"زیارت امام رضا (ع)" به اندازه هزار حج پاداش دارد
حضرت رضاعلیه السلام فرمودند: هر کس از دوستانم مرا زیارت کند در حالى که حقم را بشناسد، روز قیامت او را شفاعت خواهم کرد.
به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛فضیلت زیارت حضرت امام رضا علیه السلام شگفت انگیز و بسیار مهم تر از آن چیزى است که در این باره گفته شده است. همان طور که مى دانیم امام على بن موسى الرضا علیه السلام ازبزرگترین مؤمنان، شهیدان، صالحان، صدیقان ویکى از معصومان علیهم السلام است. بر طبق روایات و آیات قرآن کسى که حتى یکى ازصفتهاى یادشده را داشته باشد، نزد خداى متعال جایگاه ممتاز و بلندى دارد وبه طور کلى زیارت قبرش مطلوب است و داراى آثار معنوى.
جناب کلینى و صدوق دراین باره از حضرت على بن موسى الرضا علیه السلام این گونه نقل کرده اند:
هریک از امامان معصوم علیهم السلام بر گردن دوستان و شیعیان خود پیمان و عهدى دارند و وفاى کامل به آن پیمان و اداى نیکوى آن عهد، زیارت مرقدهاى مطهر آنان است. پس هر کس از سر میل و رغبت به زیارت و اعتقاد به آن چه آنان گرایش داشتند، به زیارت بشتابد، روز قیامت ائمه علیهم السلام شفیعان او خواهند بود.
بر طبق روایتى دیگر، حسن بن وشّاء مى گوید: ازحضرت رضا علیه السلام پرسیدم: پاداش زیارت قبریکى از ائمه ـ علیهم السلام ـ چیست؟
آن حضرت فرمود: «مانند ثواب زیارت قبر امام حسین است»
پرسیدم: پاداش کسى که قبر امام حسین ـ علیه السلام ـ را زیارت کند، چیست؟
فرمود: سوگند به خدا پاداش او بهشت است»
عبدالرحمن بن مسلم از امام صادق ـ علیه السلام ـ دراین باره چنین نقل کرده است:
«کسى در زمان مرگ ما، قبرهاى ما را زیارت کند، مانند کسى است که درزمان حیاتمان ما را زیارت کند»
جناب شیخ طوسى از حضرت رضا ـ علیه السلام ـ نقل کرده است که آن حضرت فرمود:
«در خراسان بقعه اى است و زمانى خواهد آمد که آن بقعه همواره محل رفت و آمد و مطاف فرشتگان مى شود تا روز قیامت که در صور دمیده مى شود و قیامت فرا مى رسد»
پرسیدند: اى پسر رسول خدا این بقعه کدام بقعه است؟ فرمود:
«این بقعه در سرزمین طوس است، به خدا سوگند، آن زمین باغى از باغهاى بهشت است. هر که مرا دراین بقعه زیارت کند مانند کسى است که رسول خدا را زیارت کرده است و براى او پاداش هزار حج مقبول و هزار عمره مقبول نوشته خواهد شد و من و پدرانم روز قیامت شفاعت کننده او خواهیم بود»
در روایتى دیگر بزنطى مى گوید: نامه حضرت رضا علیه السلام را خواندم، در آن نامه چنین آمده بود:
«به شیعیان من بگو زیارت من به اندازه هزار حج پاداش دارد»
بزنطى مى گوید از امام جواد علیه السلام از روى تعجب پرسیدم: به اندازه هزار حج؟ آن حضرت فرمود: «آرى: به خدا سوگند کسى که او را زیارت کند در حالى که حق او را مى شناسد، به اندازه هزار، هزار حج (یک میلیون حج) پاداش دارد»
بر طبق روایتى دیگر امام موسى بن جعفر ـ علیه السلام فرمود:
«کسى که قبر فرزندم على ـ علیه السلام ـ را زیارت کند، پاداش او هفتاد حج نیکو و مقبول خواهد بود»
مازنى مى گوید: از سر تعجب پرسیدم: هفتاد حج؟ فرمود:
«هفتاد هزار حج»
عرض کردم: زیارت او به اندازه هفتاد هزار حج پاداش دارد؟ فرمود: آرى، بسیارى از حج هاپذیرفته نمى شوند. هر کس فرزندم على را زیارت کند ویک شب نزد ایشان بماند، به کسى مى ماند که خدا را در عرش زیارت کرده است»
در برخى از این روایات هفتاد حج و در برخى هزارحج و عمره و در برخى یک میلیون و در برخى هفتاد هزار حج وعمره پاداش زیارت امام رضا علیه السلام قرار داده شده است.
