دفن روزانه 2میلیارد تومان توسط تهرانی‌ها !
یکی از معضلاتی که افزایش جمعیت و گسترش شهر‌نشینی به همراه داشته، تولید انبوه زباله‌هایی بوده که به مرور به بزرگ‌ترین و مهم‌ترین دغدغه مدیران شهری دنیا تبدیل شده است.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، تهران هم به دلیل پایتخت بودن از این قاعده مستنثی 
نبوده و نیست و تولید زباله به ازای هر نفر یک کیلو در روز مهر تاییدی بر این مساله است. وجود بیش از دو میلیون خانوار در این کلانشهر از یک‌سو و تولید زباله بیش از استاندارد جهانی از سوی دیگر سبب شده مدیران شهری برای جمع‌آوری و بازیافت زباله‌ها روزی دو میلیارد تومان هزینه کنند؛ به تعبیر دیگر تهرانی‌ها با تولید زباله زیاد، روزانه دو میلیارد تومان را خاک می‌کنند.
گسترش بحران زباله‌ها سبب شد دانشگاه آزاد اسلامی به کمک مدیران شهری در استان‌های شمالی به ویژه در مازندران برود و با بهره‌گیری از شیوه «مدیریت پسماند و امحای زباله به روش پلاسما» تلاش کند گامی درجهت کاهش آلودگی‌های محیط زیستی بردارد، زیرا توجه به مشکلات زیست‌محیطی همواره یکی از دغدغه‌های مدیران دانشگاه آزاد اسلامی است. تکنولوژی پلاسما امروز یکی از قابل‌قبول‌ترین تکنولوژی‌ها در دنیا شناخته می‌شود و بر همین اساس ممکن است در طرح «مدیریت پسماند» با ابتکارات مجریان طرح، درآمدها نیز افزایش یابد.
مساله اول
محیط زیست معترض اصلی
نخستین و ابتدایی‌ترین راه برای از بین بردن زباله، دفن آن است که به گفته مسئولان محیط‌زیست، مدیران شهری بدترین شیوه را برای فرار از انبوه زباله‌ها انتخاب کرده‌اند. طبق آخرین آمار منتشر شده روزانه بیش از هشت هزار تن زباله فقط در کهریزک تخلیه و دفن می‌شود و این یعنی بروز فاجعه‌های زیست‌محیطی مانند آلودگی شدید سفره‌های زیرزمینی، آلودگی محیط‌زیست و آثار زیان‌بار آن بر سلامت مردم. اما متاسفانه در بحث بازیافت زباله تنها نکته‌ای که در نظر گرفته نشده همین موضوع محیط‌زیست است تا جایی‌که چندی پیش محمد حیدری‌زاده، مدیر سابق محیط‌زیست تهران گفته بود که پیشنهاد محیط‌زیست به شهرداری بازیافت زباله بود نه دفن آن؛ هر چند سازمان حفاظت محیط‌زیست بر محل دفن زباله‌ها در کهریزک نظارت دارد اما لازم است که هر چه زودتر این دغدغه زیست‌محیطی به سرانجامی منطقی برسد. این معضل تنها گریبان تهرانی‌ها را نگرفته و کلانشهرهای دیگری مانند رشت و ساری به دلیل ورود هزاران گردشگر در روز با حجم تولید انبوه زباله روبه‌رو هستند که چاره‌ای جز دفن آنها ندارند، از این رو آلودگی‌های زیست‌محیطی این شهرها از سایر شهرها بیشتر است. هر چند در سال‌های اخیر با سرمایه‌گذاری بخش خصوصی سیستم‌هایی به نام کمپوست فعالیت خود را آغاز کرده‌اند، تعداد این کمپوست‌ها نسبت به میزان تولید زباله کافی نیست و نیاز به توجه و سرمایه‌گذاری بیشتری دارد.
