به گزارش
گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، امیرامینی معاون وزیر راه و شهرسازی گفت: ایران توانسته است در تراسیکا ۵ فرودگاه را وارد کریدور
کند و این ۵ فرودگاه درحال حاضر صاحب جایگاهی بینالمللی شدهاند و تعریف
بین المللی دارند و اتحادیه اروپا هم پذیرفته است.
معاون
وزیر راه و شهرسازی درخصوص چگونگی انجام کار مطالعاتی برای افزایش شاخص
لجستیک ایران، گفت:یکی از نقاط ضعف آشکار سیستم حملونقل ایران خصوصاً در
بخش ترانزیت موضوع شاخص عملکرد لجستیک بود که به (LPI) معروف است و از سال
۲۰۰۷ بانک جهانی به امتیازدهی به کشورها در حوزه (LPI) شروع کرد.
وی
بابیان اینکه (LPI) ۶ مؤلفه برای ارزیابی دارد، نخستین شاخص را موضوع
کارایی فرآیند سیستم ترخیص کالا اعلام کرد و گفت: مهم است که وقتی کالایی
وارد بندر یا مرز میشود کار آیی فرآیند ترخیص کالا چقدر باشد و این شاخص
بهعنوان اولین نکته در (LPI) است. زیربناها و کیفیت زیرساختهای تجاری
حملونقل و سهولت ارسال محمولههای تجاری از طریق سیستمهای حملونقلی دو
شاخص مهم دیگر و همچنین شایستگی و کیفیت خدمات لجستیک در مبدأ، مقصد و بین
راه و همچنین امکان ردیابی و تحویل بهموقع کالا بهعنوان شاخص پنجم و
ششم مطرح است.
امینی گفت:مجموع این شاخصها را بانک جهانی از وارد
کننده و صاحب کالا میپرسد و نهایتاً بهعنوان رتبه کشور بر اساس نظرسنجی
بهعنوان مشخصه LPI کشوری وارد میکند.
وی با توضیح اینکه در سال
۲۰۰۷ شاخص LPI ایران ۷۸ بوده است و در سال ۲۰۱۰ به رتبه ۱۰۳ رسیدیم که
نشاندهنده رشد سایر کشورها و افت مجدد ایران بوده است، گفت: دلیل اصلی هم
این بود که یا پرسشنامهها با یک هدف خاص منتشر میشده است یا ما
نمیتوانستیم انتظارات ترانزیت کننده را برطرف کنیم که منجر به عدم ارتقای
جایگاه ایران شده است.
به گفتهٔ امینی در سال ۲۰۱۲ به رتبه ۱۱۲
رسیدیم و در سال ۲۰۱۴ به دلیل تحریمها و عدم همکاری بخش داخلی با بانک
جهانی فاقد رتبه هستیم و هیچ اطلاعاتی از ایران ثبتنشده است.
وی
توضیح میدهد: از سال ۹۳ این بحث بهصورت جدی در شورای عالی ترابری کشور
مطرح شد که (LPI)نکته مهمی برای توسعه ترانزیت و پیدا کردن جایگاه مجدد در
حملونقل بینالمللی است، به همین دلیل در سال ۹۳ شرح خدماتی را در شورا
تصویب و اقدام به گرفتن مشاور کردیم. در حال حاضر مطالعات مشاور بالغبر شش
هزار صفحه مشتمل بر علتیابی افت رتبه ایران و ریشه نحوه امتیازدهی در
بانک جهانی است.
امینی ادامه داد: برای مثال متوجه شدیم که شرکت
حملونقلی وجود دارد که یا ریشه آن اسراییلی است یا اینکه تحت تأثیر
صهیونیستها است. این شرکت حتی از ایران عبور نکرده، اما امتیازی به
زیرساختهای ایران میدهد که منجر به کاهش رتبه ایران میشود همینطور
متوجه شدیم در برخی موارد انتقالدهندهٔ کالا خدمات مناسبی را از کریدورهای
ایرانی نگرفته است و در نظرسنجی امتیاز مناسبی به ایران نداده است.
معاون
وزیر راه و شهرسازی خبر داد که با فهم این مسائل نهایتاً اکشن پلنی را
تهیه و دستور دادیم هر دستگاهی باید چهکاری انجام دهد تا شاخص لجستیک ما
رشد یابد و در واقع عملکرد ما افزایش یابد.
به گفتهٔ امینی
برداشته شدن تحریمها و بازگشت لاینرها به بنادر کشور نیز در اینکه ما
بتوانیم رتبه (LPI) را در بین کشورها کاهش دهیم و عملکرد خود را افزایش
دهیم مؤثر بوده است و سرانجام در سال ۲۰۱۶ با مداخله تمام این رفتارها از
قبیل: رفع تحریمها و تصمیم برای بازگرفتن جایگاه ایران در حملونقل
بینالمللی توانستیم به رشد قابلتوجهی برسیم.
امینی تأکید میکند
که باز پسگیری جایگاه ایران در حملونقل بینالمللی کار ارزشمندی بود که
بهخودیخود رخ نداده است و گفت: مثلاً ما توانستیم نقشه طرح جامع حملونقل
خود را در تراسیکا تصویب کنیم. فرایند هم به این صورت است که تراسیکا برای
تصویب باید به تأیید اتحادیه اروپا برساند و اگر تحریمها لغو نمیشد
نمیتوانستیم به تأیید اتحادیه اروپا برسانیم.