این روایات با هم ناسازگارى ندارد؛ زیرا گروهى از روایات به طور روشن نشان مى دهد که مخاطبان امام کاظم، امام رضا و امام جواد علیهم السلام زمینه و ظرفیت شنیدن فضیلت بسیار گران و ارزشمند زیارت آن حضرت را نداشتند؛ از این رو، امام علیه السلام ـظرفیت آنان را ملاحظه کرده و باتوجه به آن از ثواب زیارت مرقد مطهر حضرت رضا علیه السلام سخن مى گفتند. گواه این نکته آن است که آنان از شنیدن حتى اندکى از اجر زیارت آن حضرت شگفت زده مى شدند. همان طور که روایات یاد شده نشان گر آن است که اجر بالا و ثواب هزارهزار حج براى همه زائران ایشان نیست، بلکه تنها آن دسته از زائران ایشان از آن مرحله از پاداش بهره خواهند برد که از روى معرفت ایشان را زیارت کنند و حق آن حضرت را به گونه اى شایسته بشناسند.
افزون بر آن که، همان طور که خواهد آمد، زیارت حضرت رضا علیه السلام در همه زمان ها یکسان نیست بلکه در برخى از زمانها فضیلت افزون ترى دارد و نیز باید توجه داشت گروهى از زائران در مسیر زیارت به رنج و زحمت مى افتند و زیارت براى آنان سختى هایى دارد، که پاداش زیارت این گروه بیش تر خواهد بود.
نشاط و شادابى
زیارت امام رضا علیه السلام براى زائرانى که از سر شوق و عشق به بارگاه ملکوتى و قدسى آن حضرت مشرف شده اند، فواید گوناگونى دارد. آن حرم پاکیزه و دل انگیز سرشار از معنویت است و جذبه هایش آن چنان تاثیرى بر جان زائر مى گذارد که به مقدار ظرفیتش مى تواند از آن چشمه جوشان معنویت بنوشد و در نتیجه اندوه نشسته بر جان او زدوده شده و غمها از جانش رخت بر مى بندد. پیامبر اعظم صلى اللّه وعلیه وآله ـ فرمود:
«پاره تن من در خراسان دفن خواهد شد. هر انسان اندوهناکى او را زیارت کند، خداى عزوجل اندوه او را از بین خواهد برد و هر گناهکارى که به زیارت او بشتابد، خدا گناهانش را مى آمرزد»
آمرزش گناهان
زمین طوس و آن جاکه فرزند بى همتاى موساى فاطمه علیهما السلام به خاک سپرده شده گوهرى است گرانبهاکه خاک بهشت بر آن حسرت برد و فرشتگان براى زیارت آن گروه گروه از آسمان به زمین مى شتابند. فضاى معنوى و الهى حرم مطهر به گونه اى است که جان زائران در زلال کوثر ان شست وشو داده خواهد شد و گناهشان خواهد ریخت. در واقع، آنان که از سر صدق و براى زیارت پا در آن زمین قدسى مى گذارند، خداى عزوجل جامه ذلت معصیت را از تن هایشان مى کند و بار سنگین گناه را از دوششان بر مى دارد.
