به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ مراسم افتتاحيه عرس بیدل دهلوی صبح امروز در تالار وزارت کشور با حضور هادی سعیدی کیاسری، دبیر کنگره بیدل دهلوی، علی معلم دامغانی رئیس فرهنگستان هنر، افتخار عارف و بیدل پژوهان برگزار شد.

در این مراسم، علی معلم دامغانی رئیس فرهنگستان هنر با اشاره به کلمه «عرس» اظهار داشت: مهرگان بیدل در هرجایی می‌تواند باشد اما  مهرگان از نوع جشن‌هایی است که در آن بزرگداشت به نام کسی است که مورد عنایت پروردگار بود. خداوند باغ هایی در بهشت عرضه کرده که یکی از این باغ ها شعر است. 

وی افزود: این مهرگان به ما می‌گوید همه ارغوان‌هایی که بیدل به بار آورده است، نصیب همه فارسی زبانان است و امیدوارم همه از آن برخوردار باشند. دیوان بیدل دهلوی نسبت به آینده ای که پیش روی زبان فارسی است، یکی از بزرگترین ذخیره های زبان فارسی است.

در این مراسم هادی سعیدی کیاسری دبیر کنگره بیدل دهلوی، با اشاره به برگزاری چهارمین عرس بیدل دهلوی گفت: در عرس‌های پیشین آرزویمان این بود که مانند این دوره برگزار شود. از آن روزی که کمتر کسی بیدل دهلوی را می‌شناخت تا امروز که کمتر کسی از عوام بیدل را نمی‌شناسد، راه درازی رفته‌ایم.

وی افزود: نخبگانی از 200 کشور به طور مستقیم درباره بیدل کار کردند یا آنکه سال‌ها عمرشان را در ادب فارسی گذاشتند. میراث نیاکان ما و خاطره ازلی تاریخ ما دربردارنده معارفی است که نسل به نسل انتقال پیدا کرده است. باید این مجالس درباره شاعران بیشتر شود و همکاری و هم‌افزایی بیشتری داشته باشیم و برنامه روشن‌تری برای آینده بریزیم. شاید هیچ زبانی این تقدیر را نداشته که این ظرف از حکمت در آن باشد.

دبیر کنگره بیدل دهلوی با اشاره به وضعیت بیدل در کشورهای فارسی زبان بیان کرد: در همین سرزمین هایی که با زبان فارسی اشنا هستند,تا بیست سال پیش کمتر سراغ نسخه های بیدل می روند الان بسیاری از استادان جوان کارمی کنند که بخش عمده ای از کارشان معرفی این میراث ادبی است.شاعرانی در هند و پاکستان داریم که به بهترین شاعران جوان ما تنه می زنند.

همچنین، افتخار عارف رئیس فرهنگستان ادب پاکستان در افتتاحیه عرس بیدل دهلوی در خصوص این شاعر گفت: زمانی که زمان عروج اردو بود، زمان افول زبان فارسی در شبه قاره هند بود و در این زمان مهمترین شاعر زبان فارسی بیدل دهلوی محسوب می‌شد. وی پس از امیرخسرو دهلوی بزرگترین شاعر هند در زمان خود بود.

وی افزود: درباره همه شاعران مطرح که در زمان بیدل دهلوی بودند، زیاد نوشته شده اما شاعری که درباره وی کم نوشته‌اند، بیدل دهلوی است. با وجود آنکه آثار کمی درباره این شاعر آفریده شده؛ اما آثار خلق شده آثاری با کیفیت است. کاری که اقبال لاهوری درباره بیدل انجام داد، هیچ یک از شاعران و پژوهشگران درباره این شاعر انجام نداده‌اند. در زمان حاضر نیز کارهای زیادی درباره بیدل در ایران انجام شد؛ از جمله آنها کتاب شفیعی کدکنی با عنوان شاعر آیینه‌ها است.

رئیس فرهنگستان ادب پاکستان با اشاره به کارهایی که در هند و پاکستان درباره بیدل دهلوی انجام می‌شود، بیان کرد: در کتابخانه گنج بخش هندوستان 70 تا 75 نسخه از آثار بیدل دهلوی وجود دارد اما متاسفانه این میراث و نوشته‌ها تنها مکتوب شده است. در میان پژوهشگران یک گروه افرادی هستند که پژوهشگران جدی بیدل محسوب می‌شوند اما برخی از آنها بر اساس آنچه در شبه قاره هند است، مقاله‌هایی درباره این شاعر می‌نویسند.

در ادامه مراسم حسین شریف قاسمی استاد دانشگاه هند با اشاره به غزل بیدل درباره اوضاع اجتماعی دوران خود اظهار داشت: در دوران بیدل حضور این شاعر کمتر از معجزه نیست. بیدل شاعری است که می‌توانیم او را حقیقتا معجزه ببینیم، شعرهای بسیاری گفته و حرف زده است.

وی افزود: بیدل می‌گوید برخی نواها هستند که دیگران گفتند اما من آن را به سبک دیگری بیان می‌کنم. سبکی که در گذشته کسی مانند آن را پیدا نکند و در آینده نیز مشکل بتوان آن را فهمید. شاعرانی در ایران هستند که می‌خواهند از فکر بیدل استفاده کنند.

در پایان علی اصغر دادبه گفت: ادبیات به مثابه ساختمانی است که یک ستون آن بلاغت و ستون دیگرش جهان بینی است. حکمت ما در آینه ادب ما تجلی می‌کند. بسیاری از مسائل در کتب فلسفی ما وجود ندارد اما در ادبیات ما به آن اشاره شده است. در زمان اوج بلاغت ادبی این علم چیزی شبیه نقد ادبی بود.

انتهای پیام/