به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛با توجه به نظر بزرگان دین اسلام،مومنان نزدیکان خود را می شناسند.

اما تغییر شکل و شمایل انسان ها با تغییر سن و سال از موضوعات مربوط به این دنیا است، اما جهان آخرت به ویژه بهشت این گونه قابل تصویر نیست که انسان ها شکل و قیافه های مختلف مثلاً گروهی کودک، عده ای میان سال، برخی پیر و... باشند. حتی اگر معتقد باشیم که جهان آخرت نیز مادی است، اما در هر حال سن و سال با آن تصوری که اکنون از آن داریم برای بهشتیان وجود ندارد. آنچه از روایات برمی آید، این است که مؤمنانی که وارد بهشت می شوند به صورت انسان های جوان و زیبا هستند: "یدخلون الجنة شبابا منورین و قال إن أهل الجنة جرد مرد مکحلون" بهشتیان مانند جوانانی زیبا و نورانی وارد بهشت می شوند. 

به عبارت دیگر، آنان دائما در بهترین شکل و حالت هستند که گذر زمان در این شادابی تأثیری نخواهد داشت.

 

در قرآن کریم آن جا که از همسران پاک بهشتى سخن به میان آمده، مى‏ گوید: نزد بهشتیان همسرانى است که فقط چشم به شوهرانشان دوخته‏ اند، همگى جوان و با شوهران خود هم سن و سال اند: "وَ عِنْدَهُمْ قاصِراتُ الطَّرْفِ أَتْرابٌ".

 

"اتراب" به معناى " سن و سال"، یکی از توصیفات براى زنان بهشتى نسبت به همسرانشان است؛ چرا که توافق سنى جاذبه را میان دو همسر افزون مى‏ کند، و یا توصیفى است براى خود آن زنان که همه آنها هم سن و سال و جوانند. به بیان دیگر؛ هیچ یک در معرض اختلاف جوانى، پیرى و فرسودگى قرار نخواهند گرفت، نه کودک اند و نه پیر و فرسوده.

اما در جهنم هر نوع عذابی میتواند باشد و مثل پیری.

منابع:

 مناقب آل ابیطالب، ج  ص 148

تفسیر نمونه، ج 19، ص 317،

 الدر المنثور فی تفسیر المأثور، ج 5،ص 318،

 البحر المدید فى تفسیر القرآن المجید، ج 5، ص 36،

تفسیر الصافی فیض کاشانى، ج 4، ص306

انتهای پیام/