به گزارش خبرنگار حوزه هنرمندان گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛داریوش ارجمند صبح امروز در پی درگذشت علی معلم تهیه کننده سینما، منتقد و مدیر مسئول مجله "دنیای تصویر" در برنامه صبحگاهی شبکه یک سیما حضور یافت وضمن تسلیت به خانواده مرحوم علی معلم از ویژگی های اخلاقی مرحوم  علی معلم صحبت کرد.

 

 داریوش ارجمند در ابتدا عنوان کرد:علی معلم مردی استثنایی در مطبوعات و سینما بود. او تحصیل کرده تلویزیون و منتقد بسیار بزرگ و تهیه کننده درجه یکی بود. مجله او یکی از بهترین و باشرف ترین مجلات سینمایی کشور به حساب می آید.

ارجمند ادامه داد: او عاشق حافظ و برگزار کننده تنها جشنواره خصوصی این مملکت بود که بارها خواسته ام آن را وارد تقویم جشنواره ها کنند و به آن رسمیت ببخشند. جشنواره حافظ پایگاه خوبی برای هنرمندان به ویژه پیشکسوتان بود و در این مراسم از خیلی ها تقدیر شده بود.
معلم فکر های بزرگی برای سینما داشت و آرزومند بود غبار از تاریخ ایران بزداید و شخصیتهایی را که به قدری به آنها بی توجهی شده نشان دهد. او این اواخر خیلی کوشش کرد فیلم کوروش را بسازد. خانواده او از عالمان دین بودند.
داریوش ارجمند گفت:از دست دادن علی معلم ، اتفاق خیلی بدی بود اما من فکر می کنم او توفیق بسیار زیادی در سینما پیدا کرد. نمی دانم دیگر چه کسی پیدا می شود با وجود مشکلات بسیار زیادی که از پیدا کردن اسپانسر، تا فحاشی علیه او بعد از برگزاری هر جشنواره، وجود داشت، دوباره حاضر شود جشنواره خصوصی راه بیندازد.

ارجمندآخرین  غزل حافظی  را که علی معلم در مجله دنیای تصویر منتشرکرده بود را خواند و عنوان کرد :گویا علی معلم  خبر داشت که قرار است  چه اتفاقی قرار است رخ دهد  بیفتد؛متن این غزل به این صورت بود:

رونق عهد شباب است دگر بستان را می‌رسد مژده گل بلبل خوش الحان را
ای صبا گر به جوانان چمن بازرسی خدمت ما برسان سرو و گل و ریحان را

گر چنین جلوه کند مغبچه باده فروش خاکروب در میخانه کنم مژگان را
ای که بر مه کشی از عنبر سارا چوگان مضطرب حال مگردان من سرگردان را

ترسم این قوم که بر دردکشان می‌خندند در سر کار خرابات کنند ایمان را
یار مردان خدا باش که در کشتی نوح هست خاکی که به آبی نخرد طوفان را

برو از خانه گردون به در و نان مطلب کان سیه کاسه در آخر بکشد مهمان را
هر که را خوابگه آخر مشتی خاک است گو چه حاجت که به افلاک کشی ایوان را

ماه کنعانی من مسند مصر آن تو شد وقت آن است که بدرود کنی زندان را
حافظا می خور و رندی کن و خوش باش ولیدام تزویر مکن چون دگران قرآن را

  

ارجمند  تصریح کرد: علی معلم به مطالبی که می نوشت ایمان داشت. او انسان با اخلاقی بود و یک حاشیه بداخلاقی از او در عمر 50 و چند ساله اش نمی بینید.

 

داریوش ارجمند درپایان خاطر نشان کرد:" عاقبت کار همه همین است اما خوش به حال کسانی که وقتی می روند ما می نشینیم و از سجایای اخلاقی شان می گوییم."

 

 

 

برای دانلود اینجا کلیک کنید

 

 انتهای پیام/