گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان - رسانه‌های رژیم صهیونیستی اخیراً از عقد قراردادی بین این رژیم با دولت آذربایجان برای تجهیز ارتش این کشور به سامانه گنبد آهنین خبر دادند. این سامانه مأموریت ره‌گیری موشک‌های با برد کوتاه را انجام می‌دهد. رادیو رژیم صهیونیستی به نقل از یاور جمالوف وزیر صنعت آذربایجان اعلام کرد که این معامله صورت گرفته است، اما به حجم این قرارداد و تعداد سامانه های خریداری شده اشاره ای نکرد. البته پیش از این الهام علیف رئیس‌جمهور آذربایجان از عقد قرارداد نظامی برای دریافت تجهیزات با ارزش بالغ بر 5 میلیارد دلار خبر داده بود.

علی اف در جریان سفر بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی به آذربایجان بار دیگر بر قراردادهای مشترک نظامی با اسرائیل تأکید کرده و همکاری‌های امنیتی بین دو طرف را بسیار نتیجه بخش ارزیابی کرد. وی از سطح همکاری‌های آذربایجان و اسرائیل و ادامة این روند ابراز رضایت کرد.

طبعا یکی از مهم‌ترین اهداف قراردادهای نظامی بین کشورهای مختلف، رسیدن به سود اقتصادی و تسریع در توسعه صنایع نظامی و تسلیحاتی و سود آوری این صنایع است. رژیم صهیونیستی نیز طی دو دهه گذشته این هدف را در دستور کار خود قرار داده و در برخی سطوح تجهیزات نظامی موفقیت های قابل توجهی در عرصه صادرات به دست آورده است.
 
شای لیوی تحلیلگر مسایل نظامی رژیم صهیونیستی در این رابطه به سایت عبری زبان ماکو گفت که همکاری نظامی بین ارتش اسرائیل و  سایر ارتش های جهان فرصت بازاریابی برای تسلیحات اسرائیلی در این کشورها و تبادل اطلاعات امنیتی را از طریق مشارکت امنیتی با این کشورها می دهد.
 
گرچه اظهارات رسمی مقامات دو طرف در جریان سفر بنیامین نتانیاهو به آذربایجان نشان از عقد این قرارداد نظامی دارد، اما مجموعه ای از ابهامات و تردیدها در قبال این معامله تسلیحاتی وجود دارد که انجام آن را در هاله ای از ابهام قرار داده است. یکی از این ابهامات، در زمینه قرارداد نا نوشته‌ای است که در زمینه تعاملات تسلیحاتی کشورهای مختلف وجود دارد.
 
معمولا کشورها هنگامی صادرات نظامی خود به طرف های دیگر را به ویژه در مورد سامانه‌های دفاع ضدموشکی آغاز می کنند که بتوانند به سامانه ای پیشرفته‌تر دست پیدا کنند، در این شرایط کشورهای مختلف حاضر می‌شوند تکنولوژی یا خود سامانه های قدیمی تر را به فروش برسانند. این موضوع برای حفظ اسرار نظامی کشور جهت ایجاد بازدارندگی نسبت به حملات نظامی حائز اهمیت است. حال اگر بخواهیم رژیم صهیونیستی را در این معادله قرار دهیم که بزرگ‌ترین تهدیدات آن، تهدیدات موشکی ناشی از دشمنان سنتی این رژیم است، مسأله اهمیت ویژه ای پیدا می کند.
 
نکته دیگر اینکه کشورهای خریدار در شرایط عادی و در صورتی که برای عقد قرارداد با طرف های خاص در معرض فشار قرار نداشته باشند، معمولا به سراغ خرید سامانه‌هایی می‌روند که کارآیی و موفقیت آنها در مراحل مختلف آزمایشی به ویژه در شرایط طبیعی جنگی به اثبات رسیده باشد. این در حالی است که ابعاد شکست سامانه گنبد آهنین بویژه پس از اتمام مراحل بهره برداری از آن در جنگ اخیر غزه یا نفوذ پهپادهای جاسوسی و مهاجم به داخل سرزمین‌های اشغالی بر کسی پوشیده نیست. لذا عقلا خرید یک سامانه شکست خورده با هزینه چند میلیارد دلاری منطقی به نظر نمی رسد.

