دوچرخهی جئو اوربیتال با بوست برقی
استفاده از سیستم‌های ترکیبی تامین انرژی، روزبهروز رواج بیشتری می‌یابد و حالا با ابتکارات جالبی در دوچرخه‌های مدرن جئواوربیتال همراه شده است.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، دوچرخه‌های الکتریکی، عموما از یک موتور برقی روی چرخ عقب یا جلو استفاده می‌کنند، اما در طرح جئواوربیتال، صرفا یک چرخ که بوست الکتریکی روی آن سوار شده است، قابل نصب روی هر نوع دوچرخهی عادی خواهد بود. با این ابتکار، به راحتی می‌توان یک دوچرخهی معمولی را به یک نمونه‌ی الکتریکی تبدیل کرد.مخترع این چرخ، طرح خود را الهام گرفته از یک نمونه‌ی فانتزی در فیلم علمی تخیلی ترون می‌داند. در صورت استقبال بازار از طرح جئواوربیتال، می‌توان شاهد انقلابی در طراحی دوچرخه‌های آینده بود، چراکه علاوه بر صرفه‌جوبی در مصرف انرژی و استفاده از یک سیستم برقی کمکی، اسپوک‌های چرخ جلو نیز، حذف می‌شوند.
دوچرخه جئواوربیتال
جئواوربیتال، دارای یک موتور الکتریکی ۵۰۰ وات، همراه با ست باتری‌های لیتیوم یون پاناسونیک است که از طریق سه بازو به قاب اصلی متصل می‌شود. سه چرخ لاستیکی، روی فریم حرکت می‌کنند که نوع بزرگ‌تر، وظیفه‌ی انتفال انرژی موتور برقی را برعهده دارد. دینام این سیستم، روی محور مرکزی چرخ قرار دارد تا عامل شارژ باتری باشد.
با توجه به وضعیت تجهیزات به کار رفته در این چرخ، نمی‌توان از یک فریم فلزی برای آن استفاده کرد، چراکه راندمان چرخ‌های کوچک لاستیکی، روی سطح فلزی، کاهش می‌یابد. با این حساب، قاب جئواوربیتال هم از یک لاستیک تیوپ‌لس تشکیل شده که نیازمند هوا نیست و از نوعی فوم سبک، پر شده است که طبیعتا مشکل پنچرشدن هم نخواهد داشت. در عوض، تعویض این لاستیک با نمونه‌ی مشابه غیر ممکن است و پس از استهلاک یا خرابی، فقط شرکت جئواوربیتال، تامین‌کننده‌ی آن خواهد بود.
فرایند نصب این چرخ، روی دورچرخه‌ی استاندارد، نسبتا ساده و بی‌نیاز از مهارت‌های پیچیده است. عمل باز کردن چرخ قبلی و بستن جئواوربیتال، به راحتی انجام می‌شود و با اتصال چند سیم، می‌توان یک دوچرخهی هیبریدی داشت. به دلیل لاستیکی بودن این سیستم، جازدن لنت‌ترمزها هم، به راحتی انجام می‌شود. به هنگام شروع حرکت، به فشار یک دکمه، سیستم استارت می‌کند و با استفاده از یک دکمه‌ی دیگر، می‌توان قدرت آنرا کم و زیاد کرد.
فناوری جئواوربیتال، بی‌نیاز از رکاب زدن به نهایت سرعت ۳۲ کیلومتر بر ساعت می‌رسد که برای یک دوچرخهی شهری، ایده‌ال است. از سویی دیگر، وقتی که راکب، شروع به پدال‌زدن می‌کند، سیستم جئواوربیتال، تامین انرژی برای چرخ جلو را متوقف می‌کند و به شارژ خود می‌پردازد. در مجموع، رکاب‌زدن با این دوچرخه، اندکی سخت‌تر از رکاب‌زدن با یک دوچرخهی استاندارد است. جئواوربیتال در مدل‌های آینده‌ی خود، این مشکل را مرتفع خواهد کرد.
شارژ کامل باتری‌های ۱۰ آمپر‌ساعت جئواوربیتال، حدود ۴ ساعت طول می‌کشد. خروجی این باتری‌ها، ۳۲ ولت است و برای حرکت در مسافتی حدود ۳۰ کیلومتر کافی خواهد بود. مدل‌های مختلف جئواوربیتال، سایزهای متفاوتی خواهند داشت و باتری‌های متنوعی روی آنها قابل سفارش است. در مدل‌های کوچک‌تر، باتری‌های ۶ آمپر‌ساعت، قابل خرید هستند که ظرف ۳ ساعت شارژ می‌شوند و تا ۱۹ کیلومتر، تامین‌کننده‌ی انرژی خواهند بود.
دیگر نکته‌ی منفی درباره‌ی جئواوربیتال، وزن نسبتا بالای آن است که حدود ۱۰ کیلوگرم برآورد می‌شود، هرچند که دیگر دوچرخه‌های الکتریکی هم، چنین اضافه‌زنی را به همراه دارند. این محصول، نزدیک به هزار دلار قیمت خواهد داشت.
منبع: زومیت
انتهای پیام/
