به گزارش حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ مهدی امراللهی اظهار کرد: سامانه‌های پلیمری گرماسخت به سبب خواص فیزیکی-مکانیکی، پایداری حرارتی و مقاومت شیمیایی بالا نسبت به سامانه‌های گرمانرم، کاربردهای ویژه‌ای در صنایع مختلف دارد.

وی افزود: علیرغم ویژگی‌های منحصربه فرد، رفتار شکننده این دسته از پلیمر‌ها به سبب وجود یک شبکه سه بعدی شیمیایی، استفاده از آن‌ها را با محدودیت روبرو می‌کند.

وی گفت: کمتر از ۲۰ سال از معرفی گروه جدیدی از مواد با ساختارهای دو محیط دوست به عنوان افزودنی‌های مناسب با ساختار ویژه و به منظور رفع محدودیت‌های اصلاح کننده‌های سنتی و رایج می‌گذرد و سنتز این مواد در بعد آزمایشگاهی و حتی صنعتی در کنار دانش محدود کنونی درخصوص رفتار و اثرگذاری آن ها، حوزه پژوهشی گسترده‌ای را پیش روی پژوهشگران قرار داده است.

امراللهی افزود: این پژوهش برای تولید کوپلیمرهای محیط دوست به روشی به مراتب ساده‌تر از روشهای موجود است که ایده اولیه آن از ساختار کوپلیمرهای یورتانی بدست آمده است.

وی گفت: فارغ از استعداد ذاتی کوپلیمرهای یورتانی در ارائه خواص منحصربه فرد استحکام و چقرمگی، ترکیب این مواد نانوساختار با نانوذرات دیگر می‌تواند منجر به بروز اثر هم افزایی در سامانه‌های پایه شود؛ در این طرح ابتدا مجموعه‌ای از کوپلیمرهای یورتانی با ساختار دو محیط دوست برپایه مواد شیمیایی قابل دسترس در بازار داخلی تهیه شد.

امراللهی ادامه داد: سپس با تعیین ساختار و ترکیب درصد بهینه از این مواد، از طریق روش پیوندزنی شیمیایی، سطح نانولوله های کربنی اصلاح شده و اثر افزودن آن بر خواص سامانه اپوکسی پایه مورد مطالعه قرار گرفته است.

وی یادآور شد: نتایج تحقیق حاکی از آن است که کوپلیمرهای تهیه شده برپایه یک نوع پلی ال استری سنتز شده، دی ایزوسیانات و یک پلی ال اتری در بهبود خواص فیزیکی مکانیکی و چقرمگی شکست سامانه اپوکسی قابل رقابت با نمونه‌های تجاری است.

انتهای پیام/