آیا اعتقاد به مهدویت در غیر اسلام نیز وجود دارد؟
پیروان بسیارى از ادیان و مذاهب معتقدند؛ در عصری كه فساد و ظلم همه جا را فراگرفته، یك نجات دهنده بزرگ قیام کرده و با مدد غیبى وضع آشفته جهان را اصلاح مى كند.
به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛پیروان بسیارى از ادیان و مذاهب معتقدند؛ در یك عصر تاریك و بحرانى كه فساد و ظلم همه جا را فراگرفته، یك نجات دهنده بزرگ جهانى قیام کرده و با مدد غیبى وضع آشفته را اصلاح مىكند. هر ملّتى او را با لقب مخصوصى شناخته و او را از آن ملت خود مىداند.
یهودیان او را «سرور میكائیلى»، مسیحیان «مسیح موعود»، زرتشتیان «سوشیانس» (به معناى نجات دهنده جهان) و مسلمانان به نام «مهدى منتظر» مىشناسند. آنچه كه در این ادیان و مذاهب وعده داده شده، مطابق است با روایات اسلامى، که از باب نمونه به موارد مختصرى اشاره مى شود.
در كتاب (دید) كه نزد هندویان از كتب آسمانى است آمده: پس از خرابى دنیا، پادشاهى در آخر الزمان پیدا مىشود كه پیشواى خلایق باشد و نام او منصور (که در روایات ما لقب امام زمان عج است) باشد و تمام عالم را بگیرد و به دین خود در آورد و همه كس را از مؤمن و كافر بشناسد و هر چه از خدا خواهد بر آید.
در كتاب (زند) كه از كتابهاى مذهبى زردشتیان است چنین آمده: آنگاه فیروزى بزرگ از طرف ایزدان برانگیخته مىشود، و اهریمنان را منقرض مىسازند. تمام اقتدار اهریمنان در زمین است و در آسمان راه ندارند و بعد از پیروزى ایزدان و بر انداختن تبار اهریمنان، عالم كیهان به سعادت اصلى خود رسیده بنى آدم بر تخت نیكبختى خواهد نشست.
همچنین در تورات، در سفر تكوین از دوازده امام كه از نسل اسماعیل بوجود مىآیند سخن گفته شده است.
و در مزامیر حضرت داود علیه السلام آمده است: «... و امّا صالحان را خداوند تأیید مىكند... صالحان وارث زمین خواهند بود و در آن همیشه ساكن خواهند بود.» (1)
آقاى حسن قائمیان در صفحه ۱۷ كتاب ظهور و علائم ظهور می نویسد: «قسمت اعظم ترجمه متنهاى پهلوى صادق درباره ظهور و علائم ظهور است، و اگر روی هم رفته نظر كنیم به همه متون پهلوى ترجمه صادق (هدایت) باید بگوییم كه تماما جنبه مذهبى دارد.»
موضوع ظهور و علائم ظهور موضوعى است كه در همه مذاهب بزرگ جهان واجد اهمیت خاصى است، و در همه مذاهب مشترك است و آرزوى مشترك همه معتقدین به مذاهب بزرگ را تشكیل میدهد. از این رو در همه قرون و اعصار آرزوى یك مصلح بزرگ جهانى در دل هاى خدا پرستان وجود داشته است و این آرزو تنها در میان پیروان مذهب هاى بزرگ مانند زرتشتى، یهودى، مسیحى و مسلمان سابقه ندارد، بلكه آثار آن را در افسانههاى یونان، در افسانههاى میترا در ایران، در كتابهاى قدیم چینیان، در عقاید هندیان، در بین اهالى اسكاندیناوى و حتى در میان مصریان قدیم و بومیان وحشى مكزیك و نظایر آن ها نیز می توان یافت.» (2)
(1). ر.ك: دوازده گفتار درباره حضرت مهدى (ع) - حسین اوسطی - ص ۲۸۵
(2). مهدى موعود (ع)، ترجمه علی دوانی، مقدمه، ص: ۱۷۷
انتهای پیام/
یهودیان او را «سرور میكائیلى»، مسیحیان «مسیح موعود»، زرتشتیان «سوشیانس» (به معناى نجات دهنده جهان) و مسلمانان به نام «مهدى منتظر» مىشناسند. آنچه كه در این ادیان و مذاهب وعده داده شده، مطابق است با روایات اسلامى، که از باب نمونه به موارد مختصرى اشاره مى شود.
در كتاب (دید) كه نزد هندویان از كتب آسمانى است آمده: پس از خرابى دنیا، پادشاهى در آخر الزمان پیدا مىشود كه پیشواى خلایق باشد و نام او منصور (که در روایات ما لقب امام زمان عج است) باشد و تمام عالم را بگیرد و به دین خود در آورد و همه كس را از مؤمن و كافر بشناسد و هر چه از خدا خواهد بر آید.
در كتاب (زند) كه از كتابهاى مذهبى زردشتیان است چنین آمده: آنگاه فیروزى بزرگ از طرف ایزدان برانگیخته مىشود، و اهریمنان را منقرض مىسازند. تمام اقتدار اهریمنان در زمین است و در آسمان راه ندارند و بعد از پیروزى ایزدان و بر انداختن تبار اهریمنان، عالم كیهان به سعادت اصلى خود رسیده بنى آدم بر تخت نیكبختى خواهد نشست.
همچنین در تورات، در سفر تكوین از دوازده امام كه از نسل اسماعیل بوجود مىآیند سخن گفته شده است.
و در مزامیر حضرت داود علیه السلام آمده است: «... و امّا صالحان را خداوند تأیید مىكند... صالحان وارث زمین خواهند بود و در آن همیشه ساكن خواهند بود.» (1)
آقاى حسن قائمیان در صفحه ۱۷ كتاب ظهور و علائم ظهور می نویسد: «قسمت اعظم ترجمه متنهاى پهلوى صادق درباره ظهور و علائم ظهور است، و اگر روی هم رفته نظر كنیم به همه متون پهلوى ترجمه صادق (هدایت) باید بگوییم كه تماما جنبه مذهبى دارد.»
موضوع ظهور و علائم ظهور موضوعى است كه در همه مذاهب بزرگ جهان واجد اهمیت خاصى است، و در همه مذاهب مشترك است و آرزوى مشترك همه معتقدین به مذاهب بزرگ را تشكیل میدهد. از این رو در همه قرون و اعصار آرزوى یك مصلح بزرگ جهانى در دل هاى خدا پرستان وجود داشته است و این آرزو تنها در میان پیروان مذهب هاى بزرگ مانند زرتشتى، یهودى، مسیحى و مسلمان سابقه ندارد، بلكه آثار آن را در افسانههاى یونان، در افسانههاى میترا در ایران، در كتابهاى قدیم چینیان، در عقاید هندیان، در بین اهالى اسكاندیناوى و حتى در میان مصریان قدیم و بومیان وحشى مكزیك و نظایر آن ها نیز می توان یافت.» (2)
(1). ر.ك: دوازده گفتار درباره حضرت مهدى (ع) - حسین اوسطی - ص ۲۸۵
(2). مهدى موعود (ع)، ترجمه علی دوانی، مقدمه، ص: ۱۷۷
انتهای پیام/
