به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ پزشکی حرفه‌ای است که هیچ زمانی انسان‌ها از آن بی نیاز نبوده اند و این در حالی است که پزشکان با ادای یک سوگند متعهد می‌شوند به نجات زندگی بیماران بپردازند، اما رسالت آن‌ها تنها محدود به قابلیت و توانایی علمی پزشکی نمی‌شود، بلکه یک پزشک ماهر علاوه بر داشتن تخصص در امر پزشکی باید به ویژگی‌های دیگری همچون بردباری، راز داری، نیک خلقی، مهارت‌های ارتباطی و ... آراسته باشد.

در ایران، اول شهریور ماه، همزمان با زادروز بوعلی سینا، به پاس تألیفات و خدمات او در علوم پزشکی و تجلیل از پزشکان، روز پزشک نام گذاری شده‌است. پزشکان با تاسی از آموزه‌های الهی و انسانی، رعایت اخلاق پزشکی و بهره گیری از دانش و تجربه، در فرآیند سلامت انسان‌ها به‌ عنوان یکی از تاثیرگذارترین بستر‌های دستیابی به توسعه پایدار و ایجاد جامعه متعالی، نقش آفرین هستند؛ چنان که از قدیم گفته اند: «عقل سالم در بدن سالم است.»

طبابت، حرفه‌ای مقدس به شمار می‌رود و بزرگان دانش جایگاه ویژه‌ای برای آن قائل هستند و برای حفظ این جایگاه والا، اخلاق و قانون‌های خاصی برای آن وضع کرده و ارزش واقعی طبیب را در گرو آراسته شدن به این ویژگی‌های اخلاقی دانسته اند؛ اما متاسفانه به دلیل دغدغه‌های مالی پزشکان، توجه به نکات اخلاق پزشکی و رعایت آن در مقایسه با گذشته کم‌رنگ‌تر شده و بیم آن می‌رود تا ارتباط پزشک و بیمار خدشه‌دار شود، ارتباطی که باید آمیخته به رنگ و بوی انسانیت باشد نه نگاه مالی.

ایرج خسرونیا رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران با اشاره به اینکه جایگاه پزشکان در مقایسه با ۵۰ سال پیش در اجتماع افت پیدا کرده است؛ گفت: پزشکی قداست دارد و طبیب با توجه به رسالتی که در پیش دارد از احترام و منزلت خاصی باید برخوردار باشد که متاسفانه شأن و منزلت پزشکان بویژه پیشکسوتان این عرصه خدشه دار شده است.

وی با اظهار تاسف از اینکه جایگاه پزشکان در نظام سلامت فعلی مصداق ضرب المثل "تیشه به ریشه زدن" است، افزود: پزشکان جوان که تازه وارد عرصه طبابت شده اند خود را مانند یک پیشکسوت این عرصه می‌دانند و حرمت و احترام‌ها از بین رفته است و در واقع می‌توان گفت: این خانه از پای بست ویران شده است.

وی با اشاره به اینکه مسئولان نظام سلامت باید توجه ویژه‌ای به جایگاه والای پزشکی در کشور داشته باشند، ادامه داد: در گذشته بسیاری از افراد رشته پزشکی را برای داشتن جایگاه و احترام اجتماعی انتخاب می‌کردند، اما اکنون به جایی رسیده ایم که افراد برای کسب درآمد بیشتر این رشته را انتخاب می‌کنند و زمانی که فارغ التحصیل می‌شوند نه از درآمد بالا خبری است و نه از شأن و منزلت اجتماعی.

رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران با بیان اینکه درصد کمی از جامعه پزشکی از درآمد بالایی برخوردارند، تصریح کرد: پزشکان عمومی، متخصصان داخلی و اطفال و بسیاری از گروه‌های نسخه نویس و پزشکان جوان مشکلاتی معیشتی فراوانی دارند و برخی پزشکان نیز قادر نیستند مایحتاج خانواده خود را تامین کنند.