مساله دوم
جای خالی تفکیک زباله بازیافت
یکی از موضوعات که مدیران شهری در بحث زباله مد نظر قرار داده‌اند، آموزش تفکیک زباله است؛ زیرا از 11 هزار تن زباله خشک و تری که روزانه در تهران تولید می‌شود حدود 95 درصد تفکیک‌شده‌ها قابلیت بازیافت دارند. این مساله نشان می‌دهد اگر مردم همکاری کنند دیگر با معضلی به نام دفن زباله و آسیب‌های ناشی از آن روبه‌رو نیستیم، اما طبق آخرین آمار تنها حدود 20 درصد زباله‌های تولید شده تفکیک می‌شوند که این رقم در مقایسه با عدد تولید شده کم و ناچیز است. برنامه متولیان مدیریت پسماند در سال 95، افزایش عدد 20 به 25 درصد است و از آنجایی که طبق استاندارد تولید زباله براساس وضعیت اقتصادی کشورها سنجیده می‌شود سرانه تولید زباله در تهران روزانه حدود یک کیلوگرم است که نسبت به کشورهای توسعه‌یافته در حد متوسطی قرار دارد اما مسئولان تلاش دارند میزان تولید زباله در روز توسط هر فرد به 600 گرم کاهش یابد. ذکر این نکته هم ضروری است که با جمع‌آوری و تفکیک پسماندهای خشک توسط مردم در منازل و تحویل آنها به وانت ملودی‌ها و غرفه‌های بازیافت می‌توان از گسترش بسیاری از ناهنجارهای شهری و بهداشتی در تهران پیشگیری کرد. به گفته کارشناسان رسیدن به این هدف جز با مشارکت عمومی میسر نمی‌شود. اگر مردم عادت کنند سبزی پاک شده بخرند، 650 تن از حجم زباله تهران کم می‌شود. همچنین اگر محتویات قوری چای خود را در سبد ریخته و دو ساعت بعد تفاله آن را داخل سطل زباله بریزند بیش از 200 تن از حجم زباله‌های پایتخت کم خواهد شد.
ظرفیت طلای کثیف
ایران می‌تواند از زباله یا همان طلای کثیف به واسطه بازیافت سالانه 10 هزار میلیارد ریال درآمد کسب کند اما در مورد بازیافت در کشور باید گفت هیچ‌گونه مرکزی برای تحقیق و پژوهش نیست؛ در حالی که هم تکنولوژی و هم نیروی متخصص این صنعت را داریم.
آمارها چه می‌گویند
طبق آخرین آمار منتشرشده، روزانه یک‌میلیارد و ۵۰۰ تا دو میلیارد تومان برای جمع‌آوری و دفن زباله و پسماند در تهران هزینه می‌شود و حتی در برخی محلات تهران روزانه چهار تا پنج نوبت زباله جمع‌آوری می‌شود، این درحالی است که بین شهرهای جهان نیویورک با تولید سالانه 720 کیلوگرم و توکیو با 610 کیلوگرم و بمبئی با 875 کیلوگرم بیشترین سرانه تولید زباله را به خود اختصاص داده‌اند.
براساس آمارها سرانه تولید زباله در کشورهای کم‌درآمد ۰/۴ تا ۰/۹ کیلوگرم، در کشورهایی با درآمد متوسط ۰/۵ تا 1/1 کیلوگرم و در کشورهایی با درآمد بالا 1/1 تا پنج کیلوگرم است.
منبع: روزنامه فرهیختگان
انتهای پیام/
نبوده و نیست و تولید زباله به ازای هر نفر یک کیلو در روز مهر تاییدی بر این مساله است. وجود بیش از دو میلیون خانوار در این کلانشهر از یک‌سو و تولید زباله بیش از استاندارد جهانی از سوی دیگر سبب شده مدیران شهری برای جمع‌آوری و بازیافت زباله‌ها روزی دو میلیارد تومان هزینه کنند؛ به تعبیر دیگر تهرانی‌ها با تولید زباله زیاد، روزانه دو میلیارد تومان را خاک می‌کنند.
گسترش بحران زباله‌ها سبب شد دانشگاه آزاد اسلامی به کمک مدیران شهری در استان‌های شمالی به ویژه در مازندران برود و با بهره‌گیری از شیوه «مدیریت پسماند و امحای زباله به روش پلاسما» تلاش کند گامی درجهت کاهش آلودگی‌های محیط زیستی بردارد، زیرا توجه به مشکلات زیست‌محیطی همواره یکی از دغدغه‌های مدیران دانشگاه آزاد اسلامی است. تکنولوژی پلاسما امروز یکی از قابل‌قبول‌ترین تکنولوژی‌ها در دنیا شناخته می‌شود و بر همین اساس ممکن است در طرح «مدیریت پسماند» با ابتکارات مجریان طرح، درآمدها نیز افزایش یابد.
