به گزارش خبرنگار
حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ علیآقا سیفیان در سال 1348 خانوادهای مذهبی و زحمتكش متولد شد. والدینش او را با زحمت و مشت فراوان و با درآمد كار قالیبافی و كشاورزی بزرگ كردند.او دوران ابتدایی خود را در مدرسه 17 شهریور آران گذراند و دوره راهنمایی را در مدرسه شهید مطهری بود.
علیآقا دوران ابتدایی بود كه نهضت اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی شروع شد و او هم كه سن زیادی نداشت همگام با مردم انقلابی، در راهپیماییها و تظاهرات شركت میكرد و خصوصاً در فعالیتهای هنری ـ فرهنگی و گروههای سرود، حضوری پر تلاش داشت.
علیآقا هنگام درس خواندن، از حضور در كتابخانه محله و مطالعه كتب غیردرسی غافل نبود. در مجالس مذهبی (قرائت قرآن، دعای ندبه و دعای كمیل) شركت میكرد و همسالان خود را هم تشویق به شرکت در جلسات مینمود.
او با پیروزی انقلاب اسلامی و تشكیل بسیج به فرمان حضرت امام خمینی در كنار تحصیل و دیگر فعّالیتهایش، در بسیج هم حضور پیدا میكرد.
با شروع جنگ عراق علیه میهن عزیزمان ایران، علیآقا هم كه از نظر معنوی روی خود كار كرده بود و در عین حال فعالیتهای فرهنگی و حضور فعال در بسیج او را از نظر جسمی هم آماده كرده بود، دیگر قرار و آرامی نداشت كه در شهر و كنار خانواده باشد. او که در ابتدای جنگ از سنّ كمی برخوردار بود، هنگامی كه از نظر جسمی قادر به اعزام به جبهه شد، آموزش نظامی لازم را گذراند و در بسیج ثبتنام كرد و به جبهههای نبرد حق علیه باطل در منطقه عملیاتی جنوب كشور حضور پیدا كرد.
پس از مدتی حضور در منطقه عملیات والفجر 8 برای فتح شهر فاو عراق به عنوان یك نیروی رزمنده بسیجی در این عملیات بزرگ شركت كرد و به همان آرزویی كه از زمان شناخت خود داشت و شهادت در راه خدا بود، رسید.
فرازی از وصیتنامه شهید علیآقا سیفیان
شهدا رفتند و ما را عهدهدار ادامه رسالت خویش نمودند.
ای امت همیشه در صحنه بیش از 1300 سال از واقعه جانسوز كربلا میگذرد. هنوز از صحرای سوزان كربلا ندای حسین (ع) به گوش میرسد و میفرماید: هل من ناصر ینصرنیـ آیا كسی هست مرا یاری كند تا از دین جدم حمایت كنم.
در این زمان، یاران و عاشقان واقعی حسین (ع) از دیگران باز شناخته میشوند و در این برهه فرزندان حسین زمان، خمینی روح الله ادامه دهنده راه خونین حسین (ع) هستند بر همه واجب است كه او را یاری دهیم و از او پیروی كنیم.
وصیتم به امت شهید پرور: امام را تنها نگذارید، هم چنان كه تاكنون جبههها و پشت جبههها را پركردهاید، حرف امام را گوش كنید.
وصیتم به پدرم و مادرم: من از شما میخواهم كه امام را رها نكنید و همیشه پشتیبان او باشید.
مادرم! اگر شهید شدم، ناراحت نباش و گریه و زاری نكن تا دشمنان و منافقان خوشحال شوند.
مادرم! تو باید استوار باشی، چون خدایت امانتی به تو داده بود و حال از شما گرفته است.
روحش شاد و یادش گرامی
انتهای پیام/