باشگاه خبرنگاران جوان گزارش می دهد؛
نقش مشاجرات خانوادگی در ترویج خشونت جوانان/ راهکار چیست؟
شیوع خشونت کلامی و فیزیکی در میان برخی جوانان و نوجوانان از نمونه معضلات و چالش هایی به شمار می رود که به اعتقاد کارشناسان و روانشناسان،زمینه های اصلی ظهور و بروز آن در تعاملات و مناسبات میان والدین شکل می گیرد.
به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوانگرایش و تمایل ناخواسته به خشونت کلامی و فیزیکی از معضلات و چالش هایی است که در میان برخی از جوانان و نوجوانان به چشم می خورد.اگر در گذشته ای نه چندان دور،گروه ها و افرادی با روحیات و منش خاص در جامعه درگیر چنین معضلاتی بودند اما امروزه شاهد هستیم در سطح جامعه و اماکن عمومی،گستره ای وسیع تر از گروه های جوان و نوجوان جمعیتی با این عارضه دست و پنجه نرم می کنند.
جامعه شناسان و روانشاسان معتقدند،ظهور و بروز خشونت وابسته به عوامل و مولفه های بسیاری می باشد که شرایط محیطی،مسائل اقتصادی،تجارب شخصی،آسیب های روحی،روانی و عاطفی،اعتیاد و...در ظهور و بروز آن موثر و تعیین کننده محسوب می شود.
کیومرث شرافتی در گفت و گو با خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،در تشریح و واکاوی عوامل تاثیرگذار در این ناهنجاری اظهار داشت:عقبه این عارضه را عمدتا باید در محیط و بستر رشد و تربیتی فرد جستجو کرد و به واقع برای تحلیل و ارزیابی صحیحِ این معضل باید به ساز وکارهای پرورشی و تربیتی نظام خانواده نگاهی ویژه و عمیقی را لحاظ کرد.
وی افزود:اساسا بروز برخی عصبانیت ها و پرخاشگری ها در مقاطعی از زندگی انسان امری معمول به نظر می رسد زیرا انسان به واسطه تاثیرگذاری و تاثیرپذیری از کنش ها و واکنش های اجتماعی،روحیات متعدد،متنوع و متکثری را از خود به نمایش می گذارد و انتظار انسانی همیشه آرام در بسیاری از مواقع نزدیک به غیر ممکن است.
جامعه شناس و آسیب شناس مسائل اجتماعی عنوان کرد:زمانی این عارضه و معضل جدی،پر رنگ و چالش بر انگیز می شود که ضریب تکرار و تجربه چنین حالات و روحیاتی در فرد یا گروه های اجتماعی از حالت تعادل خارج می شود و به واقع فرد در برابر کوچک ترین ناملایمات و فراز و نشیب های زندگی،واکنش های پرخاشگرانه ای را بروز می دهد.
شرافتی عنوان کرد:خشونت کلامی و فیزیکی در میان اقشار جوان و نوجوان جامعه از تهدیدات و آسیب هایی است که در موارد حاد می تواند تبعات جبران ناپذیری را در پی داشته باشد که در تجارب پیشین و برخی حوادث گذشته نیز نمونه ها و مصادیق بسیاری از این آسیب را به اثبات رسانده است.
وی افزود:برای ارائه تحلیل روانشناختی و جامعه شناختی صحیح از این عارضه باید گذشته فرد مورد بررسی و وکاوی قرار بگیرد،زیرا در بسیاری از موارد عامل و ریشه اکثریت قریب به اتفاق واکنش های خشنِ آنی و زود گذر نتیجه سیکل و پیشینه ای بلند مدت از آموخته ها و تجربیات شخصی چنین افرادی می باشد.
جامعه شناس و آسیب شناس مسائل اجتماعی با اشاره به نقش بسیار برجسته و تعیین کننده خانواده در خلقیات و روحیات فرد جوان یا نوجوان عنوان کرد:نخستین محیطی که فرد از بدو تولد با آن ارتباط برقرار می کند و تجربیات و تصورات شخصی خویش را در آن شکل می دهد،محیط خانه و خانواده است.
وی افزود:اگرچه به درستی برخی از صاحب نظران،نظام تربیتی آموزش و پرورش را در اصلاح یا کیفیت ظهور و بروز رفتارهای اجتماعی موثر قلمداد می کنند،اما نباید این واقعیت را از نظر دور داشت که عمده ساعات و اوقات شبانه روزی فرد در محیط و بستر خانواده معنا و مفهوم پیدا می کند و به واقع حضور یک نوجوان دانش آموز و نحوه رفتار و تعاملات وی با آموزگار و گروه های هم سن و سال خویش نیز در قالب تجربیات و آموخته های فردی وی از مناسبات خانوادگی او نشات می گیرد.
شرافتی گفت:طبیعتا در شرایطی که یک فرد جوان یا نوجوان از دوران کودکی شاهد تنش ها و پرخاش های متعددی در مناسبات خانوادگی خویش و نحوه برخورد و تعاملات میان والدین خود بوده است،قادر نیست این تجربه و آموخته ها را در ضمیر خویش پالایش کند و آنچه را که صحیح و منطقی است به عنوان الگوی رفتاری خود بر گزیند.
وی افزود:تحقیقات و بررسی های علمی این واقعیت را به اثبات رسانده که حتی نوع و نحوه بروز واکنش های خشونت آمیز فیزیکی و کلامی جوانان و نوجوانان با الگو برداری از آنچه که در محیط خانواده تجربه کرده اند نمود و بروز پیدا می کند.
جامعه شناس و آسیب شناس مسائل اجتماعی عنوان کرد:مشاهده دانش آموزی آرام و یا خشن در محیط مدرسه و کلاس درس موید صحت این ادعا است زیرا تردیدی وجود ندارد که کیفیت آموزشی در یک کلاس درس برای تمامی افراد حاضر در آن فضا و در زمان مقرر آموزشی ثابت می باشد،و وجه تمایزات را باید در بستر و شرایط حاکم بر خارج از محیط آموزشی که همان نوع و کیفیت نظام جاری و ساری بر خانه و خانواده است جستجو کرد.
شرافتی در خاتمه یادآور شد:برای اصلاح شیوه رفتاری جوانان و نوجوان یاید درگام نخست شیوه های تربیتی و فضا و شرایط حاکم بر نظام خانواده اصلاح شود ودر مرحله بعد بطور یقین نحوه آموزش و پیاده سازی فرآیند و تکنیک های تربیتی و پرورشی در محیط مدرسه و نهادهای علمی و آموزشی جامعه عنصری موثر و تعیین کننده خواهد بود و این دو عرصه به مثابه زنجیره های به هم پیوسته،الگوی صحیح رفتاری در جوانان و نوجوانان را شکل می دهد.
انتهای پیام/
