رضا اسماعیلی شاعر در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛  در خصوص سهراب سپهری گفت: سهراب سپهری از جمله شاعرانی است که در واقع اکثر فارسی‌زبانان و ایرانیان با «هشت کتاب» وی مانوس هستند و خاطرات خوبی با شعرهایش داریم. این مسئله به دلیل بیان بسیار صمیمی، زلال و احساسی و عرفانی است که در شعر این شاعر موج می‌زند. شعرهای سهراب سپهری بوی عرفان شرقی می‌دهد و نوعی شهود و شیدایی در شعرهایش وجود دارد.

وی افزود: از قبل از انقلاب هم با شعرهای سهراب سپهری مانوس بودم اما پس از انقلاب با شوق بیشتری شعرهای این شاعر را می‌خوانم. هر بار آثار این شاعر را خواندم مطلب جدیدی از دنیای شاعرانه سهراب سپهری کشف کردم. با توجه به آنکه این شاعر با بیدل دهلوی و مولانا مانوس بود و به آنها تعلق خاطر داشت شاید ذهن و زبان او متاثر از مولانا و بیدل دهلوی باشد. با توجه به اینکه، این شاعر به هند سفر کرده است در عین آنکه رگه‌هایی از سبک هندی در آثارش دیده می‌شود ولی لهجه هندی آثارش را می‌توان درک کرد. لطافت خاص موجود در اشعار سهراب باعث می‌شود مخاطب بسیار راحت با اشعار وی ارتباط برقرار کند. در آثار بیدل دهلوی با بیانی بسیار فلسفی مواجه هستیم و بیشتر خواص شعر او را می‌فهمند.

این شاعر با اشاره به خاطره‌اش از اشعار سهراب سپهری اظهار کرد: به دلیل آنکه شاگرد مشفق کاشانی بودم، سال‌ها با این شاعر رفت و آمد داشتم. خود مشفق کاشانی می‌گفت: من سهراب سپهری را کشف و به جامعه ادبی معرفی کردم. سهراب سپهری در دوران نوجوانی و جوانی شعر کلاسیک می‌سرود. سرودن شعر را به تشویق مشفق کاشانی ادامه داد و به سبک خود رسید و راه خود را ادامه داد. سهراب سپهری هم به استاد مشفق کاشانی ارادت داشت. مشفق کاشانی در واقع مشوق و معرف این شاعر کاشانی به جامعه ادبی بود. امیدوارم خداوند به ما توفیق این را بدهد که راه آنها را ادامه دهیم.

انتهای پیام/