رضا اسماعیلی، شاعر در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص خیام گفت: در بین شاعران ایرانی خیام با رباعی های خودش که محدود است، یک چهره شاخص در جهان شده و به عنوان شاعری جهانی مطرح است. راز و رمز این توفیق و موفقیت چیست؟ این شاعر فیلسوف و ریاضیدان بود. در کنارش شعر هم می گفت. دلیل این توفیق در لحظه زندگی کردن خیام است. برخی تعبیر غلط می کنند و می گویند خیام ابن الوقت بود. این شاعر سعی می کرد از لحظه لحظه عمرش استفاده کند. وی انسانی نبود که در گذشته زندگی کند یا با آرزوهای دور و دراز عمر خود را تلف کند. امروز ما یا در حسرت گذشته یا در آینده زندگی می‌کنیم. انسان‌هایی که در حال زندگی کنند کم هستند و خیام انسانی بود که توصیه می کرد، در لحظه زندگی کنیم.  

وی افزود: از ویژگی در لحظه زندگی کردن خیام تعبیر غلطی می‌کنند و می گویند وی خوش گذران بود. وجه مثبت ابن الوقت بودن در لحظه زندگی کردن است. به این معنا حافظ هم معتقد بوده فرزند زمان خود باشیم. این صفت باعث شده خیام در جهان آوازه ای کسب کند و آثار خیام به اکثر زبان‌ها ترجمه شود. به خاطر آنکه آثار وی بارها و بارها تجدید چاپ شده، شهرت این شاعر به خاطر شاعری‌اش است. خیام امروز بسیار از طرف مردم جهان استقبال می‌شود. به همین خاطر است که مردم هنوز دوستش دارند.

این شاعر با اشاره به مقبول نبودن اندیشه خیام در روزگار خودش بیان کرد: خیام در واقع مانند بسیاری از فیلسوفان از منزل شک شروع می‌کند و به یقین می‌رسد. وقتی با اندیشه وی آشنا نباشیم، براساس صورت رباعی های این شاعر فکر می کنیم، به فلسفه  جبر اعتقاد داشته است. کسانی که با اندیشه خیام آشنا باشند، وقتی رباعی هایش را با اندیشه‌اش انطباق می دهند متوجه می شوند، خیام انسانی بوده که در زندگی سعی می کرده است.

اسماعیلی ادامه داد: خیام فرزند حال و زمان خود بود. اینکه برخی رباعی ها به خیام منسوب شده، به این دلیل است که در آن روزگار شاعری برای اینکه شهرت به دست بیاورد، شعر خود را به اسم بزرگان منتشر می‌کرد. این کار شگردی برای به قدرت رسیدن است. شاعران گمنامی بودند که شعری را منسوب به خیام می کردند تا آوازه‌ای پیدا کنند . اما می بینیم آثار این دسته از افراد زیرساخت فلسفی و اندیشگی ندارد. مقلدانی هستند که با تفکرات عمیق خیام آشنایی ندارند و آثارشان با عنوان لا ادری در تاریخ ادبیات ثبت و ضبط شد.

وی تصریح کرد: شاعران معروفی شعرهای منسوب به خیام را نسرودند. این افراد بیشتر خودشان را به شاعری بزرگ منسوب می‌کنند. بعدها نام آنها پاک شده و کسانی که اهل ادب هستند و با اسلوب خیام آشنایی دارند، به خوبی می فهمند این اشعار سروده خیام نیست.

 

 

انتهای پیام/