به گزارشحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛آیه ۱۴ سوره حدید گفتگوی دونفر در قیامت را بیان می‌کند که در دنیا با هم آشنا بودند و در این گفتگو به چهار علت مهم جهنمی شدن اشاره می‌کند:

«يُنادُونَهُمْ أَ لَمْ نَکُنْ مَعَکُمْ قالُوا بَلي‏ وَ لکِنَّکُمْ فَتَنْتُمْ أَنْفُسَکُمْ وَ تَرَبَّصْتُمْ وَ ارْتَبْتُمْ وَ غَرَّتْکُمُ الْأَمانِيُّ»

در روز قیامت دو آشنا یکی جهنمی و دیگری بهشتی به هم می‌رسند:

جهنمی به بهشتی می‌گوید؛ آیا ما با هم برادر نبودیم، رفیق نبودیم، همکلاسی نبودیم، همسایه، همکار و ... نبودیم؟ پس چرا تو به بهشت می‌روی ولی من جهنم؟!

آدم خوب جواب می‌دهد: بله؛ ما با هم آشنا بودیم و یکجا زندگی مےکردیم، ولی شما ۴ اشکال در کارتان وجود داشت که ما نداشتیم:

1. در امتحانهای الهی رد شدید و خود را هلاک کردید

2.به مومنان حسادت ورزیدید و برایشان بدی خواستید

3. در دین خدا شک کردید

4.آرزوهای باطل شما را مغرور ساخت

برای همین هست که می بینیم در یک خانواده، یکی اهل نماز و عبادت و یکی اهل گناه و معصیت است.

و در قیامت معلوم می شود که سعادتمند واقعی چه کسی بوده است.

منبع:

برگرفته از سخنان آیت الله مجتهدی تهرانی (ره)

انتهای پیام/