به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، ستوانیکم مرضیه سیدیان کارشناس ارشد روانشناسی مرکز مشاوره آرامش فرماندهی انتظامی مازندران گفت: علت اینکه قدرشناسی در افزایش رضایت از زندگی موثر است، این است که خاطرات خوب مربوط به گذشته را شاخ و برگ میدهد و متاسفانه دلایل خوبی برای چسبیدن به تلخ کامیها وجود دارد و فرد باید قبل از آنکه برای بازنویسی گذشته به واسطه بخشش تلاش کند ترازنامه اش را جمع بزند.
وی افزود: اینکه شما تا چه میزان برای بخشیدن یک فردخطا کار آمادگی دارید، نه فقط به ارزیابی عقلانی شما از عقاید مخالف و موافق مربوط به بخشش، بلکه به شخصیت خود شما هم بستگی دارد.
کارشناس ارشد روانشناسی مرکز مشاوره آرامش فرماندهی انتظامی مازندران گفت: پنج مرحله زیر فرایند نه چندان آسان یا سریع بخشایش را توصیف میکند.
یادآوری:
گام اول است و به یادآوری آسیب به عینیترین شکلی که میتوانید، اشاره دارد. طرف مقابل را به صورت یک آدم بد ذات نبینید. غرق در ترحم به خود نشوید. در حالیکه رویداد را تجسم میکنید، نفسهای عمیق، ملایم و آرامبخش بکشید.
همدردی کردن:
سعی کنید از دیدگاه مجرم درک کنید که چرا این شخص به شما آسیب میزند. این آسان نیست، اما روایت مقبولی را از آنچه که مجرم در صورت اجبار به توجیه علت کارش، بیان خواهد کرد، به دست میدهد.
دادن هدیه نوع دوستانه:
ابتدا زمانی را به یاد آورید که خودتان به دیگران تعدی کردید، دچار احساس گناه شدید، اما مورد بخشش قرار گرفتید، این هدیهای بود که از سوی شخصی دیگر به آن علت که به آن نیاز داشتید، به شما داده شد و شما برای دریافت این هدیه سپاسگذار بودید.
دادن این هدیه، اغلب باعث میشود که خودمان احساس بهتری پیدا کنیم. اگر این هدیه را با اکراه بدهید، به آزادی شما کمکی نمیکند.
متعهد ساختن خود به ابراز علنی بخشش:
برای مجرم نامه بخشش بنویسید، آن را در یادداشتهای روزانه خود ثبت کنید. در مورد بخششتان مطلب بنویسید یا درمورد آن با یک دوست صحبت کنید.
نگهداشتن:
خاطرات مربوط به رویداد، یقینا باز خواهند گشت، بخشش محو شدنی نیست، بلکه تغییر در حساسترین نقطهی یک خاطره است.
مهم است درک کنیم وجود خاطرات مرتبط با ظلمی که در حق ما شده است به معنای عدم بخشش نیست. اما انتقام جویانه در مورد خاطرات تامل نکنید و در آن غوطه ور نشوید. به خود یادآوری کنید که شمت بخشیده ایدو مطالبی را در این مورد نوشته اید را مرور کنید.
انتهای پیام/ع