در روایات متعددى به این نکته اشاره شده است. امام جواد علیه السلام فرمود:
«هرکس قبر پدرم را در طوس زیارت کند، خدا گناهان گذشته و آینده اش را مى آمرزد»
وشاء مى گوید: على بن موسى الرضا علیه السلام درباره فضیلت زیارت قبرشان چنین فرمودند:
«به زودى از سر ظلم و ستم با سم کشته خواهم شد. هر کس مرا زیارت کند و حال آن که حق مرا مى شناسد، گناهان گذشته و آینده اش را خدا مى آمرزد»
شفاعت
بسیارى از آدمیان دست کم بخش عظیمى از زندگى خود را با غفلت مى گذرانند و چون روز حساب فرا رسد باید در برابر خداى متعال بایستند و پاسخ آن چه را کرده اند و گفته اند و روا داشته اند، بدهند و خود را براى کیفر یا پاداش الهى آماده سازند و هول و هراس و دریغ و پشیمانى و بزرگى کیفر خداى متعال در آن روز به اندازه اى است که نمى توان آن را توصیف کرد. در آن اوضاع و احوال سخت و سهمگین است که اولیاى الهى دوستان خود را شفاعت کرده و از هلاکت مى رهانند. بزنطى چنین روایت کرده است:
«از حضرت رضاعلیه السلام شنیدم که فرمود: هر کس از دوستانم مرا زیارت کند در حالى که حقم را بشناسد، روز قیامت او را شفاعت خواهم کرد»
در روایتى دیگر، حسن بن فضال از آن حضرت این گونه نقل کرده است:
«من مسموم و کشته و در غربت دفن خواهم شد و این مطلب را از طریق پدرم، به نقل از پدرش و اجدادش، از امیرمؤمنان، على بن ابى طالب از رسول خدا صلى الله علیه و آله مى دانم. آگاه باشید هر کس مرا با غربت و دورى سرایم زیارت کند، من و پدرانم روز قیامت شفیعان او خواهیم بود و کسى که ما شفیع او باشیم، اگر چه به اندازه جن و انس گناه داشته باشد، گناهان او بخشیده خواهد شد»
بر طبق روایتى دیگر، هروى مى گوید: حضرت رضا علیه السلام وارد قبه اى شد که هارون در آن دفن شده است و با دست مبارکش در کنار آن خطى کشید و فرمود:«این تربت من است و در آن دفن خواهم شد و خداى متعال این مکان را محل آمد و شد شیعیان و دوستانم قرار خواهد داد. به خدا سوگند هر یک از آنان که مرا زیارت کند، یا بر من سلام کند، به سبب شفاعت ما که اهل بیت پیامبریم مشمول بخشش و مهربانى خدا قرار خواهد گرفت»
رهایى از آتش جهنم
خداى متعال همواره در قرآن به کیفر دردناک و غیرقابل تحمل اخروى اشاره مى کند. بر پایه ده ها آیه از کتاب خدا، جهنم جایگاه آنان است که از پروردگارشان روى برتابند و به حلقه بندگى شیطان و هواى نفس درآیند؛ و جهنم بد جایگاهى است براى آنان. آیات قرآن به ابعاد مختلف این مسئله اشاره کرده است. بر طبق این آیات، چون روز قیامت فرا رسد، آتش جهنم فراز آمده و خودنمایى مى کند. در این اوضاع و احوال ترس آور و دهشتناک زائران حضرت رضا ـ علیه السلام ـ از امتیاز بزرگى برخوردارند. آنان از آتش سوزان جهنم درامانند.
حضرت عبدالعظیم حسنى مى گوید: از امام هادى علیه السلام شنیدم که فرمود:
«مردم قم و آبه آمرزیده هستند؛ چون در طوس به زیارت جدم على بن موسى الرضا علیه السلام مى روند. آگاه باشید هر که به زیارت آن حضرت بشتابد و در راه رفتن به طوس قطره اى از آسمان بر سر او فرود آید، حتى اندکى به رنج و زحمت افتد، جسم او بر جهنم حرام خواهد شد»
حضرت رضاعلیه السلام چنین نقل کرده است:
«من مظلومانه با سم کشته خواهم شد و در کنار قبر هارون الرشید دفن مى شوم. روز قیامت زائران قبرم با کرامت ترین ورود را بر خداى متعال خواهند داشت و هر مومنى که مرا زیارت کند و قطره اى آب از آسمان بر چهره او فرو ریزد و در راه زیارت به رنج و زحمت افتد، جسد او بر آتش جهنم حرام خواهد شد»
در ذیل این دو روایت نکته اى آمده است که و آن این جسد آن دسته از زائران على بن موسى الرضا علیه السلام بر آتش حرام خواهد بود که در مسیر زیارت و حرکت به سمت مشهد قطره اى باران از آسمان بر سرشان فرو ریزد. در این باره دو پرسش به ذهن مى آید: اول آن که مقصود حضرت از بارش یک قطره باران از آسمان چیست، دوم آن که آیا آنان که بدون این شرط به زیارت مى روند، به این پاداش دست نمى یابند؟
پاسخ پرسش نخست آن است که در آن روزگارکه مردم پیاده و یا با چهار پایان به سفر مى رفته اند، بارش باران آنان را به زحمت مى انداخته است و در واقع، مقصود امام علیه السلام آن است که خداى متعال رنج و زحمت زائران آن حضرت را نادیده نخواهد گرفت و به آنان پاداش خواهد داد، از این رو، در روایتى دیگر از جناب عبدالعظیم حسنى این مطلب به گونه اى روشن تر نقل شده است. ایشان مى گوید: از امام جواد علیه السلام شنیدم که فرمود:
«هر کس پدرم را زیارت کند و در مسیر زیارت به سبب بارش باران، سرما و یا گرما و یا هر چیز دیگرى اذیت شود و به رنج افتد، جسد او بر آتش جهنم حرام خواهد شد»
در پاسخ به سؤال دوم به نظر مى رسد براى رسیدن به پاداش بزرگ زیارت حضرت رضا علیه السلام ضرورتى ندارد زائر در مسیر حرکت و در مدت زیارت به زحمت افتد و هر که توفیق زیارت ایشان را یابد، به این پاداش عظیم دست خواهد یافت. صد البته همان طور که فرموده اند: «افضل الاعمال احمزها»؛ «بافضیلت ترین اعمال پر مشقت ترین آنهاست». زحمت و مشقتى که زائر در راه حرکت به حرم مطهر ایشان مى بیند، برثواب او خواهد افزود. سخن رسول خدا صلى الله علیه وآله در این باره گواه روشنى بر این مطلب است.
