به گزارش خبرنگار
حوزه دنیای ارتباطات گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛ پرداخت های دیجیتالی و اینترنتی به مرور زمان در حال فراگیر شدن است و روشهای متنوعی برای این کار وجود دارد. برای نمونه میتوان به برنامهی بهیم (BHIM1) اشاره کرد که در دسامبر سال 2016 توسط شرکت پرداخت ملی هند (2NPCI) بر پایهی رابط پرداخت یکپارچه (UPI3) برای سیستمعاملهای اندروید و iOS در هند منتشر شد. با وجود این به نظر میرسد این نرمافزار تنها چند ماه بعد از انتشار با موانع بزرگی مواجه شده است؛ زیرا بسیاری از مردم هند تلفن هوشمند نداشته و دارندگان آن نیز همیشه به اینترنت دسترسی ندارند.
نارندرا مودی (Narendra Modi)، نخستوزیر هند، به تازگی بستر جدیدی را به نام بهیم-آدهار (Bhim-Aadhaar) راهاندازی کرد. بهیم-آدهار یک رابط تجاری4 (merchant interface) برای برنامهی بهیم است که به مردم این کشور اجازه میدهد با استفاده از اثر انگشت شست خود و قرار دادن آن روی ابزارهای احراز هویت بیومتریک موجود در فروشگاهها هزینههای خود را پرداخت کنند. این وسیله میتواند تلفن هوشمندی مجهز به حسگر اثرانگشت باشد که دارای برنامهی بهیم است.
مقامات هند با انتشار یک بیانیه گفتند: «تمامی شهروندانی که به تلفن هوشمند، اینترنت یا کارت اعتباری دسترسی ندارند، میتوانند با استفاده از بستر بهیم-آدهار پرداختهای دیجیتالی خود را انجام دهند.»
عملکرد بستر یاد شده بر پایهی سامانهی پرداخت آدهار5 (Aadhaar) واقع شده است. آدهار یک سامانهی احراز هویت بر اساس ویژگیهای بومتریک مردم است که دولت با توجه به نگرانیهای فعالان حقوق بشر، دربارهی هک شدن مرکز دادهی اصلی و دسترسی مجرمان به اطلاعات یا جلوگیری از سو استفادهی دولتمردان، آن را ایجاد کرد. مردم هند بعد از ثبتنام در آدهار کدی 12 رقمی دریافت کرده و میتوانند از آن برای تراکنشهای مالی خود استفاده کنند. زمانی که کد موردنظر در پایانه وارد شود، اثرانگشت و عنبیهی چشم کاربر اسکن شده و با اطلاعات موجود در مرکز دادهی اصلی مقایسه میشود و در صورت تطابق داشتن دادهها هزینه پرداخت خواهد شد. به علاوه برای خرید کردن از فروشگاهها کاربر باید شمارهی آدهار را با حساب بانکی خود معرفی کند.
آبهایا پراساد هوتا (Abhaya Prasad Hota)، مدیرعامل شرکت پرداخت ملی هند اشاره کرد هماکنون حدود 400 میلیون حساب بانکی با آدهار لینک شدهاند.
بسیاری از کاربران برنامهی یاد شده نسبت به ناکارآمد بودن این سامانه اعتراض کردهاند؛ زیرا پوشش اینترنت کامل و پیوستهای در مناطق روستایی و شهری این کشور وجود ندارد. همچنین متخصصان حریم خصوصی در حال بسط دادن قابلیتهای آن بوده و از هدف اولیهاش که شناسایی مزایای طرحهای دولتی برای فقرا یا افراد ضعیف بوده فاصله میگیرد ابراز نگرانی کردهاند.
هماکنون بیش از 1.1 میلیارد نفر کد آدهار دارند و دولت مودی در نظر دارد تا 31 مارس 2018، 25 میلیارد تراکنش دیجیتالی انجام شود.