در نامه به رئیس دیوان عدالت اداری مطرح شد؛
تقاضای ابطال حکم ظریف توسط رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس
قم؛
فاجعه مدرسه فیضیه سند رسوایی رژیم پهلوی
مدرسه فیضیه قم در دوم فروردین 1342 شمسی همزمان با سالروز شهادت امام جعفر صادق (ع) شاهد حادثه تلخ و غمباری بود،در این روز رژیم منحوس پهلوی طلاب مظلوم حوزه علمیه را به خاک و خون کشیدند.
به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از قم؛پس ازارتحال آیت‌الله بروجردی در فروردین 1340، رژیم شاه دنبال اجرای برنامه هایی مانند انتقال مرجعیت شیعه به خارج از ایران، پیگیری طرح اصلاحات ارضی، طرح ضد اسلامی تصویبنامه انجمن‌های ایالتی و ولایتی وانقلاب سفید در فاصله سال‌های 40 و 42 بود.
لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی در تاریخ 16 مهر 1341 به تصویب کابینه اسداله علم رسید. امام خمینی به همراه علمای بزرگ قم و تهران به دنبال انتشار خبر تصویب آن لایحه به اعتراضات همه جانبه دست زدند که با حمایت قشرهای مختلف مردم رو به رو شد.
مخالفت بسیاری از مراجع و روحانیان در مقابل آن طرح‌ها و گسترش دامنه اعتراضات مردمی کارگزاران نظام شاهنشاهی را در بر آن داشت تا یک ماه و نیم پس از آغاز ماجرا، عقب‌‌نشینی کنند و سرانجام رژیم شاه تن به شکست داد و رسما در 7 آذر 1341، هیأت دولت مصوبه قبلی را لغو نمود و خبر آن را به علما اطلاع داد.
در ماه‌های پایانی سال 1341 شاه تصمیم گرفت اصولی را که از طرف هیأت حاکمه جدید امریکا در قالب اصلاحات به او دیکته شده بود به رفراندوم بگذارد و در نهایت تصویب شد.
امام راحل ربه دنبال سخنرانی‌های خود در مخالفت با رفراندوم شاه، اعلامیه‌ای در این رابطه در تاریخ اول بهمن 1341 صادر کردند. در این اعلامیه آمده است: هرچند میل نداشتم مطلب به اظهار نظر برسد، لهذا مصالح و مفاسد رابه شاه تذکر دادم و انجام وظیفه نمودم و مقبول واقع نشد. اینک باید به تکلیف شرعی عمل کنم.
با انتشار اعلامیه امام، نگرانی رژیم افزایش یافت و در نتیجه ساواک طی بخشنامه‌ای در بهمن ماه سال 41 دستور سرکوبی انقلابیون و آمادگی کامل را به نیروهای نظامی و انتظامی صادر کرد.
تشدید سرکوب و افزایش خفقان، جنگ علنی تبلیغاتی علیه روحانیان ، اظهارات صریح کارگزاران مبنی بر ادامه سیاست‌های اعلام شده، موجب ادامه اقدامات روحانیان در مخالفت با رژیم شاه بود.
هم‌زمانی عید نوروز و سالگرد شهادت امام صادق(ع) و همچنین تحریم عید فرصت مناسبی بود تا مردم و روحانیان با بهره‌گیری از اجتماعات درباره مشکلات و وضعیت جاری کشور روشنگری کنند.
عصر روز دوم فروردین مجلس سوگواری در مدرسه فیضیه از سوی آیت‌الله گلپایگانی برگزار شد. عده زیادی از قشرهای مختلف در مجلس مزبورحاضر شدند. اطراف مدرسه و میدان آستانه از مأموران انتظامی موج می‌زد و مدرسه در محاصره آنان قرار داشت.
در این مجلس یکی از روحانیان در ضرورت حفظ ارزش های اسلامی و تعالیم این آئین مقدس سخن می گفت و از حوزه علمیه به عنوان دانشگاه امام صادق (ع) یاد کرد.
در بین سخنرانی یکباره عمال رژیم، همان ها که دسته دسته با اتوبوس های دولتی به قم آورده شده بودند، وارد شدند و شرکت کنندگان در مراسم را مورد حمله قرار دادند.
در این حال، نیروهای ضد شورش پس از رساندن خود به پشت بام های اطراف به تیراندازی به طرف روحانیان پرداختند و تعدادی از طلاب را نیز از پشت بام ها به زمین پرتاب کردند.
مردم در بیرون از مدرسه وقتی متوجه جنایات عمال رژیم شدند، تصمیم به ورود به مدرسه و یاری طلاب گرفتند، اما مأموران آنان را نیز مضروب کردند. چون هنوز مدرسه فیضیه، قهرمانانه مقاومت می کرد، یورشی دیگر آغاز شد و مأموران رژیم، وارد حجره های طلاب شده و پس از نابود کردن تمام کتاب ها، اسباب و اثاثیه به جان طلابی که در اتاق ها سنگر گرفته بودند، افتادند. 
پس از مدتی با بستن درِ مدرسه، طلاب به شکل تحقیرآمیزی به داخل شبستان برده شدند. سپس کتاب ها و مقداری از اثاثیه و لوازم طلاب ساکن حجره های فیضیه را به وسط حیاط آوردند و آتش زدند. در بین وسایلی که به آتش کشیده شد علاوه بر کتب درسی، قرآن و مفاتیح و کتب ادعیه نیز به چشم می خورد.
فردای آن روز نیز ماموران مخفی رژیم دوباره به مدرسه هجوم آوردند و بعد از مجروح ساختن شمار دیگری از طلاب و تخریب قسمت های دیگری از مدرسه به طرفداری از شاه و رژیم شعار دادند و نسبت به مراجع و علما اهانت کردند.
حجت الاسلام والمسلمین سیدرضا اکرمی، عضو شورای مرکزی جامعه روحانیت که خود در حادثه مدرسه فیضیه حضور داشت،دراین باره گفت: حادثه دوم فروردین سال 42، مشت رژیم شاه باز و رسوا شد و همین حادثه زمینه را برای قیام 15 خرداد 42 فراهم کرد.
حادثه حمله به مدرسه فيضيه، قطعاً يكی از نقاط عطف انقلاب اسلامی است. اين حادثه بر خلاف تصور شاه كه می‌پنداشت سبب سركوبی روحانيت و قيام مردم می‌شود، عامل تثبيت تفكر سياسی امام خمينی(ره) در جامعه گرديد.
گزارش از زهره شعبانی
