به گزارشحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛امام علی (ع)در بخشی از نامه 53 کتاب شریف نهج البلاغه در مورد خصوصیات یک قاضی در جامعه اسلامی به یار وفادار خود مالک اشتر می فرماید:براى داورى در ميان مردم ،افرادی را بگزين كه در نزد تو برتر از ديگران باشد . از آن كسان ، كه كارها بر او دشوار نمى آيد و از عهده كار قضا برمى آيد . مردى كه مدعيان با ستيزه و لجاج ، رأى خود را بر او تحميل نکنند و اگر مرتكب خطايى شد ، بر آن اصرار نورزد و چون حقيقت را شناخت در گرايش به آن درنگ ننمايد و نفس خود را به آزمندى متمايل نگردد و به اندك فهم ، بى آنكه به عمق حقيقت رسد ، بسنده نكند .

همچنین امیرالمومنین داشتن دانش برای یک قاضی امری ضروری می داند و می فرماید: قاضى تو بايد از هر كس ديگر موارد شبهه را بهتر بشناسد و بيش از همه به دليل متكى باشد و از مراجعه صاحبان دعوا كمتر از ديگران ملول شود و در كشف حقيقت ، شكيباتر از همه باشد و چون حكم آشكار شد ، قاطع رأى دهد.

امام عدالت گستر شیعیان در این بخش از نامه به واقع بین بودن قاضی اشاره دارد و می فرماید:چرب زبانى و ستايش ، به خودپسنديش نكشاند . از تشويق و ترغيب ديگران به يكى از دو طرف دعوا متمايل نشود . چنين كسان ، اندك به دست آيند ، پس داورى مردى چون او را نيكو تعهد كن و نيكو نگهدار . و در بذل مال به او ، گشاده دستى به خرج ده تا گرفتاريش برطرف شود و نيازش به مردم نيفتد . و او را در نزد خود چنان منزلتى ده كه نزديكانت درباره او طمع نكنند و در نزد تو از آسيب ديگران در امان ماند .

انتهای پیام/