خسرونیا با اشاره به اینکه تعداد انگشت شماری از پزشکان به دلیل درآمد پایین به کار‌هایی روی می‌آورند که سبب خدشه دار شدن اعتماد بین پزشک و بیمار می‌شود؛ بیان کرد: جامعه پزشکان اخلاق مدار است و اگر برخی اصول اخلاقی و پزشکی را رعایت نمی‌کنند نباید رفتار آن‌ها را به کل جامعه پزشکی تعمیم داد و احترام و منزلت پزشکان را زیر سوال برد.

وی توصیه کرد: از تمامی پزشکان جوانی که تازه وارد عرصه طبابت شده اند درخواست می‌کنم احترام پیشکسوتان این عرصه را همواره نگه دارند و در راه خدمت به بیماران از هیچ تلاش و کوششی دریغ نکنند و مسائل مادی را در اولویت‌های بعدی کار خود قرار دهند، زیرا نتیجه تلاش و کوشش آنان برای نجات جان بیماران بی پاسخ نخواهد ماند و آن کس که روزی دهنده است پاداش کار طبیبان را به آن‌ها می‌دهد.

قداست پزشکی برخاسته از خدمت گیرنده آن است

در فرهنگ اسلامى، ایرانى هم، حکیم یا طبیب از جایگاه ویژه اى برخوردار بوده که دانشجویان این رشته‌ها پس از سپرى کردن دروس پیش نیازى، چون حکمت، منطق، اخلاق و علوم دینى، با نظر مساعد اساتید آن زمان، مجوز ورود به رشته طب و تحصیل دروس پزشکى را پیدا مى کردند که نشان دهنده جایگاه خاص آموزش پزشکى در تاریخ این سرزمین است.

سید حمید خوئی داروساز و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به اینکه در ارتباط با بیمار این حقیقت که با یک انسان  سر و کار داریم مورد توجه نیست، گفت: اگر قداستی برای رشته پزشکی قائل هستیم برخاسته از خدمت گیرنده آن یعنی انسان است که به عنوان اشرف مخلوقات حفظ سلامتی آن مقدس و واجب است.

وی با بیان اینکه پزشک باید به عواطف و احساسات درونی بیمار توجه داشته باشد، افزود: طبیبانه برخورد کردن تنها به معنای داشتن تجربه و دانش بیشتر پزشکی نیست بلکه به معنای داشتن مهارت‌های ارتباطی بیشتر است.

وی با اشاره به اینکه ورود ابزار و تجهیزات به فضای ارائه خدمات پزشکی سبب شد تا ارتباط بیمار و پزشک به سمت ارتباط‌های مکانیکی مجرد سوق داده شود، تصریح کرد: نباید اجازه داد دستگاه‌ها و ابزار‌ها بر اصل اصیل برقراری ارتباط کارآمد با بیمار تاثیر سوء بگذارد که متاسفانه این امر امروز به یک آفت عمومی تبدیل شده است و بر نوع ارتباط موثر تاریخی دیرینه که یکی از بنیاد‌های اساسی قداست پزشکی است تاثیر گذاشته است.

عده‌ای بر این باورند که بالا رفتن سواد عمومی و دسترسی به اینترنت و کسب آخرین اطلاعات، طب را از حوزه اختصاصی پزشکان که جایگاهی بالا برای خود تصور می‌کردند، خارج کرده است، اما عدم رعایت اصول اخلاق پزشکی در بین جامعه پزشکان نیز نقش مهمی در این بین ایفا می‌کند که لازم است پزشکان و هم مردم به عنوان گیرندگان خدمات به یاد داشته باشند که رشته پزشکی به دلیل سرو کار داشتن با جان انسان‌ها از قداست خاصی برخوردار است و کسی که به عنوان طبیب بر بالین بیمار حاضر می‌شود، فراموش نکند که هرگز نمی‌توان بر جسم بیمار متمرکز شد بدون این که به ابعاد روحی و روانی او توجه کرد و درمانگر بیش از آن که به جسم توجه داشته باشد باید به عواطف و احساسات و درون بیمار توجه نشان دهد.

همواره باید به این نکته توجه داشت که در نظام سلامت، بیمار و پزشک 2حلقه اصلی ارتباطی محسوب می‌شوند که عدم رعایت شان و منزلت هر کدام از آن‌ها در واقع حرمت انسان را به عنوان اشرف مخلوقات زیر سوال می‌برد.

گزارش از زهرا رحیمی

انتهای پیام/