وی در این خصوص
اضافه کرد: وقتی کریدورهای ما وارد کریدورهای تراسیکا میشود صاحب اسم و
هویت میشود و تاجر در انتخاب مسیر به کریدور ایرانی هم توجه میکند. در
حالی صاحب این موفقیت شده ایم که با تلاش آمریکا داشتند ما را از نقشه
کریدوری بینالمللی حذف میکردند، اما با ورود نماینده ایران در حال حاضر
دو کریدور مهم ما در (کریدور ارتباطی حملونقلی اروپا و آسیا) احیاشده است و
نقش بینالمللی ما پررنگتر شده است.
وی افزود: ما در حال
بازیابی جایگاه ایران در حملونقل بینالمللی هستیم و حاصل مجموعه این
رفتارها رتبه لجستیک ایران را از ۱۲۲ در سال ۲۰۱۲ به رتبه ۹۶ در سال ۲۰۱۶
ارتقا داده است.
ارتقای شاخص عملکرد لجستیکی ایران اتفاقی نبوده است وی
بابیان اینکه ارتقای شاخص عملکرد لجستیکی ایران اتفاقی نبوده است، توضیح
داد: برای آن مطالعه انجامشده است و نهایتاً اکشن پلنی تهیه که بر اساس آن
گفتهشده است که سازمانهای مربوط به مجموعه وزارت راه و شهرسازی از قبیل:
راهداری، بنادر و فرودگاهها و حتی گمرک چه تکالیفی را باید انجام دهند که
رتبه لجستیک ایران افزایشی یاید.
معاونت برنامهریزی و مدیریت
منابع وزارت راه و شهرسازی بابیان اینکه هدفگذاری ما بعد از ۶ سال و در
پایان برنامه ششم رسیدن به رتبه ۷۵ است، گفت: طی یک برنامه درازمدت تصمیم
داریم باهدف بازپسگیری جایگاه ایران در حملونقل بینالملل رتبه
(LPI)ایران را افزایش دهیم و در همین راستا چند کار سختافزاری ازجمله
توسعه آبهای لجستیک کشور، توسعه لجستیک پارکها و بنادر خشک، توسعه بنادر
متصل به آبهای اقیانوسی با تأکید بر افزایش ظرفیت کانتینری این بنادر را
داریم.
تلاش برای افزایش سهم ایران در لجستیک بار هوایی
امینی همچنین از رشد ۲۰ درصدی درجابجایی کانتینری در بنادر خبر داد و گفت:ظرفیت جابجایی بار از طریق کانتینر در بحث (LPI) بسیار مهم است. همچنین تأمین و تجهیز ایستگاههای ریلی جهت تخلیه و بارگیری کانتینرها. ضمن اینکه لازم است به شرکتهای هواپیمایی خارجی در داخل کشور اجازه فعالیت دهیم و آنها را به حضور در ایران تشویق کنیم.
وی از برنامه وزارت راه و شهرسازی برای تسهیل حضور شرکتهای باری هواپیمایی در ایران خبر داد و گفت:برای رشد LPI باید زمینه ورود بارها و کالاهای ارزشمند را از طریق سیستم حملونقل هوایی فراهم کنیم؛ بنابراین ما این امکان را به شرکتهای هواپیمایی خارجی باری میدهیم که بیایند و در زمینهٔ بار در ایران فعالیت داشته باشند.
به گفتهی امینی ایران در حال حاضر از این ظرفیت استفاده نمیکند و اگر بتواند این ظرفیت را فعال کند میتوانیم برخی فرودگاههایمان را بهعنوان هاب در بخش بار و کشورهای منطقه قرار دهیم.
معاون وزیر راه و شهرسازی ادامه داد:برای حمل بار هوایی ایران یکی از اقتصادیترین کشورها است و کشورهای شمال و جنوب دریای خزر و شرق و غرب میتوانند ایران را بهعنوان هاب بارگیری و باراندازی در حملونقل هوایی بشناسند.
براساس این گزارش بررسیهای بانک جهانی، بهبود زیرساخت حملونقل کشور و گزارش
نهادهای دولتی ایران را تأیید میکند.
بر اساس رتبهبندی بانک
جهانی به لحاظ شاخص عملکرد لجیستیکی یا (LPI) رتبه ایران از ۱۱۲ در سال
۲۰۱۲ (۹۲ - ۱۳۹۱) به ۹۶ در سال ۲۰۱۶ (۹۶ - ۱۳۹۵) ارتقا یافته است
این
شاخص که یک معیار پایه برای سنجش عملکرد کشورها در فراهم کردن تدارکات
تجارت است، متشکل از زیر شاخصهای گمرک، زیرساختهای حملونقل، محمولههای
بینالمللی، صلاحیت
لجستیکی، پیگیری و ردیابی و به هنگام
بودن است که اندازه زیر شاخص زیرساختهای حملونقل ایران از ۲. ۴۲ در سال
۲۰۱۲ به ۲. ۶۷ در سال ۲۰۱۶ افزایش پیداکرده است.
انتهای پیام/