به گزارش
گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، با گوشه روسری نم چشمانش را پاک می کند و با لهجه شیرین آذری می گوید: خیلی دوستم داشت. یکبار نشد دست خالی خانه بیاید. می دانست ظرف دکوری دوست دارم و هر دفعه یک چیزی می خرید. آخرین بار با یک جفت نمکدان دکوری آمد...
وارسنیک مادر شهید "وهانج بابرودی" از شهدای ارامنه است. شب کریسمس مهمان این مادر مهربان بودیم. از آخرین روزهای حضور پسرش می گوید. از روزهایی که وهانج از شهادتش خبر می دهد:" آخرین بار رفت عکاسی و یک عکس جدید گرفت. قاب عکسش را که آورد یک روبان مشکی زده بود.از شهادتش خبر داشت. اجازه ندادم عکس را به دیوار بزند. اما حالا همان عکس مونس لحظات تنهایم است. هر روز که از خواب بیدار می شود با عکس حرف می زنم و درد و دل می کنم. آنقدر نیامد که بعد از 27 سال دیگر حرفهایم تمام شده ..."
منبع: همشهری محله
انتهای پیام/
خانواده های شهدا شرمنده ایم
مادران و فرزندان شهدا شرمنده ایم