امام صادق علیه السلام ازپدرانش از امیرمؤمنان، على علیه السلام نقل کرده است که رسول خدا صلى الله علیه وآله چنین فرمود:
«به زودى پاره تن من در سرزمین خراسان دفن خواهد شد، هیچ مومنى او را زیارت نمى کند، مگر آن که خداى عزوجل بهشت را بر او واجب و جسدش را بر آتش حرام مى گرداند»
در روایتى دیگر از امام جواد علیه السلام چنین نقل شده است:
«میان دو کوه طوس مشتى از خاک بهشت نهاده شده است، هر که داخل آن شود، روز قیامت از آتش در امان خواهد بود»
استجابت دعا
خداوند متعال مى فرماید «ادعونى استجب لکم» بر طبق این آیه شریفه، خداى متعال وعده داده است دعاى بندگان خود رابه اجابت برساند، اما دعابراى این که مستجاب شود اولاً واقعاً باید دعا باشد و بنده از سر بندگى و باهمه وجود از خداى خود خواسته اش را بخواهد، و ثانیاً باید شرایط دعا را آن طورکه در دیگر آیات قرآن و روایات رسیده است، داشته باشد. در این میان پاره اى از امور در مستجاب شدن دعاهاتاثیر فراوان دارد. به عنوان مثال، زمان و مکان دعاکردن در به ثمر نشستن دعاها تاثیر فراوان دارد. دعا کردن در شب قدر، شب هاى ماه رمضان، ایام شهادت معصومان مانند: روز عاشورا، شب عرفه، عید قربان و جمعه با دیگر ایام متفاوت است. به همان سان که دعا کردن در کنار خانه خدا، مسجد پیامبر، مسجد کوفه، زیر گنبد امام حسین علیه السلام و...با مکان هاى عادى تفاوت دارد.
از مکان هایى که همواره رحمت و عنایت هاى خاص الهى بر آن فرود مى آید و از نورانیت ویژه و صفاى معنوى بى بدیلى برخوردار است، حرم مطهر على بن موسى الرضا علیه السلام است، اوضاع و احوال و شرایط و اوصاف حرم مطهر زمینه را فراهم مى آورد و شرایطى را رقم مى زند که زائر به خداى متعال نزدیک شود و زمینه به هدف رسیدن دعاهاى او فراهم آید.
یاسر، خادم امام على بن موسى الرضا علیه السلام از آن حضرت چنین نقل مى کند:
«براى زیارت هیچ قبرى جز قبرهاى ماسفر نکنید، بدانید که من ظالمانه با سم کشته و در سرزمین غربت دفن خواهم شد، پس هر کس براى زیارت من سفر کند، دعایش مستجاب و گناهانش بخشوده خواهد شد»
درروایت دیگرى از امام هادى علیه السلام نقل شده است:
«هر کس حاجتى دارد، باید به زیارت قبرجدم، على بن موسى الرضا علیه السلام در طوس بشتابد. او باید با غسل به زیارت رود و دو رکعت نماز نزد سر آن حضرت (بالاى سر) بخواند و در قنوت حاجت خود را بخواهد. همانا دعایش مستجاب خواهد شد، اگر خواسته او گناه یا قطع رحم نباشد»
انتهای پیام/
پاداش زیارت امام رضا(ع) چیست؟
