان و نامدار افغانستانی در گفتگو با خبرنگار حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران، خود را متولد کابل معرفی می‌کند که دارای مدرک کارشناسی علوم سیاسی و در حال حاضر به کارهای فرهنگی مشغول است.وی سه کتاب «نام دیگر کابل»، «سه عکس جدا افتاده» و «هندوکش بی‌اقتدار» را به عنوان اثرهای هنری خود نام می‌برد و می‌گوید که هندوکش بی‌اقتدار به چاپ دوم هم رسیده است.
او با بیان اینکه شعر از جایگاه ویژه‌ای در میان مردم افغانستان برخوردار است اضافه می‌کند: شعر از گذشته‌های بسیار دور در میان مردم و خانواده‌های افغانستانی از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بوده به نقل مجالس و محافلشان خواندن اشعار مولانا جلال‌الدین بلخی و دیگر شاعران فارسی زبان است و در حوزه خراسان که افغانستان بخشی از آن است شعر عزیزترین پدیده‌ای در زندگی مردم بوده است.
این شاعر جوان افغانستانی با تاکید بر اینکه شعر به عنوان یک پدیده هنری در زندگی مردم افغانستان جاری است، تصریح می‌کند: مردم می‌توانند از طریق شعر بیاندیشند، گاهی احساسات خود را در قالب شعر مطرح کنند و گاهی هم به‌وسیله آن اعتراض خود را به گوش حاکمان برسانند.
نجیب بارور می‌افزاید: شکل‌گیری شعر مقاومت در زمان جنگ‌های داخلی افغانستان هم بدین علت بود که مردم به سبب آگاهی از تاثیر شعر تلاش کردند از آن به عنوان وسیله‌ای برای اعتراض به نظام‌های سیاسی استفاده کنند.
این شاعر نام‌آشنای افغانستانی بیان داشت که شعر پدیده‌ای شیرین و عزیز در زندگی مردم خراسان و به‌خصوص مردمانی که در حوزه هندوکش زندگی می‌کنند است و شاعران همواره از سوی مردم ما به دیده احترام نگریسته می‌شوند و حتی گاهی اوقات به خود شعر هم به مثابه یک امر تقدس‌گرایانه نگاه می‌شود. مردم افغانستان درباره اشعاری که در حوزه عرفانی سروده شده تفاسیر و تعابیری را ارائه می‌کنند که نشان می‌دهد شعر از جایگاه بالایی در افغانستان برخوردار است.
نجیب بارور درباره شعر مهاجرت نیز یادآور شد: در یک مقطع بسیار طولانی و در زمان حکومت طالبان تنها هویت ادبی ما در بخش شعر فارسی به شعر مهاجرت محدود می‌شد که توسط مهاجرین در اروپا، آمریکا، ایران و پاکستان و.. سروده می‌شد و تشکیل‌دهنده روحیات شعر افغانستانی بود.
وی با بیان اینکه جریانی که پس از طالبان در حوزه ادبیات فارسی در افغانستان شکل گرفت جریان نوپایی است، افزود: خوشبختانه پس از شکست طالبان وقتی جریان‌های ادبی در افغانستان شکل گرفت و انجمن‌های ادبی توانستند در کابل، بلخ، مزار شریف، هرات و ...فعالیت خود را آغاز کنند ما توانستیم به یک جریان ادبی برسیم و آن را شعر دهه 90 نامگذاری کنیم.
این شاعر افغانستانی با اشاره به اینکه شعر دهه 90 افغانستان یک شعر نوپاست که به یک جریان نوپا تبدیل شده و در مدت کوتاه توانسته هم شعر جهاد را معرفی کند و هم در حوزه زبان فارسی رشد کند، خاطرنشان کرد: اکنون شعر افغانستان به جریان تبدیل شده که شاعران هم فعال شده‌اند و صدایشان بیرون از مرزهای افغانستان شنیده می‌شود.
انتهای پیام/