مساله اول
محیط زیست معترض اصلی
نخستین و ابتدایی‌ترین راه برای از بین بردن زباله، دفن آن است که به گفته مسئولان محیط‌زیست، مدیران شهری بدترین شیوه را برای فرار از انبوه زباله‌ها انتخاب کرده‌اند. طبق آخرین آمار منتشر شده روزانه بیش از هشت هزار تن زباله فقط در کهریزک تخلیه و دفن می‌شود و این یعنی بروز فاجعه‌های زیست‌محیطی مانند آلودگی شدید سفره‌های زیرزمینی، آلودگی محیط‌زیست و آثار زیان‌بار آن بر سلامت مردم. اما متاسفانه در بحث بازیافت زباله تنها نکته‌ای که در نظر گرفته نشده همین موضوع محیط‌زیست است تا جایی‌که چندی پیش محمد حیدری‌زاده، مدیر سابق محیط‌زیست تهران گفته بود که پیشنهاد محیط‌زیست به شهرداری بازیافت زباله بود نه دفن آن؛ هر چند سازمان حفاظت محیط‌زیست بر محل دفن زباله‌ها در کهریزک نظارت دارد اما لازم است که هر چه زودتر این دغدغه زیست‌محیطی به سرانجامی منطقی برسد. این معضل تنها گریبان تهرانی‌ها را نگرفته و کلانشهرهای دیگری مانند رشت و ساری به دلیل ورود هزاران گردشگر در روز با حجم تولید انبوه زباله روبه‌رو هستند که چاره‌ای جز دفن آنها ندارند، از این رو آلودگی‌های زیست‌محیطی این شهرها از سایر شهرها بیشتر است. هر چند در سال‌های اخیر با سرمایه‌گذاری بخش خصوصی سیستم‌هایی به نام کمپوست فعالیت خود را آغاز کرده‌اند، تعداد این کمپوست‌ها نسبت به میزان تولید زباله کافی نیست و نیاز به توجه و سرمایه‌گذاری بیشتری دارد.
مساله دوم
جای خالی تفکیک زباله بازیافت
یکی از موضوعات که مدیران شهری در بحث زباله مد نظر قرار داده‌اند، آموزش تفکیک زباله است؛ زیرا از 11 هزار تن زباله خشک و تری که روزانه در تهران تولید می‌شود حدود 95 درصد تفکیک‌شده‌ها قابلیت بازیافت دارند. این مساله نشان می‌دهد اگر مردم همکاری کنند دیگر با معضلی به نام دفن زباله و آسیب‌های ناشی از آن روبه‌رو نیستیم، اما طبق آخرین آمار تنها حدود 20 درصد زباله‌های تولید شده تفکیک می‌شوند که این رقم در مقایسه با عدد تولید شده کم و ناچیز است. برنامه متولیان مدیریت پسماند در سال 95، افزایش عدد 20 به 25 درصد است و از آنجایی که طبق استاندارد تولید زباله براساس وضعیت اقتصادی کشورها سنجیده می‌شود سرانه تولید زباله در تهران روزانه حدود یک کیلوگرم است که نسبت به کشورهای توسعه‌یافته در حد متوسطی قرار دارد اما مسئولان تلاش دارند میزان تولید زباله در روز توسط هر فرد به 600 گرم کاهش یابد. ذکر این نکته هم ضروری است که با جمع‌آوری و تفکیک پسماندهای خشک توسط مردم در منازل و تحویل آنها به وانت ملودی‌ها و غرفه‌های بازیافت می‌توان از گسترش بسیاری از ناهنجارهای شهری و بهداشتی در تهران پیشگیری کرد. به گفته کارشناسان رسیدن به این هدف جز با مشارکت عمومی میسر نمی‌شود. اگر مردم عادت کنند سبزی پاک شده بخرند، 650 تن از حجم زباله تهران کم می‌شود. همچنین اگر محتویات قوری چای خود را در سبد ریخته و دو ساعت بعد تفاله آن را داخل سطل زباله بریزند بیش از 200 تن از حجم زباله‌های پایتخت کم خواهد شد.
ظرفیت طلای کثیف
ایران می‌تواند از زباله یا همان طلای کثیف به واسطه بازیافت سالانه 10 هزار میلیارد ریال درآمد کسب کند اما در مورد بازیافت در کشور باید گفت هیچ‌گونه مرکزی برای تحقیق و پژوهش نیست؛ در حالی که هم تکنولوژی و هم نیروی متخصص این صنعت را داریم.
آمارها چه می‌گویند
طبق آخرین آمار منتشرشده، روزانه یک‌میلیارد و ۵۰۰ تا دو میلیارد تومان برای جمع‌آوری و دفن زباله و پسماند در تهران هزینه می‌شود و حتی در برخی محلات تهران روزانه چهار تا پنج نوبت زباله جمع‌آوری می‌شود، این درحالی است که بین شهرهای جهان نیویورک با تولید سالانه 720 کیلوگرم و توکیو با 610 کیلوگرم و بمبئی با 875 کیلوگرم بیشترین سرانه تولید زباله را به خود اختصاص داده‌اند.
براساس آمارها سرانه تولید زباله در کشورهای کم‌درآمد ۰/۴ تا ۰/۹ کیلوگرم، در کشورهایی با درآمد متوسط ۰/۵ تا 1/1 کیلوگرم و در کشورهایی با درآمد بالا 1/1 تا پنج کیلوگرم است.
منبع: روزنامه فرهیختگان
انتهای پیام/