علاوه بر اینها پیش ‌از این نیز مطالب زیادی در رابطه با فروش این سامانه موشکی به آذربایجان مطرح شده است، تقریباً هر بار که دیدارهای دوجانبه‌ای بین مسئولان آذربایجان و رژیم صهیونیستی صورت می‌گیرد، صحبت‌ها از قرارداد فروش گنبد آهنین به آذربایجان مطرح می شود، اما نه تنها این قرارداد نهایی نمی شود، بلکه جزئیات و حجم مالی این معامله کلان تسلیحاتی نیز افشا نمی‌شود، البته در جریان سفر اخیر اعلام شده است که بخش عمده‌ای از قرارداد 5 میلیارد دلاری اجرا شده، اما هیچ جزئیاتی از آن منتشر نشده است.
 
در سال 2014 نیز هم‌زمان با سفر موشه یعلون وزیر جنگ رژیم صهیونیستی به باکو صحبت ها در رابطه با فروش این سامانه ضد موشکی به آذربایجان مطرح شد، اما در عمل اتفاقی در این راستا نیفتاد.
 
در همین رابطه روزنامه صهیونیستی هاآرتص چند روز پیش نوشت که اسرائیل از سال‌ها پیش به دنبال فروش سامانه گنبد آهنین به برخی کشورها است، اما در این رابطه موفقیت قابل توجهی به دست نیاورده است. این روزنامه می‌افزاید که اخبار منتشر شده در رابطه با قرارداد نظامی اسرائیل آذربایجان شرقی اخبار قرار با سنگاپور در سال 2010 برای فروش همین سامانه ضد موشکی است، قراردادی که هرگز انجام نشد.

صرف نظر از واقعی یا تاکتیکی بودن اعلام قرارداد تسلیحاتی بین آذربایجان و رژیم صهیونیستی، بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی سفر خود به آذربایجان و قزاقستان را با هدف ایجاد تغییر و فروپاشی رویکرد تنفر بر ضد اسرائیل در محافل بین‌المللی اعلام و تأکید کرد که در این زمینه بر روی دولت‌های اسلامی و عربی تمرکز کرده است تا در آینده این رویکرد را به سمت دولت‌های عربی تغییر دهد.
 
طبیعی است که نتانیاهو در قبال برآورده شدن مطالبات خود در زمینه عادی سازی روابط وعده ارسال سلاح های کشتار جمعی یا سامانه های دفاع موشکی را به دولت هایی غیر دموکراتیک منطقه بدهد تا این دولت ها بتوانند از طریق دست چدنی خود مطالبات ملت ها را سرکوب شده نگه دارند.
 
علاوه بر قراردادهای نظامی امضاء شده بین رژیم صهیونیستی و آذربایجان و قزاقستان، این کشورها برای تل آویو از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هستند، چرا که حیاط خلوت ایران به عنوان بزرگ‌ترین دشمن اسرائیل به شمار می‌رود. اطلاعات موجود نشان می‌دهد که اسرائیل از دو دهه پیش تاکنون از چهار پایگاه نظامی در آذربایجان برای آموزش‌های مختلف زمینی و هوایی استفاده کرده است. همچنین سرویس جاسوسی موساد نیز فعالیت‌های گسترده‌ای را در این کشور برای جاسوسی از ایران انجام می دهد.
 
رژیم صهیونیستی با استفاده از منازعات منطقه ای از جمله منازعه آذربایجان و ارمنستان بر سر موضوع قره باغ سعی در نفوذ در کشورهای منطقه داشته و تا حدی در این زمینه موفق بوده است. اما چیزی که دولت های منطقه ای باید به آن توجه کنند،‌این است که متوجه نارضایتی افکار عمومی از این اقدامات باشند و بدانند که خشم و نفرت مردم منطقه چیزی نیست که به این آسانی ها از بین برود. در حالی که بسیاری از دولت های غربی در حال جدا کردن منافع خود از سرنوشت رژیم صهیونیستی هستند، دولت های منطقه ای نباید راه رفته غربی ها را آغاز کنند و منافع حیاتی خود را به سرنوشت رژیمی گره بزنند که تهدیدات موجودیتی عمده ای را فراروی خود می بیند.

منبع: مشرق

انتهای پیام/